Dagblaðið Vísir - DV - 16.12.2014, Blaðsíða 8

8 Fréttir Vikublað 16.–18. desember 2014
K
ona sem búið hefur við
heimilisofbeldi síðastliðin
þrjú ár óttast að hún muni
þurfa að verja jólunum í
Kvennaathvarfinu. Á með-
an býr ofbeldismaður hennar frítt í
íbúðinni hennar. Maðurinn viður-
kennir bæði fíkniefnaneyslu og
heimilisofbeldi á upptöku sem DV
hefur undir höndum. Engu að síður
heldur hann forræði yfir tveggja ára
dóttur þeirra.
Lamdi hana aldrei
Konan treystir sé ekki til þess að
koma fram undir nafni af ótta
við hefndaraðgerðir fyrrverandi
kærasta síns, en verður hér eft-
ir kölluð Rósa. Viðtalið var tekið á
ensku en birtist hér í íslenskri þýð-
ingu.
Rósa er frá Bandaríkjunum en
flutti hingað til lands árið 2008 með
íslenskum eiginmanni sínum. Þau
skildu skömmu síðar en eiga saman
tvö börn sem nú eru átta og tíu ára.
Rósa er vel menntuð og er í góðu
starfi hjá bandarísku fyrirtæki hér
á landi. Hún kynntist manninum
sem um ræðir á kaffihúsi í Reykja-
vík árið 2011. Þegar þau höfðu ver-
ið saman í rúmt hálft ár keypti Rósa
sér íbúð, sem er eingöngu á henn-
ar nafni. „Hann flutti inn til mín á
þeim tíma og stuttu síðar komst að
því að ég var barnshafandi,“ rifjar
Rósa upp. „Þegar við byrjuðum að
búa saman tók ég fljótlega eftir því
að hann átti við áfengisvandamál að
stríða og ofbeldið hófst þegar ég var
ólétt. Hann lamdi mig aldrei, held-
ur þrengdi hann að hálsinum á mér
eða henti hlutum í mig.“ Af þessari
ástæðu segist Rósa hafa verið lengi
að viðurkenna fyrir sjálfri sér að hún
hafi verið beitt ofbeldi.
„Þegar ég var komin nokkra
mánuði á leið ýtti hann mér niður
á rúmið og hélt um hálsinn á mér.
Ástæðan var sú að ég var alltaf
kvarta yfir því að hann væri alltaf
úti að drekka á meðan ég var ólétt,“
segir Rósa um fyrstu skiptin sem
hann beitti hana ofbeldi.
Síbrotamaður
Á þessum tíma var Rósa farin að
heyra sögusagnir um manninn frá
öðru fólki. Sögusagnirnar voru á
þá leið að hann hefði margsinnis
farið í meðferð, verið handtekinn
fyrir líkamsárás og að barnsmóðir
hans hefði ekki leyft honum að
hitta þrettán ára dóttur sína frá því
hún var tveggja ára. Þá á maður-
inn langan sakaferil og hefur meðal
annars verið dæmdur fyrir alvarlega
líkamsárás, þjófnað, fíkniefnalaga-
brot og nokkrum sinnum fyrir ölv-
unarakstur. Hann var síðast hand-
tekinn í apríl síðastliðnum fyrir
vörslu á fíkniefnum og fyrir að hafa
undir höndum ólögleg vopn. Hann
bíður þess nú að hefja afplánun í
fangelsi fyrir dóm sem hann hlaut
árið 2009.
Lagðist inn á spítala
Ofbeldið hélt áfram en sem fyrr seg-
ir leit Rósa aldrei á þetta sem heim-
ilisofbeldi þar sem lamdi hana ekki.
Í fyrrahaust lagðist Rósa síðan inn á
spítala. „Ég fór á spítalann til þess að
tala við sálfræðing því ég var við það
að fá taugaáfall,“ útskýrir hún. „Mér
hafði verið sagt að sálfræðingarnir
væru með opinn tíma á daginn
svo ég fór og sagði sálfræðingnum
sem ég talaði við frá aðstæðunum
á heimilinu.“ Rósa var spurð hvort
hún vildi dvelja hjá þeim eitthvað
lengur. Stundum væri mæðrum
leyft að dvelja þarna með börnum
sínum, tala við sálfræðingana og fá
smá fjarlægð frá aðstæðum sínum.
Rósa tók þessu tilboði fagnandi.
„Þetta var eins og að fá frí,“ segir
hún.
Rósa dvaldi á sjúkrahúsinu í
tvær vikur og kom því heim um
miðjan október á síðasta ári. Hana
grunaði hins vegar ekki að maður-
inn ætti eftir að nota spítalavistina
gegn henni allar götur síðan. „ Eftir
að ég var á spítalanum byrjaði hann
að tilkynna mig reglulega til barna-
verndarnefndar. Hann sagði að ég
væri geðveik og væri ekki hæf til
þess að annast börnin mín,“ segir
hún.
Erfið jól
Síðustu jól reyndust Rósu erfið, sér-
staklega jóladagur. „Hann sagðist
ætla á barinn að drekka,“ rifjar hún
upp. „Ég grátbað hann um að gera
það ekki. Þetta væru mín jól. Börn-
in mín voru þarna og við vorum
að fagna jólunum að bandarískum
sið. Hann sagði hins vegar aftur og
aftur að svona væru ekki hans jól.
Honum væri alveg sama. Hann var
þegar búinn að fá sér nokkra drykki
og fór út en kom aftur heim um
kvöldið. Þegar hann kom heim byrj-
aði hann á því að henda fartölvunni
minni í eldri börnin mín. Þau voru
að horfa á bíómynd en hann vildi að
þau færu í rúmið,“ segir Rósa. Hún
segir manninn næst hafa gengið
berserksgang um íbúðina og þegar
hann byrjaði að brjóta glerið í eld-
hússkápunum hringdi Rósa í lög-
regluna. „Þá hljóp hann inni í her-
bergi, fullklæddur, lagðist í rúmið
og þóttist vera sofandi. Þegar lög-
reglan kom fór hún inn í herbergi
og ég heyrði í honum þykjast vera
að ranka við sér. Lögregluþjónarnir
fundu strax áfengisstækjuna af hon-
um og sáu að hann var mjög drukk-
inn. Þeir spurðu mig hvað ég vildi
og ég sagðist vilja hann út af heim-
ilinu.“ Lögreglan fór því með mann-
inn í burtu.
„Lögreglan sagði við mig að hún
gæti ekki fjarlægt hann af heimilinu
í meira en sólarhring og að það væri
mjög erfitt að fá nálgunarbann á Ís-
landi. Hann kom því aftur á heimil-
ið daginn eftir með öll loforðin um
bæta ráð sitt og fara í meðferð,“ segir
Rósa sem ákvað í þetta skipti að taka
við honum aftur. Stuttu síðar komst
hún hins vegar að því að hann ætti
einnig við eiturlyfjavanda að stríða,
en þá fann sjö ára gamall sonur
hennar poka af spítti á gólfinu.
Lögreglan hefur nú alls fjór-
um sinnum verið kölluð að heimili
Rósu. Í hvert skipti hefur henni ver-
ið tjáð að ef hún vilji gera eitthvað
í málinu geti hún leitað til Kvenna-
athvarfsins. „Það er alltaf svarið,“
segir hún.
Andlega ofbeldið verst
Rósa segist hafa hætt að hringja í lög-
regluna eftir atvikið á jóladag. Hún
bað ekki um aðstoð lögreglu aftur
fyrr en síðasta sumar en að henn-
ar sögn voru atvikin mörg í millitíð-
inni. Þau séu hins vegar öll farin að
renna saman í eitt. „Vinkonur mínar
minna mig stundum á ákveðin at-
vik sem ég er búin að gleyma. Þeim
finnst þau svo sjokkerandi en fyr-
ir mér eru þau orðin hversdagsleg,“
segir Rósa.
Hún segir andlega ofbeldið hafa
verið erfiðast. Hann gagnrýndi
hana stöðugt, sagði hana geðveika
og að hún væri slæm móðir. „Ef ég
hélt á dóttur okkar þegar hann kom
heim, yfirleitt drukkinn, byrjaði
hann að öskra á mig fyrir að halda
ekki á henni með réttum hætti. Hún
gráti allar stundir því henni líði svo
illa með mér. Hann reif stundum í
hendurnar á mér og hótaði mér því
að hann myndi brjóta á mér hend-
urnar ef ég myndi ekki rétta honum
barnið. Ég man einnig eftir atviki þar
sem hann hélt mér upp að skáp og
þrengdi að hálsinum á mér á meðan
mamma hans sat við eldhúsborðið í
næsta herbergi. En hann lamdi mig
aldrei. Og hann minnti mig reglu-
lega á það.“
Rósa segir andlega ofbeldið hafa
haft þau áhrif á sig að hún var sjálf
farin að trúa því að hún væri geð-
veik. „Það var jú ég sem leitaði til
sálfræðings og lagðist sjálfviljug inn
á sjúkrahús,“ útskýrir hún. „Það tók
konurnar á Kvennaathvarfinu mjög
langan tíma að útskýra fyrir mér að
ég væri í ofbeldissambandi. Flestir
vita sem betur fer ekki hvað það er
að vera í slíku sambandi og ég hef oft
verið spurð hvers vegna ég fór ekki
fyrr frá honum. Ég var heilaþvegin.
Ég trúði öllu sem hann sagðist ætla
að gera. Þetta var vítahringur. Ég
vildi heldur ekki fara. Ég var að vona
að hann myndi fara frá mér. Ég var í
alvöru farin að vona að hann myndi
halda framhjá mér og hitta einhverja
aðra. Þá hefði hann ástæðu til þess
að fara.“
Ver jólunum líklega í kVennaathVarfinu
n Ofbeldismaðurinn býr frítt í íbúðinni hennar og neitar að flytja n Hefur viðurkennt
Áslaug Karen Jóhannsdóttir
aslaug@dv.is „Ég mun aldrei
gleyma öskrum
barna minna. Þau
voru nístandi.
„Hann lamdi mig
aldrei, heldur
þrengdi hann að hálsin-
um á mér eða henti hlut-
um í mig.
Eins og náttúran hafði í hyggju
• Magnesíumsprey sem virkar strax!
• Slakandi, bætir svefn og slær á
fótaóeirð og sinadrátt
• Frábær upptaka
Sefurðu illa?
MagnesiumOil
Spray
Fæst í flestum apótekum, Lifandi Markaði, Heilsuhúsinu,
Fjarðarkaup og Systrasamlaginu
Nánari upplýsingar á www.gengurvel.is
og á Facebook síðunni Better You Ísland

PREN
TU
N
.IS
Goodnight