Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.12.1972, Síða 30

Verður? — Verður ekki?
FyrirsöGN greinarinnar: „Verður? Verður
ekki?“ lýsir því, að enn eru ekki allir sammála
um þörf þess, að hafizt verði handa við bygg-
ingu geðdeildar Landspítalans.
1 nóvember 1971 var skipuð byggingarnefnd
geðdeildar Landspítalans. 1 nefnd þessari eiga
sæti prófessor Tómas Helgason, frú Guðrún
Guðnadóttir, aðstoðarforstöðukona, Ásgeir
Bjamason, forstjóri, frú Adda Bára Sigfúsdótt-
ir, aðstoðarráðherra, og Jón Ingimarsson, skrif-
stofustjóri. Það kemur skýrt fram á útlits- og
skipulagsteikningum af deildunum, að nefnd
þessi hefur starfað ötullega við að afla upplýs-
inga um aðbúnað og þjónustu fyrir slíka sjúkl-
inga, hér heima og erlendis. Gert er ráð fyrir
bættri aðstöðu við uppfræðslu og kennslu þeirra
starfshópa, sem vinna saman að meðferð og
hjúkrun geðsjúkra, að viðbættri rannsóknarað-
stöðu á meðferð og orsökum geðrænna sjúkdóma.
Aðbúnaður geðsjúklinga hérlendis hefur ver-
ið fremur bágborinn fram að þessu vegna skorts
á sjúkrarúmum og vegna þrengsla. Ennfremur
hefur verið mikill skortur á sérmenntuðu starfs-
liði.
Biðtími eftir sjúkrahúsvist er mjög langur.
Þar af leiðandi komast sjúklingar ekki undir
læknishendur nógu snemma, og af þeim orsök-
um þuría þeir oft að dveljast lengur á sjúkra-
húsi en ella. Aðstandendur þurfa af þeim sök-
um að þola meira en nauðsynlegt er.
Ótaldir eru þeir veikindadagar hjá þjóðfélags-
þegnum, sem eru af völdum geðrænna kvilla,
og sjaldnast er hugsað um það fjárhagslega
tjón, sem af þeim leiðir, og þau óþægindi, jafnt
fyrir sjúklingana sem aðra.
Stefnan í dag er að forða sjúklingi frá langri
dvöl á geðsjúkrahúsi, svo að hann slíti ekki öll
tengsl sín við fjölskyldu og umhverfi, en gera
hann að nýtum þjóðfélagsþegni eins fljótt og
auðið er.
Þess vegna álíta þeir, sem kunnugir eru þess-
um málefnum, að brýn nauðsyn sé að hefjast
handa við byggingu geðdeildar Landspítalans
sem allra fyrst. Þá verður og unnt að veita meiri
athygli rnálum áfengissjúklinga og þeirra, sem
misnota lyf. Hingað til hefur Kleppsspítalinn
sinnt að mestu leyti þörfum landsmanna í þess-
um efnum, en augljóst er, að sú þjónusta hefur
verið mjög ófullnægjandi.
Borizt hefur í tal, að nauðsynlegra sé og
brýnni þörf á að byggja yfir aðra grein innan
heilbrigðisþjónustunnar, áður en hafizt verður
handa við geðdeild Landspítalans. Hversu rétt
er það að láta málefni þeirra, er eiga við geð-
ræna sjúkdóma að stríða, sitja á hakanum? Er
það ekki siðferðileg skylda okkar að berjast
fyrir olnbogabörnum þjóðarinnar og styðja þá
tillögu, að framkvæmdir hefjist svo fljótt sem
auðið er við byggingu geðdeildar Landspítalans ?
Þórunn Pálsdóttir.
Samningur
nm vlð'auka við kjarasunining, dags. 1 !t. desember 1970,
milli fJArm&laráðherra og Kjarnráðs f. b. Bandnlags starfsmnnna rikis og bœjn.
1. gr.
Samningsaðilar eru sammála um, að fyrir or-
lofsárið 1. júní 1972 til 31. maí 1973 skuli ríkis-
starfsmaður fá greitt orlofsframlag, kr.
5.000,00, auk fastra launa í orlofi lögum sam-
kvæmt. Orlofsframlag þetta kemur til útborg-
unar fyrsta dag þess mánaðar, er starfsmaður
fer í orlof á árinu 1973.
2. gr.
Orlofsframlag þetta kemur í stað orlofs-
greiðslu af yfirvinnukaupi.
3. gr.
Orlofsframlag samkv. 1. gr. er miðað við fullt
starf allt orlofsárið.
Starfsmaður, sem unnið hefur hluta úr ári
eða hluta af fullu starfi skal fá greitt orlofs-
framlag hlutfallslega miðað við það.
Samningur þessi gildir til 31. desember 1973.
Um orlofsframiag fyrir orlofsárið 1. júní 1973
til 31. maí 1974 skal samið í næstu heildarkjara-
samningum samningsaðila.
Samningur þessi er undirritaður með fyrir-
vara um, að nauðsynlega lagaheimild skortir.
Fjármálaráðherra lýsir því hins vegar yfir, að
hann mun beita sér fyrir nauðsynlegum laga-
breytingum til þess að samningur þessi öðlist
fullt gildi.
Öllu ofanrituðu til staðfestu eru undirskriftir
fjármálaráðherra og Kjararáðs Bandalags
starfsmanna ríkis og bæja.
Reykjavík, 9. ágúst 1972.
Halldór E. Sigurðsson (sign.)
F j ármálaráðherra.
Kristján Thorlacius (sign.)
F. h. Kjararáðs BSRB.