Morgunblaðið - 18.11.2015, Blaðsíða 24
24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 18. NÓVEMBER 2015
Fylgstu með á Facebook
Óvæntur
glaðningur í
kaupbæti
20%
afsláttur
af öllum
vörum í dag
Frú Sigurlaug
Mjódd
s. 774-7377
5 ára
afmælis-
tilboð
Fylgstu með á Facebook
Óvæntur
glaðningur í
kaupbæti
20%
afsláttur
af öllum
vörum í dag
Frú Sigurlaug
Mjódd
s. 774-7377
5 ára
afmælis-
tilboð
Smáauglýsingar
Elsku Valdís
mín. Ég trúi varla
enn að ég eigi aldrei
eftir að hitta þig
aftur. Ég var engan veginn tilbú-
in til að kveðja þig strax. Þegar
við kvöddumst í fyrrasumar ætl-
uðum við að hittast aftur í des-
ember og var ég farin að telja
niður dagana þangað til þú kæm-
ir heim. Því miður varð ekkert
úr þeirri ferð þinni. Ég bjóst
samt aldrei við að þú yrðir svona
veik. Það var því mikið áfall þeg-
ar ég fékk símtalið um miðjan
janúar um að þú værir komin á
Valdís Arna
Arnórsdóttir
✝ Valdís ArnaArnórsdóttir
fæddist 13. nóv-
ember 1973. Hún
lést 22. janúar
2015. Útför Valdís-
ar Örnu var gerð 6.
febrúar 2015.
sjúkrahús, mjög
veik. Það gat ekki
verið, ekki Valdísin
mín! Sem hafði bar-
ist svo hetjulega og
verið svo jákvæð og
sterk í þessum veik-
indum.
Þegar þú sagðir
mér fyrst frá veik-
indum þínum fannst
mér allt verða
svart, ég trúði
þessu ekki, þú sem varst alltaf
svo heilbrigð, hugsaðir endalaust
um hvað þú borðaðir og lifðir
ótrúlega heilsusamlegu lífi. Af
hverju þú? En svo varð ég
ákveðin í að þú myndir sigra
krabbann. Einu og hálfu ári síð-
ar féll heimurinn aftur en ég hélt
þó áfram að trúa því að þú
myndir sigra, svo mikil baráttu-
manneskja varstu. Þú ætlaðir að
sigra þennan óvin og þegar þú
ætlaðir þér eitthvað þá gerðirðu
það! Rúmlega fjórum árum síðar
gafst þú, hetjan mín, upp. Aðeins
20 dögum eftir að ég fékk ynd-
islegu litlu Valdísina mína í fang-
ið sem hefur hjálpað mér svo
mikið í þessari miklu sorg. Ég
veit það núna að þú áttir ein-
hvern þátt í að hún kæmi í líf
okkar því við ætluðum ekkert að
eignast fleiri börn. Hún er því
barnið okkar, þitt, mitt og Adda
og ég mun sjá til þess að hún fái
að kynnast þér þrátt fyrir að
hafa aldrei náð að hitta þig.
Við kynntumst fyrir 29 árum,
13 ára gamlar og vorum nær
óaðskiljanlegar á tímabili. Svo
hófst ameríski draumurinn hjá
þér með öllum sínum ævintýrum
en alltaf hélst vinskapurinn og
alltaf var eins og við hefðum hist
í gær þegar við hittumst eftir
langa fjarveru. Við vorum dug-
legar að skrifast á til að byrja
með en svo kom internetið inn í
líf okkar sem gerði hlutina enn
auðveldari. Ég heimsótti þig
tvisvar til New York og sé eftir
því að hafa ekki farið oftar. En
það þýðir lítið að lifa í eftirsjá og
ætla ég mér því frekar að læra
eitthvað af þessu og grípa tæki-
færin þegar þau gefast, láta
drauma mína rætast, eins og þú
gerðir. Þú varst alltaf svo dugleg
að koma til okkar til Dalvíkur
síðustu árin og við áttum svo
yndislegar stundir. Krakkarnir
elskuðu Valdísi „frænku“ og
voru svo hænd að þér. Ég heyri
enn kímnislegan hlátur þinn
þegar þú slóst á létta strengi við
Adda og krakkana. Þú verður
alltaf hetjan mín, fyrirmyndin
mín, fallega, yndislega, góðhjart-
aða, trausta og sterka, besta vin-
kona mín. Hverjum á ég nú að
treysta fyrir öllu því sem ég þarf
að deila með þér? Við hvern á ég
nú að ráðfæra mig þegar ég veit
ekki hvernig ég á að snúa mér í
hinum ýmsu málum? Það líður
ekki sá dagur sem ég hugsa ekki
til þín, oftast þó með bros á vör
en alltaf með miklum söknuði.
Líf mitt verður aldrei samt án
þín en ég veit að þú ert og verð-
ur alltaf með okkur.
Elsku Valdís mín, ég sakna
þín óendanlega mikið en við hitt-
umst á ný í Sumarlandinu.
Þín
María.
Innilegar þakkir fyrir hlýhug og samúð við
andlát og útför elskulegrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
BERGÞÓRU VALGEIRSDÓTTUR,
sem jarðsungin var frá Hafnarfjarðarkirkju
föstudaginn 6. nóvember. Sérstakar þakkir
fær starfsfólk aðhlynningar og
starfsfólk líknardeildar í Kópavogi fyrir frábæra umönnun,
vinsemd og hlýju.
.
Svavar Ellertsson, Gunnur Baldursdóttir,
Valgeir Ellertsson,
Sigríður Ellertsdóttir, Rúnar Gíslason,
Hansína Ellertsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug
vegna andláts og útfarar ástkærrar móður
okkar, tengdamóður, ömmu, langömmu og
langalangömmu,
GEIRÞRÚÐAR STEFÁNSDÓTTUR.
.
Guðni Garðarsson,
Birgir Aðalsteinsson, Birna Aspar,
Guðrún Aðalsteinsdóttir, Guðbr. Sævar Karlsson,
Stefán Aðalsteinsson, Sigríður S. Helgadóttir
og fjölskyldur.
✝ Ólafur AndersKjartansson
fæddist í Pálmholti
í Arnarneshreppi 2.
ágúst 1931. Hann
lést á dvalarheim-
ilinu Grenilundi á
Grenivík 30. októ-
ber 2015.
Foreldrar hans
voru hjónin Kjart-
an Ólafsson, f. á
Syðri Bakka í Arn-
arneshreppi 29. desember 1893,
og Þuríður Jónsdóttir, f. á Hálsi
í Svarfaðardal 12.
ágúst 1907. Systk-
ini Ólafs eru Jón
Kjartansson kennd-
ur við Pálmholt, f.
25. maí 1930, d. 13.
desember 2004, El-
ín Guðrún Kjart-
ansdóttir, f. 13.
september 1934, og
Guðrún Þóra Kjart-
ansdóttir, f. 4. októ-
ber 1937.
Útför Ólafs fór fram 14. nóv-
ember 2015.
Frændi okkar Ólafur, sem
alltaf var kallaður Óli, ólst upp í
Pálmholti og stundaði barna-
skólanám á Reistará, þar sem nú
er Freyjulundur, frá níu ára
aldri fram að fermingu. Skóla-
göngunni var þannig háttað að
nemendur fóru í skólann annan
hvorn dag, yngri deild annan
daginn og eldri deildin hinn. Óli
hafði gaman af náminu og sóttist
það vel. Eftir fermingu vann Óli
við búskap hjá foreldrum sínum
auk þess sem hann vann tíma-
bundna vinnu á öðrum bæjum í
sveitinni, bæði við bústörf og
byggingarvinnu.
Óli stundaði nám við Lauga-
skóla í Reykjadal veturinn 1950-
1951, þá tvítugur að aldri, en
ekki varð af frekara námi. Að því
búnu fór Óli aftur í Pálmholt og
stundaði þar bústörf með for-
eldrum sínum. Árið 1974 var
kúabúskap hætt í Pálmholti og
fór Óli þá að vinna í fiskvinnslu á
Hjalteyri auk þess að sinna
fjárbúskap í Pálmholti. Á Hjalt-
eyri starfaði hann fram undir síð-
ustu aldamót. Óli vann einnig í
sláturhúsinu á Akureyri á haust-
in og eins vann hann við að taka
grafir í kirkjugarðinum á Möðru-
völlum til fjölmargra ára.
Upp úr aldamótunum kaupir
Óli sér íbúð á Akureyri og flytur
frá Pálmholti. Þar býr hann til
ársins 2012 þegar hann flytur í
dvalarheimilið Grenilund á
Grenivík þar sem hann bjó síð-
ustu æviárin.
Óli hafði mikinn áhuga á bú-
skap og lagði metnað sinn í fjár-
rækt meðan hann sinnti bústörf-
um.
Óli var ókvæntur og barnlaus
en tók mikinn þátt í uppeldi
margra okkar systkinabarnanna
sem áttu sitt örugga athvarf í
Pálmholti sumar eftir sumar frá
unga aldri. Hann var natinn við
börnin og hafði gaman af sam-
vistunum og kenndi þeim margt
gagnlegt og gott enda eiga þau
öll dýrmætar minningar um sinn
góða frænda og árin í Pálmholti.
Óli var ákaflega hógvær mað-
ur og tranaði sér lítið fram. Hann
hafði gaman af samræðum við
annað fólk og kom oft auga á
spaugilegar hliðar tilverunnar og
gat verið skemmtilega hnyttinn í
tilsvörum. Óli var bæði nægju-
samur og nýtinn og hefur eflaust
skilið eftir sig færri vistspor hér
á jörðu en margur annar og því
mikil fyrirmynd í þeim efnum.
Hann var náttúruunnandi og las
mikið alla tíð og var einstaklega
fróður um landið og sveitir þess.
Hann hafði líka mikinn áhuga á
skák og tefldi mikið við sveit-
unga sína og aðra áhugamenn
um skák. Hann tók líka virkan
þátt í Ungmennafélagi Möðru-
vallasóknar á sínum tíma. Óli
hafði mjög gaman af öllum ferða-
lögum og fór ófáar ferðirnar um
landið og hafði af því ómælda
ánægju. Óli átti ýmsa bíla gegn-
um tíðina sem hann ferðaðist á,
t.d. Skoda og Lödu Sport. Seinni
árin fór Óli í þónokkrar ferðir
með verkalýðsfélaginu Einingu
Iðju og hafði af því mikla
ánægju.
Á Grenilundi á Grenivík var
afskaplega vel hugsað um Óla
þar sem hann bjó síðustu æviárin
eftir að heilsan var farin að gefa
sig. Starfsfólk Grenilundar fær
innilegar þakkir fyrir natni og
góðvild í garð Óla.
Við kveðjum Óla frænda með
kærri þökk fyrir allt sem hann
var okkur. Blessuð sé minning
hans.
Systkinabörnin,
Lilja, Gunnþór, Sveinn,
Eygló, Hugrún, Elsa,
Hákon, Kjartan, Hilmar,
Laufey, Anna og Anders.
Ólafur Anders
Kjartansson
Kæra frænka.
Það var nú oft glatt
á hjalla í hinu hús-
inu í Grímsánni þegar við systur
vorum litlar. Þar var flottur hóp-
ur af frændsystkinum og alltaf
nóg um að vera. Þú heillaðir
mann fljótt með söng og gítar- og
orgelspili því það lék bókstaflega
allt í höndunum á þér og á ég
hluti sem bera þess vitni sem eru
mér kærir.
Það var alltaf gott og gaman
Valborg
Björgvinsdóttir
✝ Valborg Björg-vinsdóttir
fæddist 14. sept-
ember 1947. Hún
lést 31. október
2015.
Útför Valborgar
fór fram 9. nóv-
ember 2015.
að heyra í þér,
frænka, og þú
hringdir í mig á sín-
um tíma fyrir og
eftir hjartaað-
gerðina mína og við
höfðum um svo
margt að spjalla og
pæla í. Það voru
skemmtileg og löng
símtöl eins og
gjarnan hafa verið í
kvenlegg þessarar
ættar.
Við hittumst síðast í sumar og
fékk ég gott og heitt faðmlag og
grunaði mig ekki að það yrði í
síðasta sinn sem ég hitti þig, þú
brostir þínu blíðasta yfir verð-
andi langömmutitli.
Hvíl í friði frænka,
Ingibjörg Snorradóttir
(Inga).
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega beðn-
ir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í hægra
horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“ valinn úr
felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina www.mbl.is/sendagrein
Minningargreinar