Svava - 01.12.1903, Blaðsíða 9

Svava - 01.12.1903, Blaðsíða 9
205 þuugan, „slíkt getur aldrei orðið. Eg kom einungis til sjá, elsku böinin mín, áður en eg dey, en nú verð eg að far.V. Um leið varð gamla vitaverðinum litið á herlæknir- inn og mætti hinu hvassa augnatilliti hans. Hann reis á fætur, on hann skalf á fótunum og hné magnþrota niður í sætið aftur. ‘Æ, guð minn góður I’ hraut af hans og rótti liondurn- ar upp, ‘sendu mér stvrk í þessavi eldraun! — Sir Willíam, láttu ekki vesalings Alfred frá þrér. — Yertu hans faðir. — Legðu blessun þína yfir hann.------------- Ella — Alfrod — kyssið mig enn einu sinni. — Svq Verð eg að fara. — O, guð miun! — Þetta get eg ekki borið! — Vesalings hjartað mitt, er veikbygt. — Alfred! — Alfred! — — Guð launi þér, Sir William........ ‘Hættu þessu hjartveikis-hjali’, hrópaði gamli her- læknirinn, stökk á fætur og greip í handlegg Lukes. ‘Eins og eg er lifandi, þá þekki eg þig nú !’ ‘Þekkir mig?‘ endurtók gamli maðurinn og nötr- uði af ótta. ‘Já. Sir Jahn Landford, eg þekki þig vel.‘ ‘Æ,. drottinn minn ! Fundinn — svikinn — eyði-

x

Svava

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Svava
https://timarit.is/publication/1264

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.