Svava - 01.09.1902, Qupperneq 10

112
SVAVA
V,3.
arraenn afarfjölmenna samkomu í kýrkju sinni til að
minnast hins látna vinar síns. t>ar var séra Jón Bjarna-
son viðstaddur og talaði hann með meslu virðingu um
mannkosti Björns Jónssonar. Hannkvað hann verið liafa
„höfði hærri en aðrir menn”, nefndi hann „patriarka” og
sjálf-kjörinn „hygðarstjóra”, hvar sem hann var. Auk séra
Jónstöluðu þeir Skafti Arason, Friðjón Friðriksson, Krist-
ján Jónsson, Árni Sveinsson, Runólfur Féldsted,Sigurður
Kristófersson og Björn Sigvaldason. Allir mintust ræðu-
monnirnir hins látna með klökku hjarta ogtöluðu um starf
hans með miklu þakklæti. Skáld þeirra Argyle-manna,
Sigurbjörn Jóhannsson, flutti tvö kvæði, og séra BjörnB.
Jónsson, sonur Björns heitins, talaði að síðustu.
Ku það er ekki að eins í Argylebygð, að fráfall
hans hefur vakið sorg og söknuð. Hann var vel þektur
um allar bygðii' Islendinga hór vestan hafs og átti þar
alls staðar vini. Á Islandi átti hann einuig fjölda vina,
sem vafalaust hryggjast við andláts fréttina. A kyrkju-
þingi því, er nýskeð var haldið að Garðar, K. D., var hans
minst með virðingu og lotnjngu, og talið stórt skarð fyr-
ir skildi við fráfall hans í starfs-baráttu Islendinga.
*
* *
Eins og að fiaman er minst á, dvaldi Björn sál. í