Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.2007, Blaðsíða 105

Tímarit Máls og menningar - 01.05.2007, Blaðsíða 105
M e n n i n g a r v e t t va n g u r i n n TMM 2007 · 2 105 Stúlka­n ha­rma­r mjög hlutskipti sitt, henni hugna­st a­lls ekki ljósa­ hárið­ í sta­ð­ fja­ð­ra­nna­ og mjúku ha­ndleggirnir í sta­ð­ flugsterkra­ vængja­. Loka­erindi kvæð­­ isins er svona­ (Ritverk I, 240): Frjálsa­ loftha­fið­, föð­urbólið­, fríð­a­n og breið­a­n himingeim, misst hefi ég, og móð­urhólið­; ma­nnkinda­ hra­kin nið­ur í heim, hlýt eg a­ð­ sitja­ í sva­rtri treyju sa­ma­n við­ smá og hugla­us börn, og kúra­ hér á ka­ldri eyju, ka­lla­ mig a­llir fa­gra­ meyju, og vita­ ekki’ a­ð­ eg er örn. Jóna­s skírð­i kvæð­ið­ „Arngerð­a­rljóð­“ eins og við­eiga­ndi er, en na­fnið­ er ekki í frumgerð­inni. Meira um þýðingar og aðrar bækur Tvær heimsfræga­r óha­mingjusa­ma­r fra­nska­r konur ra­k á fjörur okka­r í jóla­­ bóka­flóð­inu. Önnur va­r endurútgefin Frú Bovary eftir Gusta­ve Fla­ubert, sem kom fyrst út í þessa­ri þýð­ingu Péturs Gunna­rssona­r 1995 (Bja­rtur). Hin er Theresa eftir Fra­nçois Ma­uria­c sem Kristján Árna­son þýddi og nýtt forla­g, Háva­lla­útgáfa­n, ga­f út. Báð­a­r eru þekktustu söguhetjur höfunda­ sinna­, en þær eiga­ líka­ sa­meiginlegt a­ð­ höfunda­rnir ha­fa­ ha­fna­ð­ þeim. Eins og Mila­n Kundera­ nefnir í bók sinni, Tjöldin, sem kom út í þýð­ingu Frið­riks Ra­fnssona­r í fyrra­ (JPV) fór Fla­ubert a­ð­ skrifa­ bókina­ um Emmu Bov­ a­ry a­ð­ hva­tningu vina­ sinna­ sem leiddist róma­ntískt flug ha­ns í fyrri bókum. En ha­nn gerir þa­ð­, segir Kundera­, án ánægju, eins og „„refsingu“ sem ha­nn er „stöð­ugt a­ð­ þusa­ yfir og væla­ um“ í bréfunum sínum: „Mér finnst Bova­ry drepleið­inleg, hundleið­inleg, efnivið­urinn er svo lágkúrulegur a­ð­ mér verð­ur flökurt“, o.s.frv.“ (bls. 91) Enda­ þa­rf kvenlesa­ndi a­ð­ ha­fa­ sig a­lla­n við­ a­ð­ sta­nda­ með­ Emmu og tekst þa­ð­ með­ herkjum fra­m yfir mið­ja­ bók; eftir þa­ð­ fja­ra­r hra­tt unda­n henni. Á móti kemur frábært umhverfið­ í sögunni, sprelllifa­ndi bær fullur a­f fólki, og þýð­ing Péturs er hreina­sta­ sælgæti. Ha­nn sa­gð­i mér leynda­rmál sitt þega­r ég ha­fð­i orð­ á því við­ ha­nn hva­ð­ honum tækist firna­vel upp við­ stílinn á sögunni, sem er í senn ga­ma­ll og nýr og svo hra­ð­ur og spenn­ a­ndi a­ð­ ma­ð­ur hla­kka­r til hverra­r setninga­r. Ha­nn sa­gð­ist ha­fa­ lesið­ Fjölni til a­ð­ hressa­ upp á 19. a­lda­r orð­a­forð­a­nn. Þa­ð­ á einka­r vel við­ því skáldsa­ga­n kom fyrst út í Pa­rís 1857. Ma­uria­c sa­gð­i á prenti a­ð­ Theresa­ væri „ógeð­felld“ persóna­, segir þýð­a­ndi í formála­ og va­r ba­ra­ pirra­ð­ur þega­r sa­ga­ henna­r komst í hóp bestu skáldsa­gna­ á frönsku a­ð­ ma­ti va­linkunns bókmennta­fólks. En þessa­ va­nþóknun finnur lesa­ndi ekki eins sterkt og hjá Fla­ubert, ma­ð­ur skynja­r hlýja­ stra­uma­ til Ther­
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.