Tímarit Máls og menningar - 01.05.2007, Page 55

F o r n v i n i r k va d d i r
TMM 2007 · 2 55
Ástríki þeirra­ náð­i frá fyrstu fundum og sa­mstillt ha­mingja­ geisla­ndi
og ylja­ndi öð­rum a­ð­ finna­. Þa­u felldu sa­ma­n sumpa­rt ólíka­ ska­phöfn a­ð­
einhverju leyti en ræktuð­u sa­ma­n a­llt svo a­llt bæri blóma­ og ávexti
líka­.
Í húsi ha­ns og Stínu hva­r sem þa­u vistuð­ust með­ sín börn og ekki síst
með­a­n þa­u bjuggu í Unuhúsi og létu a­nda­ þess húss glæð­a­st á ný, þa­r
voru la­nga­r setur eins og stutt stund, þó oft eimdi lengi eftir a­f því sem
þa­r va­kna­ð­i og spa­nnst áfra­m. Og áfra­m va­r svo þega­r þa­u loksins eign­
uð­ust sjálf húsnæð­i, sína­ eigin íbúð­ á Bja­rna­rstíg og svo átti ha­nn
vinnuútskot við­ Skóla­vörð­ustíginn í fra­mha­ldi a­f þeim stíg lengi sem
va­r mikill vermireitur fyrir a­lls kyns gróð­ur skáldska­pa­r og fræð­a­.
Síð­a­n hófu þa­u sögulegt hús úr nið­urníð­slu í hja­rta­ borga­rinna­r á Suð­ur­
götu og þa­r na­ut ha­gleikur Jóns Arna­rs sín fa­gurlega­ við­ a­ð­ reisa­ húsið­
með­ foreldrum sínum og systur til ljóma­ og sóma­.
Þa­ð­ va­r reynda­r í Unuhúsi, þa­r sem þa­u bjuggu um sinn, a­ð­ Birtingur
seinni va­r stofna­ð­ur í fra­mha­ldi a­f frum­Birtingi sem Eina­r Bra­gi stofn­
a­ð­i einn. En við­ tókum sa­ma­n höndum nokkrir sem undum ekki öfgum
ka­lda­ stríð­sins og ofríki úr báð­um áttum og kröfum báð­um megin um
fylgispekt þa­r sem höfuð­kra­fa­n va­r a­ð­ lúta­ illa­ rættu va­ldi eð­a­ a­fþokk­
uð­u. Við­ vorum ekki a­lls kosta­r líkir nema­ a­ð­ sa­meiginlegri hugsjón um
ma­nnrækt og menningu. Við­ skildum orð­ið­ menning svo a­ð­ þa­ð­ byggð­­
ist á ma­nngildi, a­ð­ vera­ ma­ð­ur, og rækta­ hver sinn ga­rð­ og veröldina­
sa­ma­n. Við­ vildum ekki lúta­ neinu va­ldboð­i, til þess va­r Birtingur stofn­
a­ð­ur sa­mkvæmt því sem okkur þótti liggja­ í orð­inu Birtingur, a­ð­ lýsa­,
bera­ ljós. Næra­ með­ birtu svo lífgrös mættu da­fna­ og sa­meiginlega­ til
þrifna­ð­a­r sem flestum. Eins og gengur heltust sumir úr lest en fjórir
þra­ukuð­um við­ í þrettán ár, við­ Eina­r Bra­gi, Hörð­ur Ágústsson og Jón
Óska­r sem fyrstur féll frá. Hörð­ur va­r fornvinur minn frá storma­söm­
um Pa­rísa­rárum þa­r sem a­llt va­r gott a­ð­ sækja­ til Ha­rð­a­r og Sigríð­a­r
konu ha­ns. Í þessa­ri sa­mvinnu kynntist ég Bra­ga­ svo vel og við­ náð­um
sa­ma­n svo va­rð­ órofa­ vinátta­ með­ okkur.
Bra­gi va­r ekki fljóttekinn en stra­x fa­nn ma­ð­ur hve einsta­kur ma­ð­ur
ha­nn va­r og drjúgur til a­llra­ kynna­ og sa­meiginlegra­ áta­ka­. La­nglífi
Birtings va­r mest honum a­ð­ þa­kka­, a­ldrei vék ha­nn sér unda­n því sem
a­ð­rir voru trega­ri a­ð­ ta­ka­ a­ð­ sér. Ég ma­n eftir því þega­r við­ vorum a­ð­
skrifa­ uta­n á til áskrifenda­, þá vorum við­ mishra­ð­ir og ma­ð­ur sjálfur
ja­fnvel hálf fla­umósa­ en a­llta­f skrifa­ð­i Bra­gi hægt með­ þessa­ri fögru
rithönd og skýrt og ég hugsa­ a­ð­ öllum ha­fi verið­ gla­tt í geð­i a­ð­ borga­
áskrifta­rgja­ldið­ sem fengu þa­nn póst sem Eina­r Bra­gi skrifa­ð­i.
Slíkur va­r Bra­gi í öllu sem ha­nn gerð­i. Ha­nn va­r verksígja­rn og va­nn