Dagblaðið Vísir - DV - 31.07.2015, Blaðsíða 36

Helgarblað 31. júlí–4. ágúst 201536 Menning
Þrif ehf. | Lækjasmári 86 | 201 Kópavogur | Sími: 8989 566 | www.thrif.net
Fyrirtæki og húsfélög, gerum
tilboð ykkur að kostnaðarlausu
Bjóðum sérhæfða þjónustu fyrir
íbúðir sem eru í túristaleigu
Hefur þú þörf fyrir
þrif
Sudden snýr aftur
S
udden Weather Change var
um árabil ein mest áber-
andi og virkasta rokksveitin
í reykvísku tónlistarsenunni.
Sveitin var stofnuð af fimm
strákum á listnámsbraut Fjölbrauta-
skólans í Breiðholti árið 2005 og starf-
aði sleitulaust fram til ársins 2013, gaf
út tvær breiðskífur og nokkrar styttri
plötur. Þó ekki séu nema tæp tvö ár frá
því að dánartilkynningin var gefin út
rís sveitin upp frá dauðum um helgina
til að leika á Innipúkanum. DV hitti
strákana í Sudden og forvitnaðist um
endurlífgunina.
Fóstbræðralag, ekki hljómsveit
Loji, gítarleikari og söngvari: Þetta
er kannski meira reunion heldur en
comeback, Það er bara skemmtilegt
fyrir okkur að hittast og spila áður en
Beggi flytur út til Hollands í nám.
Bergur, bassaleikari og söngv-
ari: Lokatónleikarnir voru árið 2013,
svo nú verða bara tónleikar á tveggja
ára fresti, annað hvert sumar.
Hvaða lög ætlið þið að spila?
Bergur: Þetta verða aðallega lög af
breiðskífunum tveimur.
Bergur hefur verið áberandi í tón-
listarlífinu þar sem hann leikur á
bassa með Grísalappalísu, Oyama, en
hinir hafa verið minna áberandi. Haf-
ið þið allir verið að vinna í tónlist frá
því að Sudden hætti?
Oddur trommari: Ég var í námi
og hef eiginlega ekki spilað á tromm-
ur í svona eitt og hálft eða tvö ár. Ég
vissi ekkert hvað ætti að gera, ég hafði
allt í einu svo mikinn frítíma. Það var
skrýtið fyrstu mánuðina að vera ekki
að fara á æfingu. Þetta voru náttúrlega
næstum því tíu ár.
Dagur gítarleikari: Ég hef verið
að reyna, en það er svolítið erfitt að
finna nýja hljómsveit. Þetta er svolítið
eins og að hætta með kærustu. Ég hef
átt nokkrar rebound-hljómsveitir, en
engin hefur fest sig í sessi.
Loji: Þetta var svo sterkt samband.
Nú hugsar maður alltaf: er ég að fara
að treysta þessari manneskju, er ég að
fara að opna mig jafn mikið?
Oddur: Maður er kannski líka bara
góðu vanur, við spiluðum svo lengi
saman. Maður verður pirraður þegar
einhver tengir ekki fullkomlega.
Dagur: Þetta var líka miklu meira
en hljómsveit – þetta var eiginlega
fóstbræðralag. Það var eiginlega fá-
ránlegt hvað við æfðum mikið, oft
fimm eða sjö sinnum í viku.
Bergur: Við gerðum eiginlega ekk-
ert annað en að æfa og spila. Ég er í
tveimur böndum núna og æfi samt
aldrei jafn mikið og við gerðum –
kannski stundum ef það eru upptök-
ur eða eitthvað. En þetta var bara svo
„næs“. við vorum bara í FB og kíktum
beint út á Granda eftir tíma.
Fimm gaurar með hljóðfæri
Hvernig finnst ykkur senan hafa breyst
frá því að þið voruð að byrja fyrir ára-
tug?
Dagur: Ókei. Þetta lætur mig
hljóma mjög gamlan – og mér finnst
ég vera að verða mjög gamall – en mér
finnst bara allt hafa breyst. Krakkar
hlusta ekki lengur á rokk! Þeir hlusta
bara á eitthvað hip-hop sem ég skil
ekki alveg. Ég á stundum bágt með
fóta mig á tónleikum, ég verð bara
að viðurkenna það. Það var svakaleg
orka á þessum tíma og mikið í gangi.
Manni fannst allir vera í hljómsveit-
um – það hefur kannski ekki breyst –
en það var mikið af rokki í gangi.
Loji: Maður fór á tónleika með
hljómsveitum eins og Skátum og
Reykjavík, og jafnvel minni hljóm-
sveitum eins og Bertel. Það var bara
geggjað að fara á Bertel-tónleika.
Þetta voru svo mikil „bönd“ – bara
fimm gaurar með hljóðfæri. Það var
eitthvað svo relevant að sjá bönd spila
en í dag er það ekki jafn algengt. Tón-
listin og hvernig þú „performar“ hana
er að breytast. Ég hef svolitlar áhyggj-
ur af því að það mæti enginn að sjá
okkur á Innipúkanum af því að Gísli
Pálmi verður líka að spila.
Beggi: Er hann að spila á sama
tíma og við?
Loji: Hálftíma seinna.
Bergur: Þá næ ég honum kannski.
Listaverkið sem stendur eftir
Þegar þið eruð að byrja er þetta bara
svona blátt-áfram gaurarokk, en
seinni platan er þyngri og alvarlegri,
svolítið tilraunakennt listaskólarokk.
Oddur: Það er rosalega mikil
gredda í eldri lögunum, svo minnk-
aði það.
Dagur: Mér finnst seinni platan
vera yfirvegaðri og kannski þroskaðri.
Oddur: ... og skipulagðari.
Dagur: Já, allir textarnir tengjast til
dæmis. Áður höfðum við bara kastað
fram einhverju sem okkur fannst kúl.
Oddur: Við duttum bara niður á
eitthvað sem okkur fannst geðveikt og
vorum ekkert mikið að pæla of mikið
í lögunum. Það er allt í lagi, en ég held
að við höfum bara fengið svolítið ógeð
á því.
Loji: Við vorum kannski líka á svo-
lítið skrýtnum stað sjálfir sem band
þegar við vorum að klára hana.
Bergur: Það var erfitt að gera hana
en líka mjög skemmtilegt. Einn með-
limur hætti þegar við vorum að vinna
í henni. Við vorum að endurhugsa allt
og öll lögin urðu allt öðruvísi en það
sem við höfðum gert áður – líka vegna
þess að hún varð til að stórum hluta í
stúdíóinu.
Dagur: Við fórum líka að pæla
miklu meira í öðrum tónlistarstefnum
en rokki, til dæmis ambient og dans-
tónlist. En þetta er listaverkið sem ég
er stoltastur af, verð ég að segja.
Beggi er volga vatnið
Dagur: Það sem mér fannst skemmti-
legt við Sudden er að hver hafði sína
meiningu og sitt „input“. Oddi finnst
gaman að spila hratt þannig að við
höfðum alltaf einn hraðan part handa
honum. Ég var miklu meira í svona
hljóðheimspælingum og ég fékk að
prófa mig áfram með það. Loji var í
söngpælingum og lagauppsetning-
arpælingum. Beggi var náttúrlega
þéttasti bassaleikarinn í bænum og
leiraði þetta allt saman. Svona eins og
George Harrison.
Bergur: Eða eins og bassaleikar-
inn í ... hvað heitir grínbandið þarna?
Dagur: Green Day?
Loji: Spinal Tap!
Bergur: Já! Gítarleikararnir eru
eins eldur og ís ... og svo er bassaleik-
arinn volga vatnið.
Alltaf á byrjunarreit
Hvað mynduð þið segja að hafi verði
hápunkturinn á ferli Sudden Weather
Change? Var það þegar ykkur var
hrósað á Pitchfork.com?
Dagur: Var okkur hrósað á Pitch-
fork? Ég held að við hefðum næst-
um því getað orðið frægir þarna á
einum tímapunkti, þegar söngvar-
inn í Bloc Party var að DJ-a lög með
okkur og Lily Allen hafði víst áhuga
á okkur. En við vorum bara svo ungir
að við vissum ekkert hvað við áttum
að gera. En ég verð samt að segja að
bestu „mómentin“ voru það þegar við
náðum að skemmta okkur best, ekki
einhver frami. Það sem mér fannst
skemmtilegast var annaðhvort að
spila á lokatónleikunum eða spila á
Airwaves, á undan Crystal Antlers.
Það var alveg brjálað. Fyrstu tónleik-
arnir voru líka skemmtilegir, þegar
við vorum bara unglingar með há-
vaða. Og Patti Smith kom, hún var
bara eitthvað á glugganum í Hljóma-
lind.
Loji: Það var geðveik stígandi í
þessu hjá okkur allan tímann.
Af hverju hætti hljómsveitin þá?
Bergur: Ætli það hafi ekki bara
verið einhver þreyta eða eitthvað.
Fólk vildi bara fara að gera eitthvað
annað. Þetta gerist oft, held ég. Við
vorum að gera alls konar stóra hluti,
gefa út plötu, spila á stórum tónleik-
um eða fara til útlanda að spila. En
vorum alltaf að upplifa okkur aftur á
byrjunarreit. Eitthvað geðveikt var að
gerast, en svo fór maður bara beint
aftur út á Granda að æfa.
Er það ekki svolítið það sem Loji
fjallar um í heimildarmyndinni um
ykkur – Ljóðræn heimildamynd – að
vera valin Bjartasta vonin á íslensku
tónlistarverðlaununum en vera samt
alltaf bara að hanga út á Granda?
Loji: Hún fjallar nákvæmlega um
þetta. Að vera á stað sem ætti að vera
einhver stökkpallur út í heim en samt
bara alltaf á byrjunarreit. n
Rokksveitin Sudden Weather Change heldur „reunion“ á Innipúkanum um helgina
Kristján Guðjónsson
kristjan@dv.is „Þetta var líka
miklu meira en
hljómsveit – þetta var
eiginlega fóstbræðralag.