Svava - 01.12.1903, Blaðsíða 45

241
Gvein þessi, sem ev lauslega þýtt úv clauslta 'blaðínU
„Fvem”, hefir vevið lítið eitt samandvegin á stöku atað,
til að ofbjöða ekki hinu litla tímaviti. Myndin aem
lútiu hefir verið fylgja gvein þessavi, ev af olíubvunu —
hinum mesta í heimi. Ilann hefir vevið nefndur „Geys-
iv”, fyvir hið feikjjega olíuflóð or hann spúði. Um
hanu ruú lesa í „Svövu" V. úr 4. hefti. llitstj.
Ur l)ugsai)aheímiiium oq hversdaQslífir>u.
------:o:----
Ljettlyndi.
Að vora léttlyndur eða glaðlyndur er góður eigin-
loiki. Það væri kann ske rcttara að nefna það núðargjöf,
því glaðlyndi er í mörgu tilliti skilyvði að vellíðuu.
Léttlyndi er það vígi, sem övlaganovnunum tekst seint
að yfirvinna, og hinn voldugasti verndarvættur sem
niannsandinn á 1 eigu ainni. Húvaðinn af oss hljótum
þessa núðavgjöf, þegar vév byrjum skeiðhlaup vort. Ea
8V0 ev kann ske of djúpt tekið í úrinni með að segja,
nð vér glötum henni ílestir. Léttlyndi ú alls ekki rót
að rekja til vöntunar ú hluttekning eða meðaumkun.