Frón - 01.01.1943, Síða 19

Frá síðustu
starfsárum Félags íslenzkra stúdenta
í Kaupmannahöfn
Eftir Jakob Benediktsson.
ögu þeirri sem sögð er í næstu grein hér á undan verður
ekki haldið áfram að sinni, því að eins og nú er ástatt verður
ekki náð til þeirra gagna sem á Islandi eru til um starfsemi
íslenzka stúdentafélagsins í Kaupmannahöfn. En til þess að sýna
einhvern lit á því að minnast athafna félagsins á hálfrar aldar
afmæli þess, skal hér gerð tilraun til að segja nokkuð frá síðasta
þriðjungi þess tímabils sem það hefur starfað.
Starfsemi Stúdentafélagsins hefur á þessum árum — eins og
alltaf frá stofnun þess — verið aðallega tvenns eðlis: annars
vegar þau mál sem snertu stúdenta sjálfa beinlínis, bæði
almennt félagslíf þeirra og hagsmunamál, hins vegar fyrirlestrar
og umræður um þau þjóðfélags- og menningarmál sem efst voru
á baugi bæði í íslenzku þjóðlífi og almennum stjórnmálum. Um-
ræðuefnin á fundum félagsins hafa því oftast mótazt af þeim
deiluefnum sem harðast var um barizt á íslenzkum og alþjóðlegum
vettvangi. Eins og gefur að skilja hafa almenn stjórnmál alltaf
fyrst og fremst verið rædd í félaginu frá íslenzku sjónarmiði og
með beinu tilliti til þeirra áhrifa sem þau kynnu að hafa á
íslenzkt stjórnmála- og menningarlíf. En söguþróun síðustu ára
hefur hins vegar átt sinn þátt í því, á hvoru bar meir á fundum
félagsins, íslenzku málunum eða almennari deiluefnum.
Pegar sá sem þetta ritar kom til Hafnar haustið 1926, var
félagið frekar fámennt á móts við það sem síðar varð. Islenzkir
Hafnarstúdentar við nám voru þá eitthvað rúmir 20, og auk
þeirra voru í félaginu nokkrir eldri háskólaborgarar, en fæstir
þeirra sóttu fundi að staðaldri. Fundir voru því ekki fjölmennir,
en hins vegar tóku hlutfallslega fleiri þátt í umræðum og öðrum
störfum félagsins en síðar varð raun á, þegar félagsmönnum
fjölgaði.
Um þetta leyti voru enn uppgangstímar víðast í veröldinni,
og ekki farið að brydda á kreppunni sem skömmu síðar varpaði