Svava - 01.12.1903, Blaðsíða 13

209
Þegar liann var risinn á íætar, tók haun Alfred í
faðm sinn, og sagði vinum sínum frá, hvað á daga sína
hefði drifið, frá því er herlæknirinn gaf honum líf.
Hann sagðist hafa komist eftir, að vitastaðan á Devon
Head væri laus, og hefði sótt um hana og hún verið
Veitt honum. Sömuleiðis sagðist hann hafa fregnað, að
Hettrell lrefði með svikurn náð drengnum sínarn á sitt
Vald. Þegar þrjú ár voru liðin, færði forsjónin hon*
”m drenginu aftur; en ekki leið langur tírni, þar til
ánægjusól hans formyrkaðist. Pettrell hafði frótt hvar
drongurinn vav niður kominn, og tók hann með ofbeldi
frá honum. Þegar gamli nuiðurinn var að segja þessa
vaunasögu sina og rifja upp forna harma, grét hann
setn barn; en hæði Ella og Alfred reyndu að hughreysta
hann; og ekki heldur létu þeir Sir William og herlækn-
Jiínn standa á sér, með að tala huggunarorð til gamla
tnannsins, som lífið hafði svo miskunnarlaust leikið hart
langan tíma.
* *
Kœri lesari. Eg hýst við, að þig langi til að
1‘Dýsaet eftir óveðurs-böruunam, sem við höfum svo
lengi fylgst með, áður en við yfirgefum þau fyrir fult o«-
alt.
Það eru liðnar fáar vikur, síðan við yfirgáfum þau