Fréttablaðið - 25.02.2017, Qupperneq 98

Framboð í trúnaðarstöður
FRV
Samkvæmt 34. gr. laga Félags Rafeindavirkja
skal fara fram kosning til trúnaðarstarfa fyrir félagið.
Framboðsfrestur skal vera minnst 14 sólarhringar
og skal tillögum skilað til kjörstjórnar innan þess tíma.
Með hliðsjón af framansögðu hefur framboðsfrestur
verið ákveðinn til kl. 12 á hádegi 14.03.2017
Reykjavík 25. febrúar 2017
Stjórn Félags Rafeindavirkja
Það eru dásamlegir strákar sem maður hefur verið að vinna með í gegnum tíðina í djassinum, enda er það gott fólk sem er í skapandi listum, en
mér finnst líka gaman þegar ég fæ
að vinna með öðrum konum. Það
er önnur stemning og eykur á fjöl-
breytnina,“ segir Sunna Gunnlaugs
djasspíanisti sem hefur nú komið
á laggirnar nýrri tónleikaröð undir
titlinum Freyjujazz. Þar verða á ferð-
inni vikulegir hádegistónleikar, alla
þriðjudaga í hádeginu á Listasafni
Íslands, þar sem að minnsta kosti ein
kona verður alltaf á meðal flytjenda.
Ný hugsun
Sunna segir að það sé sorglegt að
horfa upp á það að konum finnist
erfitt að komast inn í geirann. „En ég
held að það sé reyndar eins í kvik-
myndum og fleiri greinum að það er
eins og það sé aðeins erfiðara fyrir
þær að komast inn. En svo eru samt
líka ákveðnir kostir við að vera kona
í djassi sem hafa gefist mér vel upp
á að vekja athygli, fá umfjöllun og
annað slíkt af því að við erum svo
fáar.
Ég er með tvær stelpur sem eru í
hljóðfæranámi og ég fór að fylgjast
með þeim í Skólahljómsveit Kópa-
vogs, þar sem er unnið frábært starf,
en þar voru svona 36 stelpur og sjö
strákar á æfingunni. Þá hugsaði; ég
hvað verður um þessar stelpur? Af
hverju hætta þær? Þetta er eitthvað
sem þarf að skoða. Þannig að mig
langaði til þess að búa til einhvers
konar platform þar sem að konur
hefðu ákveðinn forgang inn. Líka til
þess að hvetja til samvinnu á milli
kynjanna og fá fólk til þess að hugsa
eitthvað nýtt og nálgast verkefnin
með öðrum hætti. Þá verður eitthvað
nýtt og spennandi til.“
Smá kæruleysi
En hvað heldur Sunna að sé helsta
ástæðan þess að konur eru ekki jafn
áberandi í þessum bransa? „Það er
erfitt að segja. Kannski hefur það
eitthvað með sjálfstraust að gera.
Ég sé til að mynda hjá krökkum í
tónlistarnámi að þær eru ekki eins
frakkar að láta vaða og strákarnir.
Það þarf alltaf allt að vera mjög
pottþétt. Þær eru einhvern veginn
ekki eins kærulausar og það getur
verið að alveg ágætt að hafa smá
kæruleysi í djassinum.“
En var erfitt að fá konur til þess
að koma að þessari nýju tónleika-
röð? „Nei, í rauninni ekki. Þær voru
allar mjög kátar með þetta og alveg
meira en tilbúnar að taka þátt. Nú
er ég búin að bóka tvo mánuði og
svo ætlum við að sjá hvernig þetta
fer af stað en vonandi verður þetta
áfram. En núna er ég aðallega
spennt fyrir fyrstu tónleikunum
á þriðjudaginn því ég veit að þeir
verða alveg hrikalega skemmti-
legir.“
Fjölbreyttir stílar
Sigrún Kristbjörg Jónsdóttir, fiðlu-
og básúnuleikari, ætlar að ríða
á vaðið á Freyjujazzinum ásamt
þeim Ásgeir Ásgeirssyni á gítar og
Þórði Högnasyni á kontrabassa.
Tríóið leikur tónlist frá Brasilíu
en Sigrún þekkir djassinn þar um
slóðir öðrum Íslendingum betur
en hún hefur sérhæft sig talsvert í
brasilískri tónlist. Það sem vekur
þó ekki síður eftirtekt er að Sig-
rún leikur á bæði fiðlu og básúnu.
„Já, það gerðist bara. En ég er ekki
sú eina, ég held að við séum þrjú í
heiminum, hin tvö eru í New York.“
En skyldi Sigrún hallast að því að
það sé einhver sérstök ástæða fyrir
því að ekki eru fleiri stelpur í djass-
inum? „Ég vil nú frekar vera jákvæð
en reið en kannski er þetta bara
eins og í öðrum starfsgreinum þar
sem myndast einhver ákveðin hefð.
Þannig að stundum hef ég upplifað
þetta aðeins eins og ég hafi villst
inn á karlaklósettið,“ segir Sigrún
og hlær. „En ég held að þetta sé nú
blessunarlega að breytast eins og
svo margt í samfélaginu. Fyrir mig
þá er hefur líka verið mikilvægt og
hvatning að hafa frábærar fyrir-
myndir.“
Sigrún fór til Hollands þar sem
hún valdi nám í brasilísku deildinni
og í framhaldi af því ákvað hún að
fara til Brasilíu. Var í skóla í Sao
Paulo, bjó í Ríó þar sem hún kenndi
í skóla sem heitir Favella Brass.
„Þetta gekk allt gríðarlega vel og ég
hef meira að segja fengið atvinnu-
tilboð frá Brasilíu sem gekk því
miður ekki upp vegna dvalarleyfis.
En ég var mjög heppin að kynnast
þessu og á þriðjudaginn ætlum við
að miðla þessu. Það er ekki bara
samba og ekki bara djass eins og
við þekkjum hann því það er til
svo miklu meira. Það verða þarna
stílar eins og choro, afoxé og baião.
Auk þess eru þetta frábærir strákar
sem verða að spila þarna með mér
þannig að þetta verður alveg rosa-
lega gaman.“
Ágætt að hafa smá kæruleysi í djassinum
Sunna Gunnlaugs djasspíanisti hefur sett á laggirnar nýja tónleikaröð þar sem konur í djassi verða í
öndvegi. Sigrún Kristbjörg Jónsdóttir, fiðlu- og básúnuleikari, ríður á vaðið með tríó sitt á þriðjudaginn.
Sigrún Kristbjörg Jónsdóttir og Sunna Gunnlaugs í Listasafni Íslands þar sem tónleikaröðin Freyjujazz, þar sem að minnsta
kosti ein kona verður alltaf að djassa, verður starfrækt í hádeginu alla þriðjudaga á næstunni. FréttabLaðið/ViLheLm
En éG hEld að þEtta
Sé nú blESSunar-
lEGa að brEytaSt EinS oG Svo
marGt í SamfélaGinu.
TónlisT
sinfóníutónleikar
HHHHH
Verk eftir Dvorák, Rakhmanínov
og Beethoven.
einleikari: Stephen Hough.
Stjórnandi: Jun Märkl.
eldborg í hörpu
Fimmtudaginn 23. febrúar
Í einni kvikmyndinni um mann-
ætuna Hannibal Lecter er hann
staddur á sinfóníutónleikum. Hann
er fagurkeri og nýtur tónlistarinn-
ar. En svo fer einn flautuleikarinn
að fara í taugarnar á honum. Flautu-
leikarinn spilar illa og skemmir
heildarsvipinn. Hannibal situr því
fyrir honum og étur hann.
Eins gott var að Hannibal var ekki
á tónleikum Sinfóníuhljómsveitar
Íslands undri stjórn Jun Märkl á
fimmtudagskvöldið. Þar var vel
leikið, en þó voru málmblásarar,
og einstaka tréblásarar sem spil-
uðu klunnalega og eyðilögðu fyrir
hinum. Ekki síst frábærum píanó-
leikara, Stephen Hough. Kaflar í
Rapsódíu Rakhmanínovs um stef
eftir Paganini voru þannig að það
fór um mann. Einn þeirra er sér-
lega viðkvæmur og blásurunum
tókst næstum að eyðileggja hann.
Fjórir Slavneskir dansar eftir Dvo-
rák komu líka skringilega út. Málm-
blásturinn er áberandi í dönsunum
og hann hljómaði eins og hjá annars
flokks lúðrasveit.
Þetta er synd, því margt var ágæt-
lega gert á tónleikunum, og sumt var
frábært. Stephen Hough var magn-
aður í einleiknum í Rakhmanínov.
Verkið er skemmtilegt, aðalefni-
viðurinn er 24. kaprísa Paganinis.
Hann var svo flinkur fiðluleikari
að hjátrúarfull alþýða þeirra tíma
trúði að hann hefði gert samning
við djöfulinn. Makt myrkranna
svífur því yfir vötnum í tónlistinni.
Þar munar mest um stef sem er mjög
veigamikið, Dies irae. Það er gamall
sálmur um dómsdag úr kaþólsku
sálumessunni. Stefið er einstaklega
áhrifaríkt og hefur oft verið notað
í kvikmyndum. Það var t.d. titillag
þáttaraðarinnar Ófærð og er spilað
í upphafi hryllingsmyndarinnar The
Shining. Rakhmanínov notar það
með góðum árangri.
Rapsódían er orðin nokkuð
útjöskuð, og því var ánægjulegt að
upplifa hversu fersk túlkun píanó-
leikarans var. Hann gaf sér óvana-
lega mikinn tíma án þess að vera
tilgerðarlegur. Hraðaval var sann-
færandi og það var dýpt í leiknum
sem er sjaldgæf. Fyrir bragðið var
tónlistin yfirmáta spennandi, það
var eins og að maður væri að heyra
hana í fyrsta sinn.
Eftir hlé var fjórða sinfónían eftir
Beethoven á dagskránni. Hún heyr-
ist ekki oft á tónleikum hér. Almennt
eru sinfóníur tónskáldsins sem bera
oddatölur vinsælli, enda mun öflugri
tónsmíðar. Hetjusinfónían er nr. 3,
Örlagasinfónían nr. 5, sú sjöunda
er stórbrotin og þá níundu þekkja
allir. Það er eins og að Beethoven
hafi þurft að hvíla sig á milli þessara
risavöxnu verka og samið einskonar
diet-sinfóníur í staðinn. Við hliðina
á oddatölu sinfóníunum er sú fjórða
einmitt fremur mögur, og hljóm-
sveitinni tókst aldrei að gera neitt
bitastætt úr henni. Þetta er stílhreint
verk sem einkennist af heiðríkju, en
flutningurinn var ekki nógu fágaður
til að tónlistin kæmist almennilega
á flug. Hnökrar í málmblæstrinum
voru til vansa og heildarhljómurinn
var nokkuð hrjúfur. Stundum er sagt
að Guð sé í smáatriðunum; það á
sérstaklega við hér. Fínleg blæbrigði
voru ekki nægilega vel útfærð. Því
var túlkunin hvorki fugl né fiskur,
og allra síst eitthvað háleitt eða guð-
dómlegt.
Jónas Sen
niðuRsTaða: Hljómsveitin var mistæk,
en einleikurinn framúrskarandi.
Diet-sinfónía og makt myrkranna
Stephen hough lék af snilld á tón-
leikum Sinfóníunnar á fimmtudags-
kvöldið. myNd/hiroyuKi ito
Magnús
Guðmundsson
magnus@frettabladid.is
2 5 . f e B R ú a R 2 0 1 7 l a u G a R D a G u R46 M e n n i n G ∙ f R É T T a B l a ð i ð
2
5
-0
2
-2
0
1
7
0
4
:3
5
F
B
1
1
2
s
_
P
1
1
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
1
2
s
_
P
0
9
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
1
2
s
_
P
0
0
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
1
2
s
_
P
0
1
5
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
C
4
F
-B
8
3
8
1
C
4
F
-B
6
F
C
1
C
4
F
-B
5
C
0
1
C
4
F
-B
4
8
4
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
1
B

F
B
1
1
2
s
_
2
4
_
2
_
2
0
1
7
C
M
Y
K