Skólavarðan - 01.12.2008, Síða 13

SKÓLAVARÐAN 7.TBL. 8. ÁRG. 2008
KENNARAvIÐTALIÐ
13
Elíza María Geirsdóttir Newman er fjölhæf
og klár listakona og vill að allir krakkar hafi
aðgang að margskonar listnámi. Hún er
tónlistarmaður og kennari og flestir, ef ekki
allir, muna eftir henni í hljómsveitunum
Kolrössu krókríðandi og arftaka hennar,
Bellatrix.
Elíza kom í Kennarahúsið í spjall yfir
kaffibolla nýverið. Hún er látlaus í fram-
komu, hefur mikla útgeislun og það er
grunnt á kímninni og hugsjónunum. Þetta er
veglegt nafn sem þú berð, spyr blaðamaður,
hvaðan kemur það? „Ég heiti Elíza eftir
móðursystur minni og nafnið er stafsett
með zetu eins og hjá henni. Frá föðursystur
minni fæ ég svo Maríunafnið. Föðurafi minn
var frá Missouri í Bandaríkjunum og þaðan
kemur ættarnafnið Newman. Geir faðir minn
fékk ekki að nota það um langa hríð vegna
þáverandi nafnalaga. Þegar hann svo ákvað
að taka Newman upp aftur fyrir nokkrum
árum gerðum við bróðir minn það líka en
eldri systir mín ekki, við bíðum bara eftir
henni,‟ segir Elíza og brosir.
Mjór Erró eða geðveik norn?
Elíza María fæddist árið 1975, alin upp
í Keflavík og henni fannst skólagangan
skemmtileg. „Fyrst fór ég í leikskólann
Tjarnarsel og var á Fíladeild, mér fannst
mjög gaman í leikskóla. Svo fór ég í
Myllubakkaskóla í Keflavík sem þá var
barnaskóli, að honum loknum tók Holtaskóli
við fyrir unglingana en báðir þessir skólar
eru núna fyrir alla tíu bekki grunnskólans.
Ég hef alltaf verið mjög heppin með
kennara og í Myllubakkaskóla kenndi mér
til dæmis Gunnar Þór Jónsson [nú skólastjóri
Heiðarskóla, innskot blm.], mjög fínn kennari.
Ég var líka ágæt sem nemandi, róleg og
svolítið dreymin. Svo var ég líka frekar feimin
sem barn en notaði húmorinn til að vinna
gegn því og troða mér í sviðsljósið. Innst
inni er ég frekar innhverf og einræn og um
tíma langaði mig mikið til að eiga taminn
hrafn og vera geðveik norn hátt uppi í fjalli.
Hver veit! En í skólanum stóð ég mig líklega
best í myndlist og tónmennt og byrjaði
snemma að læra á fiðlu í tónlistarskóla.‟
Helsti draumur Elízu í bernsku var samt ekki
að verða norn, tónlistarmaður eða kennari,
nei, hana langaði að breytast í eins konar
Erró, verða mjór myndlistarmaður í París og
dreypa á rauðvíni milli þess sem listaverkin
urðu til. „Ég var mjög spennt fyrir þessu‟,
segir Elíza, „og fannst gaman að teikna.
Kannski geri ég seinna eitthvað meira með
þetta!‟
Frá Holtaskóla til London
Á unglingsárunum vék Erró fyrir Sykur-
molunum og öðrum hljómsveitum. „Þá var
ég komin í Holtaskóla,‟ segir Elíza, „og
við skólaskiptin voru bekkirnir stokkaðir
upp. Við vorum þarna nokkrar skrítnar sem
fundum hver aðra og þreifuðum fyrir okkur
á vettvangi athyglissýkinnar, hvar henni
væri best þjónað. Við vorum meðal annars
um tíma í Leikfélagi Keflavíkur. Þá vorum
við mjög hrifnar af keflvísku hljómsveitinni
Listin eykur vellíðan og gerir okkur glöð
Við vorum þarna nokkrar skrítnar sem fundum
hver aðra og þreifuðum fyrir okkur á vettvangi
athyglissýkinnar, hvar henni væri best þjónað.