Dagblaðið Vísir - DV - 15.04.2016, Blaðsíða 22

Helgarblað 15.–18. apríl 201622 Fólk Viðtal
s: 426 5000 - booking@bbkefairport.is - bbkeflavik.com
Vetrartilboð út apríl
9.900 kr. fyrir 2 með morgunmat
Við geymum bílinn frítt, keyrum þig á
flugvöllinn og sækjum þig við heimkomu
Láttu fara vel um þig nóttina fyrir eða eftir flug og gistu hjá okkur
nokkrum vikum síðar, er skráður
dánartími 20.30 um kvöldið.
Skömmu eftir miðnætti birtist
lögreglan aftur á útidyratröppunum
en í þetta sinn er prestur með í för.
Kostnaður og óvissa
Hún minnist þess að hafa orðið fyrir
yfirnáttúrulegri reynslu seinna þessa
nótt eftir að hafa lagst til svefns. „Það
var einhver sem lagði höndina á mig
þangað til ég sofnaði.“
Á meðan landsmenn snæddu
páskasteikina beið Alda ásamt
öðrum aðstandendum Andra eftir
fregnum af rannsókn lögreglunnar
í Flórída auk þess sem koma þurfti
kistu Andra til landsins. Hún segir að
ekki hafi verið um annað að ræða en
setja sig á einhvers konar sjálfstýr-
ingu til að komast í gegnum þessa
erfiðu tíma. Vinir og ættingjar hr-
ingdu, komu og fóru og allir voru í
losti.
Alda talar af reynslu þegar hún
segir að þegar að dauðsfall verður er-
lendis, fjarri aðstandendum, þá geri
það skelfilega stöðu enn verri. Ofan á
áfallið og sorgina bætist við nístandi
óvissa. „Við gátum ekki fengið að sjá
hann strax og það var hrikalegt að
vita ekki neitt um framhaldið og hvað
hlutirnir ættu eftir að taka langan
tíma. Það var engin áfallahjálp í boði
og það er erfitt að þurfa að bera sig
eftir öllu sjálfur hvað það varðar,
verandi í algjöru losti.“
Síðar meir endaði ég á því að leita
til Félagsmálastofnunar því ég var
orðin hrædd um að ég myndi hrein-
lega enda inni á geðdeild. Mér tókst
loks að fá viðtöl hjá sálfræðingi, þar
sem ég fékk að tala út í eitt,“ segir
hún og bætir síðan við að ofan á allt
saman hafi bæst við mikil fjárútlát
við að koma kistu Andra til landsins.
„Til þess að fá kistuna heim þurft-
um við að borga útfararstofu úti í
Bandaríkjunum sem sá um að undir-
búa allt varðandi flutninginn. Sá
kostnaður hljóp á hundruðum þús-
unda. Með kostnaðinum sem bættist
við útförina hér heima greiddum
við rúmlega eina og hálfa milljón ís-
lenskra króna,“ segir hún en í kjölfar
harmleiksins setti fjölskylda Örvars
Arnarsonar á fót minningarsjóð sem
veitir aðstandendum sem missa ást-
vin í útlöndum fjárhagslegan stuðn-
ing hvað varðar flutning hingað til
lands.
Alda vill meina að Andri hafi sjálf-
ur séð um að velja prestinn fyrir út-
förina í Fella- og Hólakirkju. Upp-
haflega var séra Örn Bárður Jónsson
fenginn til verksins. „Síðan kemur í
ljós að hann var upptekinn á þessum
tíma. Þá fengum við séra Gísla Jón-
asson sem reyndist laus en svo veikt-
ist hann heiftarlega daginn sem kista
Andra kom til landsins og gat því
ekki komið í bænastundina sem var
haldin. Þá blasti við að fá séra Svavar
Stefánsson, prest í Fella- og Hóla-
kirkju, til að sjá um útförina og það
reyndist mjög auðsótt. Ég er viss um
að Andri hafi eitthvað með þetta að
gera.“
Það var ekki auðvelt að opna lokið
á kistu Andra. Það sára augnablik
rifjar Alda upp með miklum herkjum.
„Ég vissi að hann var meiddur en ég
vissi ekki hversu illa slasaður hann
var,“ segir hún og tekur örstutt hlé
á máli sínu. „Helmingurinn af and-
litinu var svo illa brotinn að hann var
óþekkjanlegur.“
Það var falleg stund þegar Andri
var jarðsunginn þann 11. apríl. Stutt
var í að Andri hefði fagnað tuttugasta
og sjötta afmælisdeginum. Eins og
við var að búast var kirkjan þéttsetin.
Bubbi Morthens söng Kveðju.
„Andra, sem við kveðjum í dag,
auðnaðist ekki að eiga langt líf, því
miður. Hörmulegt slys þar sem
hann lést á erlendri grund við annan
mann kom yfir okkur öll sem reiðar-
slag, högg sem svo sannarlega svíð-
ur undan,“ var meðal þess sem séra
Svavar Stefánsson las upp. Tilviljun
réði því að jarðarförin fór fram sama
dag og Tristan Andri, sonur vinar
hans, hefði átt að koma í heiminn.
Margt að huga að
Alda segir viss atriði í kringum fráfall
Andra sitja í sér. Vitanlega myndi hún
aldrei hvetja neinn af fyrra bragði til
að stunda slíkt áhættusport. „Ég var
svo ótrúlega reið og sár þegar mér var
tjáð að varafallhlífin hefði ekki opnast
og hugsaði bara af hverju í ósköpun-
um þessi varafallhlíf hefði þá verið
þarna?“
Hún kveðst einnig setja spurn-
ingarmerki við það að nemendur
í fallhlífarstökki fái að stökkva ein-
ir eftir einungis nokkur stökk þar
sem þeir eru fastir við kennara. „Mér
finnst þetta persónulega of fljótt.
Þetta er náttúrlega val hvers og eins
en mér finnst að fólk ætti ekki að fá
að stökkva eitt svona snemma. Ég
hef ótal sinnum fengið að heyra þá
afsökun að það séu fleiri sem deyja í
bílslysum heldur í fallhlífarstökki en
það má ekki gleyma að í fallhlífar-
stökki eru svo miklu fleiri hlutir sem
þarf að huga að. Það eru miklu fleiri
hlutir sem maður þarf að vera með-
vitaður um.“
Trúir á líf eftir dauðann
„Örvar er svo sannarlega hetja fyrir
að hafa stokkið á eftir Andra og ég
veit að hann reyndi allt sem hann gat
til að bjarga honum. Það hefðu ekki
allir gert það. Og mér skilst á þeim
sem þekktu Örvar að hann hafi verið
þannig gerður; öðlingsmaður og fal-
leg sál og líklega hefði hann aldrei
verið sáttur ef hann hefði ekki stokkið
út á eftir honum,“ heldur Alda áfram.
Andri hefði orðið 29 ára í dag, 16.
apríl. Tvo daga á ári koma Alda og
börn hennar öll saman: á dánardegi
Andra 23. mars og svo aftur á afmælis-
deginum hans, 16. apríl. Þá slást vinir
hans einnig í hópinn og stemningin
er góð – en tregablandin. Alda viður-
kennir að suma daga brotni hún niður
og allt virðist óyfirstíganlegt. En síð-
an inn á milli koma atvik þar sem að
Andri virðist birtast henni í einni eða
annarri mynd. „Einu sinni var ég á N1
og heyrði skyndilega hlátur sem var
nákvæmlega eins og þessi sérkenni-
legi hlátur hans Andra. Þá kom svona
tilfinning yfir mig eins og hann væri
hér enn."
„Margir trúa ekki á guð og líf eftir
dauðann en ég finn Andra oft ná-
lægt mér, ekki síst þegar ég er að tala
um hann, og líka þegar ég er döpur
og langt niðri. Þá finn ég að hann er
greinilega til staðar fyrir mig. Þegar
börn koma í heimsókn þá finn ég líka
fyrir honum. Þetta er gríðarlega sterkt
en um leið ólýsanleg tilfinning. Og
hún lyftir mér upp.“
Dó sem hetja
Fjölskylda Örvars Arnarsonar reyndist
ekki tilbúin til þess að ræða um at-
burðinn við DV að stöddu en óskuðu
eftir að koma því á framfæri að að-
standendur Minningarsjóðs Örvars
Arnarsonar eru þakklátir öllum þeim
sem hafa styrkt sjóðinn. Sömuleiðis
eru þau þakklát öllum þeim sem hafa
gefið vinninga í Minningarmót Örv-
ars Arnarsonar sem haldið er ár hvert
í Öndverðarnesi til styrktar sjóðnum.
Örvar Arnarson var fæddur
í Reykjavík 20. nóvember 1972
en hann starfaði sem fallhlífar-
stökkskennari í fjölmörg ár og var
einn af reynslumestu fallhlífar-
stökkvurum á Íslandi. Hann var
kosinn Hetja ársins 2013 í kosningu
sem fram fór á dv.is.
„Hann var hetja. Hann dó sem
hetja,“ sagði William Lindsey, full-
trúi lögreglustjórans í Paco-sýslu í
Flórída, á blaðamannafundi sem
haldinn var í kjölfar harmleiksins. n
Reiðarslag fyrir fall-
hlífarstökksheiminn
„Ég hef sjálfur stokkið með fólki sem hefur stokkið 30 til 40 þúsund sinnum án þess
að meiða sig. Þetta er eins og með allt annað, ef fólk fer varlega og fer eftir reglum þá
er þetta hættulítil íþrótt,“ segir Hjörtur Blöndal hjá Fallhlífarstökksfélaginu Frjálsu
falli en hann var staddur ásamt umræddum hópi í Flórída þegar harmleikurinn átti
sér stað. Í samtali við blaðamann segir hann að fallhlífarstökksamfélagið hafi verið í
lamasessi eftir atburðinn.
„Þetta var gríðarlegt reiðarslag. Þetta er einstakt að svona lagað gerist: Að tveir
stökkvarar láti lífið á sama tíma, ég tala nú ekki um þegar um er að ræða jafn lítið
samfélag og hér. Hópurinn hélt vel saman á þessum tíma og við studdum hvert annað.
Það var mikil og góð samheldni.
Á heimasíðu Frjáls falls kemur fram að varafallhlíf sé álitin 99,99995 prósent örugg.
Stjarnfræðilegar líkur eru á því að bæði aðalfallhlíf og varafallhlíf klikki eða bili en þó
er alltaf örlítill möguleiki og því er talað um áhættusport. Hjörtur tekur fram að líkurn-
ar á banaslysi í fallhlífarstökki séu „stjarnfræðilega“ litlar: „Það er talað um 0,00007
prósent líkur og tölfræðilega eru 60 prósent meiri líkur á bílslysi.“
Líkt og fyrr segir sér sérstök tölva um að ræsa varafallhlíf í ákveðinni hæð frá jörðu,
það er að segja ef aðalfallhlíf opnast ekki af einhverjum ástæðum. Þegar slysið átti sér
stað var miðað við að varafallhlíf opnaðist sjálfkrafa í 750 fetum. Í kjölfar atburðarins
var þessum viðmiðum breytt og gert kleift að stilla fjarlægðina inn í búnaðinn, að
sögn Hjartar. Viðmiðið er nú 2.150 fet að lágmarki þegar kemur að kennslufallhlífum
nemenda og opnast því varafallhlíf þeirra fyrr en almennt gerist.
„Þarna veit
ég um leið
að hann er dáinn „Helmingurinn af
andlitinu var svo
illa brotinn að hann var
óþekkjanlegur.
Dó sem hetja Örvar Arnarson.
Hvers manns hugljúfi
Ástvinir Andra minnast
hans sem einstaks gleði-
gjafa með hjarta úr gulli.
Samheldinn hópur Meðlimir í fallhlífarstökksfélaginu
Frjálst fall stukku seinna meir minningarstökk til heiðurs
þeim Andra og Örvari. Í tilkynningu stóð að stökkheimurinn
stæði á öndinni vegna harmleiksins. „Þessir heiðursmenn
voru í huga og hjarta okkar og munu fylgja okkur að eilífu.“