Víkurfréttir - 21.11.2002, Síða 14

Lestu Víkurfréttir á Netinu daglega á slóðinni www.vf.is
UMRÆÐAN
Allir fengu að
kornast að!
tr
Eg harma það að Helga
Valdimarsdóttir hafi
ekki komist að á borg-
arafundinum sem haldinn
var í gærkveldi til að skýra
sín sjónarmið. Fundurinn
dróst því miður á langinn þar
sem margir vildu tjá sig um
málið og voru þær tímatak-
markanir sem ég setti fyrir
hvern fyrirspyrjanda mjög
sjaldan virtar.
Eg fullyrði hins vegar að allir
þeir sem báðu um orðið hafi
fengið orðið þó svo að sumir
hafi þurft að biða lengi eftir því
að komast að. Því miður er það
þannig að þeir sem sátu nálægt
ræðupúltinu eða höfðu sig mik-
ið í frammi fengu fyrstir orðið.
Einn fundarmanna skýrði frá
því að Helga hefði yfirgefið
fundinn þar sem hún hefði ekki
komist að. Þá var ekki búið að
loka mælendaskrá. Því harma
ég það að Helga hafi ekki séð
sér fært að bíða eftir því að
komast að.
Ég tel að fundurinn hafi heppn-
ast vel og að markmið fundar-
ins hafi náðst, en ekki var að
heyra annað á deiluaðilum en
að sáttavilji sé fyrir hendi.
Ég óska Helgu alls hins besta í
framtíðinni og vona eins og all-
ir Suðurnesjamenn að deilan
leysist sem fyrst.
Virðingarfyllst
Eysteinn Jónsson
fundarstjóri á borgarafundi
höldnum á Ránni 17.11.2002
Síminn er
421 0000
Faxið er
421 0020
_____LÆKNADEILAN Á SUÐURNESJUM_
Læknadeilan að leysast?
Er ég kom hcim á fimmtu-
dagskvöldið s.l. blasti við
mér áskorun í VF frá
„Karlinum á
kassanum“ um
að boða þcgar í
stað til borg-
arafundar
vegna lækna-
dcilunnar.
Skcmmtilcg á-
skorun og
ögrandi. Akvað
ég strax að taka henni: Hringdi
í hcilbrigöisráðherra, bæjar-
stjóra og fulltrúa lækna ásamt
því að útvcga húsnæöi. Allt
gckk þetta upp í snarhasti og
fór fundurinn fram þremur
dögum síðar cða á sunnudags-
kvöldið á Ránni. Ástæða er til
að þakka frummælcndum fyr-
ir að brcgðast svo vel við þó
fyrirvari væri skammur.
Málefnalegur fundur.
Fundurinn var frábær. Markmið
hans var að heyra af hreinskilni
frá deiluaðilum hvað væri hið
eiginlega deiluefhi svo við, íbúar
svæðisins, gætum áttað okkur
betur á málatilbúnaði. í opinská-
um og hreinskiptum svörum
lækna og ráðherra skýrðist
myndin all vel fyrir fúndargest-
um. Bæjarstjóri dró vel saman
sjónarhom heimamanna og þá
ekki síður Konráð læknir að ó-
gleymdum athyglisverðum
punktum sóknarprestsins, síra Ó-
lafs Odds. Fúslega viðurkenni ég
að hafa óttast ögn að fúndur um
svo viðkvæmt mál gæti sprungið
í loft upp. En mér finnst ástæða
til að þakka sérstaklega öllum
fyrirspyijendum fyrir málefna-
legar spumingar og athugasemd-
ir. Fundurinn var m.ö.o. á mál-
efhalegum nótum og átti það sinn
stærsta þátt í að skila árangri. En
liver var sá árangur?
Viðræður fóru í gang!
Rétt eins og fúndarmenn fengu
upplýsingar beint frá deiluaðilum
þá hygg ég að deilendur hafa
einnig skynjað einurð og vilja
Suðumesjabúa til að deilan yrði
leyst hið bráðasta. Ekkert er á-
hrifaríkara en málefnaleg afstaða
og djúp samkennd. Deiluaðilar
skynjuðu þetta á fúndinum og
lýstu vilja til að opna fyrir alvöru
viðræður.
Og hvað gerðist svo? Ráðherra
og formaður FH hittust strax á
fúndinum til að ákvarða viðræð-
ur sínar. Þær hófúst svo í bítið
næsta dag og verður ekki annað
séð en skriður sé kominn á mál-
ið. Að því leyti skilaði fúndurinn
tilætluðum árangri. Friðarljósin
hafa vonandi komið að gagni. Ég
vil því þakka hinum dularfhlla „-
Karli á kassanum" fyrir áskomn-
ina. Hún gat ekki komið á betri
tima. Læknadeilan heyrir von-
andi fljótlega sögunni til.
Hjálmar Árnason,
alþingismaður.
P.s. Ég harma þann misskilning
sem virðist hafa orðið á milli mín
og baráttukonunnar Helgu Vil-
hjálmsdóttur. Jafnfmmt óska ég
henni alls velfamaðar iþví sem
hún tekur sérfyrir hendur.
Helga Valdimarsdóttir skrifar:
Ræðan sem ég fékk ekki að flytja
Þetta var það sem mig langaði að segja við Suðurnesjabúa á borgarafundi 17. nóvember síðastliðinn en þingmaðurinn Hjálmar Árna-
son sagði að ég mætti ekki tala, einungis spyrja og fengi ég svar við spurningunni í lok fundarins, segir Helga Valdimarsdóttir, íbúi í
Reykjanesbæ, sem vakti athygli á ástandi læknamála með setuverkfalli á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja.
Heilsbrigðisráðherra, þingmenn
og aðrirgestir.
Góða kvöldið, vonandi eru allir
hér inni við sæmilega heilsu. Ég
heiti Helga og er sjúklingur og
öryrki og það sem er afar slæmt
að heimilslæknirinn minn hefur
sagt upp störfum sem og allir
heilsugæslulæknar Heilbrigðis-
stofhunar Suðumesja. Vona ég að
ég fari með rétt mál að það sé
vegna þess að þeir fái ekki viður-
kennt að þeir séu sérfræðingar
rétt einsog kvensjúkdómalæknar,
lýtalæknar sem og bæklunar-
læknar og svo mætti lengi telja.
Eftir þeim upplýsingum sem ég
hef aflað mér er hér um jafn
langt nám að ræða. Og langar
mig því að vita hvað er að. Hvers
vegna er ekkert gert til þess að
halda þessum læknum hér. Nú
eru liðnar ríflega tvær vikur síðan
að við á Suðurnesjum urðum
heimilslæknalaus. Ög vil ég nú
að gamni mínu upplýsa háttvirt-
an heilbrigðisráðherra að mun
styttri er leiðin til Keflavíkur en
til Kina, en það ku vera fallegt í
Kina og keisarans hallir skina, en
hér höfúm við aðeins litla heil-
brigðisstofhun, en ég hefði talið
betra að hann hefði komið
læknamálum hér í lag áður en
hann lagði af stað til Kína.
Ekki hef ég spurt minn heimils-
lækni um kaup hans og kjör en
ég er viss um að hver króna sem
hann fær á hann fyllilega skilið.
Ég er nefnilega ein af þessum
heppnu sem hef notið þess að fá
lækni sem er traustur, mannlegur,
huggandi, gefandi og virkilega
annt um sjúklinga sina, þennan
lækni vil ég ekki missa og veit ég
að svo er um marga hér, en nú er
ég aðeins að tala um minn lækni
og efast ég ekki um að hinir séu
ekki síðri. Ég er alveg undrandi
og þó, yfir því að fólk er dofið.
Ég sat á laugardag og sunnudag
til þess að vekja athygli á þessu
læknaleysi.
Tíu konur komu og voru með
mér tíma á laugardag og tveir
karlmenn. Hér býr hraust fólk
þessa dagana en ég get fúllvissað
fólk um að heilsugæslan er alls
ekki tóm á venjulegum degi.
Hvað veldur þessum doða i fólki
að sýna í verki að það vilji fá
lækna sína aftur. Hér hafa senni-
lega allir lesið Litlu gulu hænuna
sem böm og aldrei gleymt henni,
er þetta bara ekki nokkuð góð
skýring.
En aftur að læknum, vonandi
verður nú sest niður og fengin
einhver lausn á þessu því allt er
hægt þegar viljinn er fýrir hendi.
Margir hafa sagt við mig að ég sé
að skipta mér af hlutum sem
komi mér hreint ekki við, en það
er alls ekki svo. Hér bý ég og á
ég rétt til þess að fá læknisþjón-
ustu í heimabæ mínum.
Mér var sagt þegar ég var orðin
lyfjalaus, að ég gæti farið í Kópa-
vog til læknis og fengið lyfseðil,
ég hef ekki háar örorkubætur og
mun þvi ekki fara í Kópavog eftir
læknishjálp. Ég reyni að horfa á
björtu hliðamar þó að ég sé veik,
en mörg ráð hef ég fengið frá
Tryggingastofnun sem ég hef
getað hlegið og grátið yfir og er
hvom tveggja gott. Ein i Trygg-
ingastofnun sagði mér eða öllu
heldur var að gefa mér ráð þegar
ég fór að kvarta um hve lítið ég
fengi í budduna mína sagði hún
mér þá „að láta karlinn lönd og
leið og fengi ég þá meira til ráð-
stöfunar," en ég vil nú heldur
hafa karlinn minn en fleiri aura í
buddunni. Nú hér er útibú frá
Tryggingastofnun og sagði mér
hinn elskulegasti maður þegar ég
var að kvarta af hveiju ég fengi
svona lítið, ég hlýt nefnilega að
vera ein af þessum frekjum sem
vil fá að lifa af örorkubótunum
án jiess að þurfa að lauma hend-
inni í vasa bóndans og til þess að
kóróna allt saman vil ég heimilis-
lækni líka. Jæja, en hann sagði að
ég yrði bara að borða hrísgrjón í
hálfan mánuð, en mér finnst þau
mjög góð en þetta er einugis til
þess að sýna ráðherra heilbrigð-
ismála hvemig svör maður fær
hjá hinu opinbera.
Ég vona nú að eitthvað fari að
gerast í þessu leiðinlega máli og
ráðherra gefi sér tima frá Kína-
forum og fari nú að hugsa að það
búi lifandi fólk á Suðurnesjum
sem þurfí að hafa heimilslækna.
Og þú góða frú sem hefúr verið
ráðin ffá 1 .desember, las ég grein
þar sem þér finnst ýmis sóknar-
færi í því að við búum í útjaðri
höfúðborgarinnar. Værir þú til að
segja mér hvað þú eigir ef þú ert
hér?
Að lokum, hér á ég heima, hér
vil ég vera, vil minn heimils-
lækni affur, helst strax!
Apótekaramir okkar em yndis-
legir og vilja allt fyrir mann gera
en auðvitað eru þeim takmörk
sett, þeir mega ekki gefa okkur
lyf án lyfseðils. Nú hér er lika
læknir sem kominn er á eftirlaun
og hefúr hann ömgglega hjálpað
mörgum. Ég bið ykkur nú að
reyna að leysa þennan ágreining
ykkar á milli sem fyrst, ég get
ekki beðið. Forsætisráðherra seg-
ir að hér sé góðæri og langar mig
til þess að fá þetta góðæri til mín.
Þingmenn sem hér búa, reynið að
leysa þessa deilu sem allra fyrst
og munið þið þá verða sáttir við
það sem kemur úr kjörkössunum
í vor. Ég vona að með þessari
setu minni á heilsugæslunni hafi
ég lagt eitthvað af mörkum svo
við fáum aftur þjónustu þar.
Fyrirfram þökk
Helga Valdimarsdóttir
14