Jólablað verkakvenna - 01.12.1931, Blaðsíða 9

Leiðin til að losna við þessar hörmung-
ar, er samtök og- sameiginleg barátta
allrar verkalýðsstéttarinnar. Verklýðs-
stéttin, sem skapar öll verðmætin, getur
með samtaka baráttu knúið yfirráða-
stéttina til undanhalds og til þess að láta
ýmsar réttarbætur af hendi. Lokatak-
rnark þeirrar baráttu, er afnám auð-
valdsskipulagsins og sköpun sósíalism-
ans, þess skipulags, þar sem hið vinn-
andi fólk framleiðir ailar þarfir sínar,
samkvæmt vísindalegri áætlpn.
Á sjötta hlutanum af yfirborði jarðar-
innar, í rússnesku Ráðstjórnarríkjunum,
er vinnulýðurinn að skapa sósíalismann
og hefir þegar útrýmt atvinnuleysinu,
bágindunum og neyðinni. Þar er konan
frjáls. Hún hefir fullt jafnrétti við karl-
mennina og hún hefir sömu skilyrði og
þeir til að menntast og njóta hæfileika
sinna. Sameiginleg matreiðsla og sameig-
inlegt barnauppeldi, losar hana við heim-
ilisböndin. Iiin vinnandi kona getur því
aðeins orðið raunverulega frjáls, að hún
taki þátt í sameiginlegri frelsisbaráttu
stéttar sinnar.
Það er ofur skiljanlegt, að auðvalds-
blöðin reyni að hindra það að konurnar
skifti sér af opinberum málum. Með því
lama þau baráttu verklýðsstéttarinnar
um allan helniing. Ef konurnar raða sér
inn í fylkingar stéttabaráttunnar, eykst
þróttur verldýðssamtakanna um helm-
ing.
En í hinni taumlausu fíkn sinni eftir
gróða, skapar auðvaldið sjálft skilyrði
þess, að konurnar verði jafngildar karl-
mönnunum í stéttabaráttunni. Auðvald-
inu nægir ekki að nota vinnuafl karl-
mannsins í gróðaskyni, það verður einn-
ig að hagnýta sér vinnuafl konunnar.
Framleiðsluaðferðir nútímans gerast stöð-
ugt vélrænni, og í möi’gum greinum tek-
ur vinna konunnar að jafngilda vinnu
karlmannsins. Kvennavinnan er ódýrari,
hún færist því stöðugt í vöxt og jafnvel
útrýmir karlmannsvinnunni.
Þegar svo er komið hljóta karlar og
konur að standa hlið við hlið í sameigin-
iegri baráttu gegn sameiginlegum óvini.
Kommúnistar berjast fyrir því að verka-
konur og verkamenn sem vinna í sömu
atvinnugrein, standi saman í sameigin-
legum verkalýðsfélögum.
Stéttar sinnar vegna og sjálfra sín
vegna, verða allar verkakonur að ganga
inn í verkalýðsfélögin hvort heldur er
iim að ræða sameiginleg félög karla og
kvenna eða verkakvennafélög. Þó að
verkakvenafélögunum sé oft mjög ábóta-
vant, mega konurnar samt ekki standa
álengdar þess vegna. Kjörorðið verður að
vera: Inn í verkakvennafélögin, til þess
að endurbæta þau og gera þau að bar-
áttuhæfu vopni.
En umfram allt verða konur af verka-
iýðsstétt, verkakonur og húsmæður að
ganga inn í Kommúnistaflokkinn. Þar fá
þær leiðbeiningar um hvernig þeim ber
að starfa og leiða baráttuna til sigur-
sælla lykta.
Auk þess, sem Kommúnistaflokkurinn
bei'st fyrir hagsmunum alls verkalýðsins
og lausn hans úr ánauð, berst hann fyrir
þessum sérstöku dægurkröfum verka-
kvenna:
Sömu laun fyrir sömu vinnu, hvort
heldur hún er unnin af körlum eða kon-
um.
Mæðrastyrkur, mæðra- og barnavernd.
Dagheimili fyrir börn verkakvenna,
þar sem börnin eru undir eftirliti hæfra
kvenna, meðan verkakonurnar eru við
vinnu.
Frí frá vinnu fyrir barnshafandi kon-
ur, með fullum launum, 2 mánuði fyrir
og 2 mánuði eftir barnsburð.
7