Skólavarðan - 01.09.2012, Qupperneq 41

41
Skólavarðan 1. tbl. 2012
Börnin skilji hringrásina
Jónína Lárusdóttir leikskólastjóri á leikskólanum Klömbrum sagði
nauðsynlegt að námið í leikskólanum væri skipulagt þannig að barnið
geti notið bernsku sinnar. Hún sagði markmiðið vera að þroska hæfi-
leika barna. „Barnið upplifir ekki hindranir sem mistök, heldur sem
ábendingu um að velja aðra leið. Þannig eflist sjálfstraust barnsins. Við
leggjum áherslu á að börnin hafi efnivið við hæfi. Börnin bjarga sér oft
með knappan efnivið. Þannig sjáum við til dæmis að ef límband er ekki
fyrir hendi þá reyna þau að nota band.“ Hún sagði samræðu, hvatningu,
hjálpsemi og stuðning vera hluta af sköpunarferlinu og í því ferli væri
annað fólk mikilvægt. Börnin lærðu líka mikið af umhverfinu og til
dæmis af því að fara á sýningar. Það nýttu börnin sér svo í verkefnum
sínum í leikskólanum. Börnin ættu að vera virkir þátttakendur
í sjálfbærni. „Sjálfbærni í skólastarfi snýst um að börnin skilji
hringrásina, t.d. með moltugerð. Þau þurfa að taka þátt í að gróðursetja
og temja sér nýtni og endurnýtingu. Við leggjum áherslu á að við
skilum jörðinni eins og við tókum við henni. Börnin taka ákvörðun
um hverju á að henda, hvað við getum notað áfram í leikskólanum og
hvað á að fara til endurvinnslu. Þau þurfa að gera sér grein fyrir að allt
hefur sinn tíma. Það tekur tíma að rækta tré og það tekur tíma að smíða
kassabíl, svo dæmi séu tekin.“ Jónína sagði að börnin þurfi að finna
að þau taki líka ákvarðanir. „Við þurfum að tryggja að börnin okkar
alist upp í samfélagi þar sem viðhorf eins og umburðarlyndi og ábyrgð
ríkja,“ voru lokaorð Jónínu Lárusdóttur.
Aðalnámskráin þarf að komast á dagskrá
Guðlaug Sturlaugsdóttir, skólastjóri Grunnskóla Seltjarnarness, sagði
að sér hefði verið falið að fjalla um grunnþætti aðalnámskrár og þátt
stjórnenda í að innleiða þær en hún léti ekki alltaf vel að stjórn þannig
að hún myndi fara um víðan völl. „Grunnþættirnir eru það sem allt
byggir á og það er hlutverk okkar kennaranna og annarra fagmanna að
vinna að þessum þáttum. Það er ýmislegt nýtt í þessari námskrá,“ sagði
hún og setti upp grunnþættina á glæru til að minna fólk á. „Þegar ég
renndi yfir námskrána nýju þá sá ég að í formála Katrínar Jakobsdóttur
kemur raunar fram allt sem þarf að segja. Þar stendur: „Það eru
gömul sannindi og ný að engin raunveruleg þróun verður í skólastarfi
nema fyrir tilstuðlan kennara og skólastjórnenda.“ Þannig að ef við
vinnum vinnuna okkar þá bara gengur þetta vel.“ Guðlaug sagðist vilja
ræða þátt stjórnenda og þá ætti hún ekki bara við skólastjóra heldur
aðstoðarskólastjóra og deildarstjóra líka. Hún sagði að aðalnámskráin
þyrfti að komast á dagskrá hjá þessu fólki því hún væri frábært tæki
til skólaþróunar ef hún væri nýtt sem slíkt. „Auðvitað hefur ýmislegt
breyst frá fyrri námskrá en annað hefur ekki breyst eins mikið. Hvar
standa skólarnir, hvað hefur breyst og hvað þarf að breytast? Við
þurfum að horfa svolítið inn á við í hverjum skóla fyrir sig og skoða
hverju við viljum breyta. Við þurfum að spyrja okkur hvað breytingar
geri kennslunni. Kennslan er það sem þetta snýst um og það sem
gerist í skólastofunni.“ Guðlaug sagði hins vegar vandann vera þann
að mikið væri að gera og taldi upp ýmislegt sem þyrfti að sinna. Þess
vegna þyrfti að finna rétta tímann fyrir námskrána. Það væri örugglega
ekki á haustin. „Við ákváðum að setja þetta á dagskrá. Þetta þarf ekki
endilega að kallast innleiðing aðalnámskrár. Það getur alveg eins
heitið þróunarverkefni eins og er til dæmis hérna í Flensborgarskóla.
Við höfum líka símenntunartíma sem við getum nýtt í þetta. Þetta þarf
ekki að vera sérverkefni heldur hluti af skólaþróuninni. Með því að
nýta símenntunina finna kennararnir betur hvernig þetta nýtist í starfi.
Sveitarfélögin þurfa að setja peninga í símenntun kennara og við erum
svo heppin að Seltjarnarnes hefur gert það svo við höfum getað keypt
til okkar sérfræðiþekkingu,“ sagði Guðlaug Sturlaugsdóttir.
Arnór Guðmundsson.
Guðlaug Sturlaugsdóttir. Ragnhildur Jónsdóttir.
Ráðstefnugestir.
námsKRáRnAR