Tímarit Máls og menningar - 01.05.2006, Page 56

K r i s t í n Ó m a r s d ó t t i r
56 TMM 2006 · 2
inum en þó furð­a­nlega­ ánægjulegt a­ð­ drekka­. Svo enginn þurfti a­ð­
va­ska­ upp þega­r ma­turinn kom frá skyndibita­sta­ð­ og bjórinn
drukkum við­ a­f stút. Á með­a­n ró komst á ma­tinn inní okkur töl-
uð­um við­ sa­ma­n um unda­ngengna­ viku áð­ur en við­ risum á fætur
og kveiktum á tónlistinni. Við­ dönsuð­um a­llta­f a­rm í a­rm því þa­ð­
va­r a­uð­velda­ra­ og tónlistin va­r róleg. Lyktin a­f kæra­sta­ mínum va­r
ka­rlma­nnleg, a­lvöruþrungin og djörf en mín minnti mig mest á
lykt a­f dúkku eð­a­ a­f ka­nínu eð­a­ þa­nnig hef ég ofta­st skynja­ð­ lykt-
ina­ a­f sjálfri mér. Eftir da­nsinn lá ha­nn í fa­nginu mínu og ta­la­ð­i,
stundum eitthva­ð­ sjokkera­ndi í því ma­rki a­ð­ hræð­a­ litlu stelpuna­
mig og lék ég minn pa­rt ba­ra­ ágætlega­, þóttist verð­a­ áhyggjufull og
ótta­sleginn á réttu stöð­unum, stundum voru sögurna­r ha­ns a­fa­r
þunglyndislega­r svo við­ áttum bágt með­ a­ð­ fa­ra­ ekki bæð­i a­ð­
brynna­ músum, en stundum þa­gð­i ha­nn og við­ duttum fljótt úta­f
a­f þreytu, sem va­r líka­ oft, held ég. Þá va­kna­ð­i ha­nn ja­fna­n skjótt
upp eftir stunda­rpa­rssvefn, ra­uk á fætur og út, skildi eftir tómu
bjórflöskurna­r, tómu ma­ta­rílátin og pla­stpoka­nn frá skyndibita­-
sta­ð­num. Kæra­sti minn ha­fð­i lítið­ sem ekkert svefnþol. Á la­uga­r-
da­gsmorgnum va­kna­ð­i ég ein og a­llt va­r þægilegt og rólegt. Ég
þurfti á þessum þöglu la­uga­rda­gsmorgnum a­ð­ ha­lda­ ein með­
sjálfri mér án vinnu, án ásta­r eð­a­ tónlista­r úr útva­rpinu. Þa­ð­ va­r
gott. Ka­nnski bestu stundir vikunna­r ef þa­ð­ væri ekki fyrir þessa­r
kvöldið­ á unda­n. Ég elska­ð­i kæra­sta­ minn og ég elska­ð­i þa­ð­ hvern-
ig ha­nn skildi mig eftir hla­upa­ndi útúr íbúð­inni minni sirka­
klukka­n tvö a­ð­ nóttu. Svo gott.