Svava - 01.12.1903, Blaðsíða 37

233
lítil i'élög' fói'u á kúpiuiíi. Eu ult fyrir þrð, þ.í fói' stein-
olíu-framleiðslan vaxandi. Hún tífaldaðist á tímabiliuu ■
frá 1874 til 1877.
Árið 1877 var sijómargjald þetta nutuið úr gildi og
fi'amleiðslan bygð á öruggari grundvelli. Aðal þröskuld-
urinn sem þurfti að stíga yfir, varað, komast í hagkvœmara
samhánd við umheiminn. Ohugsandi vav, að svo komnu,
að geta lcoinið olíunni tiI Svartahafsius vegna fjall-
garðsins mikla, sem er á milli Kaspíhafsins og Svarta-
hafsins. En aftur var liægt að fiytja steiuolíuira vatnsleið
frá Baku yfir Kaspíhafið til Volgu og upp eftir henni
*nn í Kússland.
Hér átti sér stað svipað fyrirkomulag sera í Atueríku.
Eiastakir ineun geugu fram í broddi fylkingar og ruddu
uýja leið. Menu þessir voru svcnzku bræðuvnir Nobel,
sém myuduðn allöfiugt félag.(* Þoir bygðu öflugan
flutuingsíiota, er flytja skyldi steinolíuna yflr Kaspí-
v' Annar þessara öræðra var stofnandi Nobelverðlauna-
sjóðsins mikla. Snemma í þ. m. var verðlaununum úr
sjóði þessum útbýttí Stokkhólmi, og niimdu verðlaunin
rúmun!. 140,000 krónur fyrirhvern floklc. Skáldaverðlaunin
hlut þjóðskáld Norðmanoá, Björnstjerne Björnson; lækna-
'’erðlaunin, Niels Finsen í Kaupmaunahöfn; eðlisfræðisverð-
laununum var skift á milli lijónanna Curie og Becquerel
þi'ofessórs; í efnafræði lilut hinn svenzki efnafræðingur prof.
Arrhenius verðlaunin, og friðarverðlaunin Williain lí.
Ci’emer. Bitstj.