Frón - 01.01.1943, Qupperneq 9

Stofnun
Félags íslenzkra stúdenta í Kaups
mannahöfn og fyrstu starfsár
Eftir Dr. Sigfús Blöndal.
austiS 1892, er ég kom hingað til Kaupmannahafnar, var
ekki til neitt íslenzkt stúdentafélag í borginni. Yms þess-
konar félög höfðu veriS þar áSur, en öll veriS fremur skammlíf.
Aftur á móti var til íslendingafélag, risiS upp úr rústum eftir
klofningu og miklar deilur, úr »Tryggu leifunum« (o: fylgis-
mönnum Tryggva Gunnarssonar og Hannesar Hafsteins) og »Finn-
löppunum« (fylgismönnum Finns Jónssonar). Petta endurrisna
Islendingafélag stóS þá meS miklum blóma, undir forustu Ólafs
Halldórssonar skrifstofustjóra, síSar FriSriks Hallgrímssonar
(síSar dómkirkjuprests), D. Thomsens (síSar konsúls) og Stein-
gríms Jónssonar frá Gautlöndum (síSar sýslumanns). En í því
félagi voru aldrei umræSur um stjórnmál, og eins og þá stóS.
á, var ekkert eSlilegra en aS ýmsum af okkur yngri mönnum
kæmi þaS illa aS viS höfSum ekki tækifæri til aS ræSa þau mál,
sem viS höfSum mikinn áhuga á. I5a5 var samt til einskonatf
leynifélag, sem ræddi stjórnmál, og var Dr. Valtýr GuSmundssoh
aSalmaSurinn í því, og í því nokkrir eldri og reyndari mcnn, en
allur þorri stúdenta kom þar hvergi nærri.
Pá var þaS aS þeir Bjarni Jónsson frá Vogi, sem þá las
klassiska málfræSi og þýzku hér viS háskólann, og GuSmundur
Björnsson (síSar landlæknir) hófust handa og stungu upp á því
aS stofna almennt íslenzkt stúdentafélag, þar sem menn legSu
aSaláherzluna á umræSufundi, og meSal annars gætu rætt um
íslenzk stjórnmál, og jafnvel látiS eitthvaS til sín taka út á viS,
ef þurfa þætti. Bjarni Jónsson bar þá höfuS og herSar yfir flesta
stúdenta. Hann hafSi þegar í skóla fengiS orS á sig sem
námsmaSur, og Jón rektor Þorkelsson hafSi tekiS hann aS sér
og styrkt hann til náms. Hann var mjög vel látinn af félögum
sínum, fjörugur og vel máli farinn. Hann stundaSi málfræSisnám
sitt ekki af sérlegu kappi, en las allmikiS á öSrum sviSum,
einkum heimspekisrit, og gekk í prívatæfingar hjá próf. Höffding,
1*