Fréttablaðið - 02.02.2017, Qupperneq 58

hörundsár og skælandi“. Gagnrýni
(að rýna til gagns) og netníð er eitt-
hvað sem ansi margir ættu að læra
muninn á. Og hvar er sú regla skráð,
að ef einhver er opinber persóna, þá
megi flekka mannorð og gera lítið úr
mannkostum viðkomandi að vild án
nokkurra eftirmála?“
Er stundum tekin full bókstaf-
lega
Guðrún fékk á dögunum ábend-
ingu frá ókunnugri konu í gegnum
Snapchat um að hún ætti frekar að
vera með stutt hár, það færi henni
betur. Hún finnur fyrir að margt fólk
hefur mikla þörf fyrir að tjá sig um
útlit hennar og
annarra á netinu.
„Já, mikla þörf
að mér virðist.
Glósur um holda-
far virðast ýmsir
upplifa, vanga-
veltur um lýtaað-
gerðir og jafnvel
augnskuggaval.
Það er ekkert
langt síðan að ég
fékk ábendingu
um að rauður
augnskuggi (sem
ég þá skartaði)
væri ógeð við blá
augu. Ég hlusta
ekki á svona rugl,
var að lesa það
að rauður yrði
eldheitur augn-
skuggalitur árið
2017.“
Spurð um góð
ráð sem hún
lumar á fyrir
netverja mælir
Guðrún með að
fólk segi ekkert
á netinu sem það
myndi ekki segja
úti í hinum raun-
verulega heimi.
„Ég held að fólk
ætti að ímynda
sér aðstæðurnar
og samskiptin í „raunheimi“. Ef við
höldum okkur til dæmis við ábend-
inguna um stutta hárið. Myndir þú
hlaupa á eftir einhverri vesalings
konu inni í Hagkaupi og garga:
„Hei, hæ – fyrirgefðu, þú þarna í bláu
úlpunni. Já, þú! Hefur þú íhugað að
klippa þig stutt? Nei, veistu, það færi
þér miklu betur og gott ef það myndi
ekki bara yngja þig um nokkur ár!“?
Sama dæmi má taka um augnskugg-
ann. Bara þú og ókunnug kona í
goskælinum og hún snýr sér að þér:
„Nei, sorrí, ég finn mig knúna til að
segja þér að rauður augnskuggi er
ógeð við blá augu“.“
Þeir sem fylgjast með Guðrúnu
Veigu á Snapchat vita að hún notar
gjarnan kaldhæðni þegar hún tjáir
sig og fólk á það til að taka það sem
hún segir bókstaflega, það getur
valdið misskilningi. „Já, fólk tekur
mig oft á tíðum full bókstaflega. Eins
og þegar ég sagðist enn vera með níu
ára gamlan son minn á brjósti, það
var gott samkvæmi að svara skila-
boðunum sem bárust í kjölfarið.“
„Ég ritskoða mig ofsalega tak-
markað því þá fyrst yrði lítið gaman
að þessu öllu saman. Ætli það sé ekki
svolítið þess vegna sem ég fæ eitt og
annað yfir mig, ég á það til að segja
það sem mér dettur í hug hverju
sinni og stundum grafa eigin gröf
nokkuð hratt og örugglega. Allt sem
ég segi og geri er þó yfirleitt í góðu
gamni gert og ekki ætlað til þess að
skaða nokkurn mann. Ég vil meina
að ég sé grínisti þó að maðurinn
minn sé mér ekki alveg sammála.“
Áhugasamir um nethegðun ættu
að fylgjast með kvöldfréttum Stöðvar
2 á morgun en þar munu nokkrir
þekktir einstaklingar lesa upp ljótar
athugasemdir um sjálfa sig af netinu
og Guðrún Veiga er meðal þeirra.
gudnyhronn@365.is
Guðrún Veiga er með um 17.000 fylgjendur á Snapchat og sumir þeirra eiga erfitt með að liggja á skoðunum sínum.
Fréttablaðið/Eyþór
Ætli ég hafi ekki fyrst farið að gefa nethegðun fólks sérstaklega gaum þegar ég varð skyndilega
umræðuefni í einhverjum Facebook-
hópnum fyrir þremur árum,“ segir
Guðrún Veiga Guðmundsdóttir sem
hélt á sínum tíma úti vinsælu bloggi.
„Ég hafði skrifað eitthvað á bloggið
sem einhverjum mislíkaði. Umræða
sú var miður fögur og ég man að
ég vaktaði hana eins og fálki – sat
við tölvuna með ótal svör á reiðum
höndum, klár í að hamra á lykla-
borðið öll mín fínustu fúkyrði og láta
fáeina hausa fjúka. Fyrst hringdi ég
auðvitað grenjandi í mömmu yfir
mannvonsku netverja og hún bað
mig um að láta það ógert að svara
og vera með skæting – slíkt yrði mér
seint til framdráttar og myndi setja
mig á sama lága plan og aðrir þátt-
takendur umræðunnar væru á. Ég
hlýddi (eins og ég geri alltaf ) og sé
ekkert eftir því. Ég er ekki viss um að
ég hefði komið neitt stórkostlega vel
út þarna – skrifandi einhver svör æst,
sár og snarvitlaust,“ útskýrir Guðrún
Veiga.
„Síðan þá hefur margt breyst.
Facebook-hóparnir eru orðnir ótelj-
andi og margir hverjir vettvangur
Hefur oft orðið
fyrir barðinu á
óprúttnum
netverjum
Bókarhöfundurinn Guðrún Veiga Guð-
mundsdóttir hefur spáð töluvert í nethegðun
fólks í gegnum tíðina enda hefur hún oft
orðið fyrir barðinu á óprúttnum netverjum
síðan hún fór að blogga og tjá sig opinberlega.
þar sem andstyggilegar umræður
um einstaklinga og hópa eru daglegt
brauð. Fólk hefur í raun alls staðar
orðið vettvang og tækifæri til þess að
tjá skoðanir sínar og því mjög áhuga-
vert að skoða hvernig fólk hagar sér
og hvað það leyfir sér að láta út út sér
með lyklaborðið eitt að vopni.“
Þegar Guðrún Veiga er spurð út í
skrýtna og leiðinlega hluti sem fólk
hefur látið flakka við hana í gegnum
netið veit Guðrún varla hvar hún
á að byrja. „Þegar fólk sendir mér
skilaboð í gegnum þessa helstu sam-
skiptamiðla, Facebook og Snapchat
til dæmis, þá er stundum eins og
það haldi að það sé að skrifa jóla-
sveininum bréf.
Að það sé enginn
sem fái bréfið. Að
þessi manneskja
sem er áberandi
á e i n hve r j u m
samfélagsmiðli
sé bara skáld-
s a g n a p e r s ó n a
einhvers konar –
ekki manneskja
af holdi og blóði
með tilfinningar
sem særast alveg
jafn auðveldlega
og þínar eigin,“
s e g i r G u ð r ú n
Veiga sem telur
sig verða orðna
nokkuð sjóaða í
þessum málum.
„Ég er komin með
skráp sem myndi
halda á mér hita á
hæsta tindi Ever-
est (segir konan
sem kemst ekki
upp Esjuna). En
auðvitað á ég
mína viðkvæmu
bletti sem lítið
má snerta án
þess að mér sárni.
Sumir vilja vel
með ábendingum
sínum. Aðrir eru
bara að skipta sér
af því sem þeim kemur ekki við.“
Orðin sjóuð í þessum málum
Árásirnar sem Guðrún hefur orðið
fyrir eru af ýmsum toga. „Á tímabili
fékk ég sífellt sendar einhvers konar
dylgjur um að ég gæti ekki verið að
borða svona mikið sælgæti eins og ég
virtist gera á Snapchat. Ég væri pott-
þétt að tyggja fyrir framan mynda-
vélina og myndi svo hrækja því út úr
mér um leið og andlit mitt væri úr
mynd. Nú, eða að ég væri síælandi
bara. Það var skrýtið að þurfa að
svara fyrir. Þeir sem þekkja mig vita
að ég myndi frekar henda fötunum
mínum í ruslið heldur en minnsta
sælgætisbita,“ segir Guðrún sem
reynir að hafa húmor fyrir þessum
ásökunum.
„Holdafar mitt og líkamsþyngd er
óþrjótandi uppspretta misgáfulegra
spurninga. Ég gæti í raun endalaust
talið. Sumt spaugilegt og skrýtið.
Annað svolítið sárt.“
„En ég leita þessar umræður ekki
uppi til þess að lesa,“ segir Guðrún
svo spurð út í hvernig henni líði
þegar ókunnugt fólk talar um hana
á netinu. „Ég fæ annað slagið veður
af þeim í gegnum vini og ættingja
og forvitnin ber mig ofurliði þannig
að ég fer á stúfana. Þær slá mig nú í
flestum tilvikum ekki fast, þótt mis-
fagrar séu. Svona verður maður sjó-
aður. Það er líka nauðsynlegt að læra
að láta þetta sem vind um eyru þjóta
að mestu – ekki kæmist maður langt
í lífinu ef allur þvættingur inter-
netsins fengi að hafa sín áhrif. Ef ég
hef hins vegar vogað mér að tala um
málefnið – fara út í svona umræður,
til dæmis á Snapchat, þá fæ ég und-
antekningarlaust athugasemdir á
borð við: „Ef þú vilt vera opinber
persóna þá verður þú bara að geta
tekið gagnrýni, þýðir ekki að vera
Á tímabili fékk ég sífellt
sendar einHvers konar
dylgjur um að ég gæti ekki
verið að borða svona mikið
sælgæti eins og ég virtist
gera Á snapcHat.
Með tilkomu samfélagsmiðla eins
og Snapchat er orðið afar auðvelt að
senda skilaboð á fólk.
2 . f e b r ú a r 2 0 1 7 f I M M T U D a G U r50 L í f I ð ∙ f r É T T a b L a ð I ð
Lífið
0
2
-0
2
-2
0
1
7
0
4
:3
4
F
B
0
6
4
s
_
P
0
5
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
5
5
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
0
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
1
0
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
C
2
5
-8
4
F
8
1
C
2
5
-8
3
B
C
1
C
2
5
-8
2
8
0
1
C
2
5
-8
1
4
4
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
7
A

F
B
0
6
4
s
_
1
_
2
_
2
0
1
7
C
M
Y
K