Morgunblaðið - 01.12.2015, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 1. DESEMBER 2015
Elskulegur afi
minn og nafni
Tryggvi Þorsteins-
son læknir er látinn.
Afi Tryggvi var einstakur mað-
ur. Hann hafði óvenjuhlýja nær-
veru, var skemmtilegur, greindur
og fróður. Hann var réttsýnn,
hafði sterkar skoðanir og var ekk-
ert sérstaklega gefinn fyrir hrað-
ar breytingar. Hann gat verið ut-
an við sig og er fræg af því sagan
innan fjölskyldunnar þegar hann
rakst næstum á spegilmynd sína í
fatabúð á sérnámsárunum í Dan-
mörku og bað þennan fínt klædda
séntilmann innilega afsökunar.
Ég minnist með þakklæti allra
góðu stundanna sem við deildum
og rísa þá hæst samtölin þar sem
við sátum við plötuspilarann undir
verkum gömlu meistaranna og
stundirnar við flygilinn. Slíkar
stundir höfðu sterk og mótandi
áhrif á ungan mann.
Betri fyrirmynd en afa get ég
ekki hugsað mér. Ég fetaði stoltur
í fótspor hans þegar ég hóf nám í
læknisfræði og á spítalanum hefur
samstarfsfólk hans frá fyrri tíð
ávallt minnst hans með mikilli
hlýju.
Það voru ærin tilefni til að vera
Tryggvi
Þorsteinsson
✝ Tryggvi Þor-steinsson lækn-
ir fæddist 30. des-
ember 1923. Hann
lést 23. nóvember
2015.
Útför Tryggva
fór fram 30. nóv-
ember 2015.
stoltur af afa mínum
og þeim ömmu Hjör-
dísi saman. Þessi
glæsilegu og góðu
hjón voru félagslynd
og skemmtileg og
alltaf var jafn-
ánægjulegt að hitta
þau. Ótal minningar
um þau munu fylgja
mér alla tíð; útreið-
artúrar, sveitaferðir,
afi að lesa fyrir okk-
ur börnin og að útdeila jólapökk-
um undan jólatrénu. Mest af öllu
mun ég þó einfaldlega sakna
ávarpsins hans með hlýlegri rödd-
inni: „Nafni minn.“
Ég er þakklátur fyrir samvist-
irnar sem við fjölskyldan fengum
að njóta með afa og fyrir að börnin
mín hafi fengið að kynnast honum.
Þau voru engu síður hænd að hon-
um en faðir þeirra og er mér
minnisstætt þegar 15 mánaða
sonur minn horfði dolfallinn á
langafa sinn spila á flygilinn í
sumar og hljóp í fangið á honum
að því loknu.
Afa Tryggva verður sárt sakn-
að af okkur fjölskyldunni og er
hugur okkar hjá ömmu Hjördísi á
þessum erfiðu tímum.
Guð blessi minningu afa míns
Tryggva.
Tryggvi Þorgeirsson.
Komið er að leiðarlokum eftir
tæplega 92 ára farsæla vegferð.
Mig langar til að minnast Tryggva
frænda með nokkrum orðum.
Tryggvi fékk ástríkt uppeldi for-
eldra þar sem virðing, kurteisi og
tillitssemi gagnvart samferða-
mönnum var í fyrirrúmi. Í Vatns-
firði kynntist hann vestfirskri
náttúru, fegurð hennar og óblíð-
um veðrahamnum. Tryggvi ólst
upp við tónlist og bókmenntir eins
og best gerðist í dreifðum sveitum
landsins, hann kynntist sveita-
störfum og raunum íslenska bónd-
ans og alþýðumannsins, en allt
þetta ásamt góðri menntun gerði
hann að þeim heilsteypta manni
sem hann var. Ef til vill réðu þess-
ir þættir ekki hvað síst vali hans á
ævistarfinu. Kynni okkar frænd-
anna voru ekki mikil í fyrstu enda
ekki daglegar ferðir milli Ísafjarð-
ar og Reykjavíkur í þá tíð.
Á skólaárum mínum í MR var
ég oft gestur á heimili þeirra
hjóna, Hjördísar og Tryggva.
Þangað var got að koma, allt í
bland, léttleiki, kímni, tónlist,
söngur og gott viðurværi. Hin
raunverulegu kynni okkar hófust
svo er leiðir okkar lágu saman þar
sem hann var einn af lærifeðrum
mínum á slysadeild Borgarspítal-
ans. Þar kynntist ég manni sem
lagði sig í framkróka við að lækna,
hjálpa og líkna ef annað var ekki
mögulegt. Sjúklingum sinnti hann
af mikilli nærfærni og skilningi
enda var hann dáður af þeim jafnt
sem samstarfsfólki. Þar sá ég hve
hann fann oft til með þeim sem
áttu um sárt að binda og bágindi
annarra snertu viðkvæma strengi
í brjósti hans. Okkar síðasti fund-
ur var 6. nóvember síðastliðinn.
Þá var frændi farinn að kröftum,
en andinn var ferskur og stutt í
kímnina.
Kæri frændi, far í friði, takk
fyrir allt sem þú kenndir mér.
Þorsteinn Jóhannesson,
Ísafirði.
Þessar línur eru hripaðar af
löngun til að votta Tryggva Þor-
steinssyni og minningu hans virð-
ingu og þakklæti. Starfsnámi
mínu á Slysavarðstofunni forðum
fylgdi engin tilhlökkun. En þar
ríkti þá sá andi samstöðu, glað-
værðar og stakrar vandvirkni að
allt fannst mér það ótrúlega
áhugavert og ég minnist þessa
skamma skeiðs með ánægju sem
engan skugga ber á. Þar kynntist
ég Tryggva, þessu hógværa prúð-
menni, ekki mjög persónulega en
hin þægilega nærvera hans hefur
lifað hið innra.
Hartnær hálfri öld síðar sagði
móðir mín mér, þá háöldruð, frá
einkar ánægjulegri og óvæntri
heimsókn. Tryggvi Þorsteinsson
læknir hefði komið og þau litið yfir
farinn veg. Þá fékk ég fyrst að vita
að mikil vinátta hefði ríkt milli föð-
ur Tryggva og móðurafa míns og
hlýhugur milli heimila þeirra.
Nokkru síðar varð ég furðu
lostinn er ég sá að stórvirki
sænska Nóbelskáldsins Pär Lag-
erkvist, ljóðabókin Aftonland, var
komin út á íslensku undir heitinu
Kvöldheimar og þar hafði skurð-
læknirinn Tryggvi Þorsteinsson
verið að verki að afloknum vinnu-
degi.
Það þarf raunveruleg skáld til
að enduryrkja, ferja jafn djúpa
hugsun og tilfinningar milli ólíkra
tungumála. Á Bretlandi hafði
sjálfur W.H. Auden tekið verkefn-
ið að sér. Þessu kom Tryggvi til
skila á einkar tæran og látlausan
hátt. Í Kvöldheimum reikar hug-
urinn um ráðgátur og leyndar-
dóma lífsins og ekki síst til
bernskunnar. Það er sem skáldin
séu að auðsýna lífinu lotningu og
gjalda því þakkarskuld.
Ég hringdi í Tryggva til að tjá
honum aðdáun mína á þessu
merka framlagi. Hann sendi mér
um hæl bók sína Á æskuslóðum
við Djúp, er út hafði komið þrem-
ur árum fyrr, 2006. „Gaman hefði
verið að fá meira að heyra, svo og
af erlendum hugsuðum,“ sagði ég
við Tryggva. „Ætli ekki sé orðið of
áliðið kvölds til að af því geti orð-
ið,“ svaraði hann í sínum lág-
stemmda glettnistón. Það er
sterkur þráður milli þessa tveggja
ólíku bóka Tryggva og augljós-
lega engin tilviljun að hann fann
til skyldleika við Lagerkvist öðr-
um fremur.
Tryggvi sóttist ekki eftir met-
orðum en hann sóttist eftir því að
gera allt vel bæði í vandasömu
starfi og í lífinu öllu. Slíkum manni
er gott að hafa kynnst. Líklega
varðveitist letrið oft ekki lakar í
sálum mannanna en á blaðsíðum
bóka.
Magnús Skúlason.
Hinn 21. nóvember árið 1951
komu 12 ungir menn saman til að
spila brids. Aðallega voru það
stúdentar frá MR, árgangur 1944.
Eins og vænta mátti fækkaði
þeim í tímans rás og eru nú ein-
ungis tveir þeirra á lífi en jafn-
harðan bættust í hópinn nýir
spilafélagar, mest úr sama stúd-
entsárgangi.
Einn þeirra var Tryggvi Þor-
steinsson, sem við kveðjum í dag.
Það var mikill fengur fyrir klúbb-
inn.
Lengst af skipuðu félagsskap-
inn drengir með sterkar stjórn-
málaskoðanir, allt frá lengst til
hægri til endimarka í vinstri.
Var þá hraustlega tekist á yfir
kaffibollanum. En storminn lægði
með tímanum, einkum þegar í
hópinn bættust menn með hugar-
fari og stillingu Tryggva Þor-
steinssonar. Ekkert var honum
fjær en hávært rifrildi um stjórn-
mál eða nokkurt annað dægur-
þras. Ræða hans laut að öðrum
áhugaverðari málum. Var það mál
okkar félaganna að skaði væri að
hafa ekki kynnst þeim manni fyrr.
Á langri ævi liggja saman leiðir
við margt fólk sem manni ósjálf-
rátt fer að þykja væntum og ein-
hvern veginn fannst manni jafnan
lífið bjartara eftir samvistir við
Tryggva. Sumir bridsspilarar
eiga það til ef illa fer að kenna um
spilunum eða makker sínum. Það
var ekki háttur Tryggva Þor-
steinssonar. Hitt kom fyrir að
hann kenndi sjálfum sér um þótt
spil lægju þannig að tap var óhjá-
kvæmilegt.
Tryggvi bar gæfu til að eignast
frábæran maka. Hjördís Björns-
dóttir kona hans var fyrsta og eina
konan sem gengið hefur í nefndan
spilaklúbb og bætt meðalgetu og
frammistöðu félaganna til muna.
Við erum þakklátir fyrir að
hafa kynnst Tryggva Þorsteins-
syni og átt hann að vini svo lengi
og sendum Hjördísi og allri fjöl-
skyldunni innilegar samúðar-
kveðjur.
Fyrir hönd spilafélaganna,
Valgarð Briem.
Tryggvi Þorsteinsson, lærifaðir
minn og vinur, er látinn. Tryggvi
Þorsteinsson yfirlæknir tók á
móti mér þegar ég byrjaði sem
læknanemi á slysadeild Borgar-
spítalans. Hann var hlýlegur,
hæglátur og viðkunnanlegur.
Tryggvi var góður lærifaðir og
ekki mikið fyrir að gera læknis-
fræðina of flókna.
Hann sagði að það ætti að sýna
sjúklingum, aðstandendum og
samstarfsfólki virðingu og kurt-
eisi. Hlusta með athygli á sjúkl-
inginn og aðra sem komu að hans
vandamálum. Það væri nauðsyn-
legt að útskýra á einföldu máli
fyrir sjúklingnum hvað væri að og
hvað væri til ráða. Jafnframt væri
gott að leita ráða hjá öðrum sér
vitrari ef vandamál sjúklings
væru flókin, til þess væri sérhæf-
ingin. Heilræði Tryggva eru enn í
dag gulls ígildi.
Snemma varð mér ljóst að
Tryggvi unni fjölskyldu sinni mik-
ið, hafði ánægju af góðri tónlist og
lestri bóka. Það breyttist ekki
með árunum. Áður en ég fór í sér-
nám vorum við Tryggvi orðnir
góðir vinir. Eftir sérnám unnum
við Tryggvi mikið saman á slysa-
deild Borgarspítalans og urðum
enn betri vinir.
Ég þakka góða vináttu og sam-
starf. Ég votta aðstandendum
Tryggva innilegustu samúð mína.
Blessuð sé minning Tryggva Þor-
steinssonar.
Brynjólfur Mogensen.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
LÁRUS JÓNSSON,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
fyrsta sunnudag í aðventu, 29. nóvember.
.
Guðrún Jónsdóttir,
Jón Ellert Lárusson, Sigrún Ásdís Gísladóttir,
Hólmfríður Kristjánsdóttir,
Marta Kristín Lárusdóttir, Guðmundur Valsson,
Jónína Sigrún Lárusdóttir, Birgir Guðmundsson,
barnabörn, barnabarnabörn og aðrir aðstandendur.
Ástkær móðir, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN JÓNSDÓTTIR,
Skaftahlíð 16, Reykjavík,
lést á Hjúkrunarheimilinu Grund 27.
nóvember sl. Útförin fer fram frá
Laugarneskirkju fimmtudaginn 3. desember
klukkan
14.30.
Fyrir hönd vandamanna,
.
Alfred Wolfgang Gunnarsson,
Sigrún Pálína Ingvarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Yndisleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR,
Gautlandi 7,
lést 20. nóvember.
Útförin fer fram frá Háteigskirkju
föstudaginn 4. desember klukkan 13.
.
Hallfríður Ólafsdóttir, Sigurður Leifsson,
Guðrún Ólafsdóttir, Ingi Ragnar Pálmarsson,
Hildur Sigurðardóttir, Henry Birgir Gunnarsson,
Una Björk Sigurðardóttir, Vincent Franz Wood,
Sigrún Ýr Sigurðardóttir,
Kári Ingason,
Dagur Ingason,
Ísak Daði Henrysson,
Ísabella Henrysdóttir.
Ástkær sonur minn, faðir okkar, bróðir og
mágur,
STYRMIR JÓNSSON,
Miðholti 8,
Hafnarfirði,
lést á heimili sínu 22. nóvember.
Útförin fer fram frá Langholtskirkju
föstudaginn 4. desember klukkan 13.
.
Jónína Valgerður Sigurðardóttir,
Þórdís Tinna Styrmisdóttir,
Styrmir Hrafn Styrmisson,
Jón Arnór Styrmisson,
Sigurður Jóhann Styrmisson,
Rúnar Þór Styrmisson,
Berglind Ágústsdóttir, Ragnar S. Geirsson,
Þórarinn Jónsson, Sigurlaug H. Birgisdóttir.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓNÍNA RANNVEIG KJARTANSDÓTTIR
frá Bolungarvík,
lést mánudaginn 23. nóvember á LSH
Hringbraut. Útförin fer fram frá
Háteigskirkju fimmtudaginn 3. desember klukkan 13.
Sérstakar þakkir til starfsfólks LSH fyrir alúð og umhyggju.
.
Víðir Jónsson, Jóna Arnórsdóttir,
Margrét Jónsdóttir, Guðmundur J. Matthíasson,
Guðmundur Þ. Jónsson, Vigdís E. Hjaltadóttir,
Friðgerður B. Jónsdóttir, Páll Ingi Kristjónsson,
Svala Jónsdóttir, Birkir Hreinsson,
ömmu- og langömmubörn.
Elskulegur frændi okkar og vinur,
GRÍMUR JÓNSSON
bóndi,
Klifshaga, Öxarfirði,
lést á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga
á Húsavík miðvikudaginn 25. nóvember.
Jarðsungið verður frá Skinnastaðakirkju
laugardaginn 5. desember klukkan 14.
.
Daði Þröstur Þorgrímsson,
Sigra Þorgrímsdóttir,
Pétur Þorgrímsson
og fjölskyldur.
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
HERDÍS JÓHANNSDÓTTIR,
Hjúkrunarheimilinu Mörk,
áður til heimilis að Fellsmúla 16,
lést hinn 23. nóvember á
Hjúkrunarheimilinu Mörk.
Útför hennar fer fram frá Hjallakirkju í Kópavogi
föstudaginn 4. desember klukkan 13.
.
Jón Erlendsson, Ragnheiður K. Sigurðard.,
Sigurður Orri Jónsson, Hrafnhildur Þorleifsd.,
Halldór Örn Jónsson,
Herdís Rún Sigurðard., Katrín Ósk Sigurðard.,
Arndís Rut Sigurðard.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
HLÖÐVER INGVARSSON,
Laufrima 6,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Grafarvogskirkju
fimmtudaginn 3. desember klukkan 15. Blóm og kransar
vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans er
bent á Björgunarsveitina Kjöl, Kjalarnesi, kt. 690390-1089,
nr. 0315-26-26332.
.
Ragna Hjaltadóttir,
Sigríður Inga Hlöðversdóttir, Gunnar L. Helgason,
Guðrún Hafdís Hlöðversdóttir
og barnabörn.