Ægir - 01.02.2016, Blaðsíða 24

24
Nýfiskur í Sandgerði er eitt öflugasta fyrirtæki Íslands í útflutningi
á ferskum fiski með flugi, flökum og flakabitum. Þaðan fer nánast
alla daga allan ársins hring fiskur sem daginn eftir er kominn á
markað í Belgíu. Það er ótrúlegt til þess að hugsa að einungis 36
stundir líði frá því að fiskinum er landað og þar til hann er kominn
til kaupenda ytra. Samkeppnin á ferskfiskmörkuðunum ytra er
mikil, einkum á þessum árstíma þegar flóðbylgja fisks úr Barents-
hafinu skellur á þeim.
Nýfiskur er í eigu Icelandic
en fyrirtækið var stofnað í byrj-
un tíunda áratugar síðustu ald-
ar. Birgir Kristinsson stofnaði
það og rak til ársins 2013, þegar
Icelandic keypti það. Hann var
einn þeirra sem voru frum-
kvöðlar í því að koma ferskum
fiski utan með flugi og skapaði
sér góð tengsl inn á markaðinn
á meginlandi Evrópu, sérstak-
lega í Belgíu. Hjá Nýfiski starfa
um 75 manns og er fyrirtækið
stærsti vinnuveitandinn í Sand-
gerði.
Unnu úr 6.000 tonnum í fyrra
„Við erum að vinna hér þorsk og
ýsu og er þorskurinn bróður-
parturinn. Í fyrra unnum við úr
tæplega 6.000 tonnum af ós-
lægðum fiski, þannig að þetta
nokkuð góður gangur og það
náðist ákverðið jafnvægi í rekst-
urinn. Við gerum út línubátinn
Von GK sem er 15 tonna plast-
bátur og á henni eru heimildir
sem nema um 800 þorskígild-
um. Von fiskar fyrir okkur í
vinnsluna og síðan erum við
með fimm viðskiptabáta, fjóra á
Snæfellsnesinu, Kristinn, Særif,
Brynja og Álfur og síðan Adda
afa sem er gerður út héðan frá
Sandgerði og Skagaströnd.
Þetta eru allt plastbátar sem eru
ýmist með beitningarvél um
borð eða róa með landbeitta
línu, en Kristinn og Særif eru
báðir af nýrri kynslóð smábáta,
3O tonn að stærð. Okkar sér-
staða er að vera með línufisk að
langmestu leyti en við kaupum
einnig töluvert af fiski af mörk-
uðum,“ segir Þorsteinn Magnús-
son, framkvæmdastjóri Nýfisks.
Icelandic hafði ekki stundað
útflutningi á ferskum fiski í all-
mörg ár, en sú stefna var mót-
uð að fara þá leið. Þá var fyrir-
tækið Gadus í Belgíu keypt, sem
er einn af stærstu dreifiaðilum
fyrir ferskan fisk inn á stórmark-
aði þar í landi. Í framhaldinu var
Nýfiskur keyptur með það í
huga að tengja saman virðis-
keðjuna allt frá veiðum til kaup-
enda. Það er lykilatriði í þessum
útflutningi. „Við höfum þannig
ákveðna sögu að segja og það
skiptir kúnnann miklu máli að
seljandinn hafi stjórn á öllum
þáttum og upplýsingar um allt
ferlið frá báti til dreifanda. Við
erum að nota línufisk af tiltölu-
lega litlum bátum, sem stunda
þannig vistvænar veiðar sem
eru vottaðar af Marine Stewar-
dship Counsil og erum með
rekjanleikavottorð. Við erum
einnig með BRC vottun sem er
krafa til þeirra sem eru að fram-
leiða og selja inn á verslanir
bæði austan hafs og vestan,“
segir Þorsteinn.
Aðgangurinn að auðlindinni
grundvallaratriði
„Umhverfið í greininni er að
breytast mjög hratt þessi miss-
eri. Smærri og millistórum fyrir-
tækjum hefur fækkað og innan
tiltölulega skamms tíma finnst
mér líklegt að mynstrið verði
þannig að annarsvegar verði
mjög smá fyrirtæki og hinsveg-
ar tiltölulega fá stór. Það er hag-
kvæmni stærðarinnar sem ræð-
ur ferðinni og aukin krafa um
tæknivæðingu. Ennfremur hef-
ur stefna stjórnvalda í stórauk-
inni gjaldtöku á greinina flýtt
fyrir samþjöppun. Menn geta
svo deilt um hvort það er gott
eða slæmt. Við erum líka á
þröskuldi nýrrar tæknivæðingar
í bolfiskvinnslunni sem mun
gjörbreyta þessu umhverfi eins
og við þekkjum það í dag. Að-
gangurinn að auðlindinni og þá
kvótanum er svo auðvitað
grundvallaratriði í því að geta
boðið stöðugleika í framboði.
Þá verður að segjast að okkur
sem þjóð hefur ekki lukkast að
búa þannig um hnúta að þeir
aðilar sem hafa engar aflaheim-
ildir með höndum geti lifað
Þorsteinn Magnússon, framkvæmdastjóri Nýfisks segir að samkeppnin sé gríðarlega hörð á þessum árstíma, þegar fiskurinn streymir úr Barentshaf-
inu inn á markaðina. Ljósmyndir Hjörtur Gíslason
Veiddur í
gær, unn-
inn í dag,
borðaður
á morgun
F
isk
v
in
n
sla
n