Þjóðmál - 01.06.2008, Síða 6

 Þjóðmál SUmAR 2008
fátæku fólki. Af hverja ættu að gilda sérstakar
reglur um þá sem skulda mikið? Það er ekki
svo að eignir muni í stórum stíl fara í súginn,
það verða einfaldlega eigendaskipti og
pappírsgróðinn minnkar hjá bönkunum.
Mikilvægt er að stjórnvöld búi svo um
hnútana við ákvarðanir í ríkisfjármálum
og mótun peningamálastefnu sinnar að
almenningi og atvinnulífinu séu sköpuð
viðunandi skilyrði til vaxtar og viðgangs.
Tveggja stafa verðbólga og 20% útláns-
vextir eru ekki viðunandi skilyrði. Stjórnvöld
þurfa greinilega að taka til endurskoðunar
stefnu sína og aðgerðir í peningamálum og
ríkisfjármálum. Það er til dæmis vítavert ef
það er rétt að ríkisútgjöld vaxi um 20% á
einu ári eins og haldið hefur verið fram að
verði raunin milli áranna 2007 og 2008.
Við höfum búið við nær samfellt góðæri
í tvo áratugi. Það er ekki óeðlilegt að það
komi bakslag eftir svo langvarandi velsæld
og í rauninni aðeins tímaspursmál að það
harðnaði á dalnum. Það skiptast á skin og
skúrir í efnahagslífinu sem öðru. Það nær
engri átt að fara á taugum þótt hér verði á
brattann að sækja í 2–3 ár.
Við höfum öll skilyrði til að vinna okkur
út úr tímabundnum efnahagsörðugleik-
um. Við erum rík þjóð og búum við ónýtt
náttúruauðæfi í sjó og á landi. Ef það verð-
ur hins vegar ófrávíkjanleg stefna stjórn-
valda hvorki að veiða fiskinn í sjónum né
virkja vatnsföll eða nýta jarðvarma, þá fer
hér auðvitað allt á heljarþröm fyrr eða síðar.
Vegna góðærisins og ávinningsins mikla af
einkavæðingunni hafa stjórnvöld komist
upp með stórvarhugaverða einstefnu sína
í fiskveiðimálum undanfarna tvo áratugi
(þótt þau séu á góðri leið með að eyðileggja
fiskistofnana við landið með ofvernd), en þau
komast ekki lengi upp með slíka einstefnu í
virkjanamálum á tímum orkuskorts. Aðeins
með því að nýta gæði landsins verður hér
byggilegt til frambúðar.
Það er gleðiefni öllum frjálshuga mönn-um að hinn litríki Boris Johnson skuli
orðinn borgarstjóri í London. Boris leysir
af hólmi vinstri öfgamanninn Ken Living-
stone, Rauða-Ken, sem með skilyrðislausum
stuðningi við kreddur og delluhugmyndir
þrýstihópa á vinstri vængnum og þjónkun
við nýríka athafnamenn (ekki ósvipað og
annar gamall róttæklingur, Ólafur Ragnar)
tókst að gegna embætti borgarstjóra í tvö
kjörtímabil við allnokkrar vinsældir. En
óráðsían, spillingin og glæpirnir keyrðu á
endanum um þverbak og má segja að Boris
hafi verið kosinn til að taka til.
Boris Johnson er sannkallað ólíkindatól.
Öðrum þræði hefur hann á sér yfirbragð ensks
yfirstéttarmanns (Eton, Oxford o.s.frv.) en
hann fæddist í New York, langafi hans var
tyrkneskur og börn hans eru að einum fjórða
indversk. Hann er með afbrigðum skarpur í
hugsun, vel lesinn og minnugur, en sést oft
ekki fyrir og lætur iðulega vaða á súðum.
Hann er mjög metnaðarfullur en hvatvísi
hans og hispursleysi hafa oft sett strik í
reikninginn á framabrautinni. Auk þess er
hann kvensamur og hefur átt erfitt með að
standast ýmsar freistingar sem hafa orðið á
vegi hans. Hann er manna skemmtilegast-
ur og hefur notið vinsælda í sjónvarpsþátt-
um, ekki síst hinum bráðskemmtilega þætti
Have I Got News For You með Ian Hislop,
Paul Merton og gestum. Hann las klass-
ísku málin í Oxford en sneri sér að blaða-
mennsku og stjórnmálum að loknu námi.
Hann gat sér gott orð sem blaðamaður
á Daily Telegraph og seinna ritstjóri The
Spectator. Hann hefur skrifað nokkrar bæk-
ur, m.a. skáldsögur og bók um Rómaveldi,
auk þess sem greinasöfn hans hafa selst
í stórum upplögum. Á undanförnum
árum hefur hann verið þingmaður fyrir
Henley, gamla kjördæmið hans Michaels
Heseltines.
Boris Johnson er einn af þeim mönnum