Kiwanisfréttir - 01.03.1972, Blaðsíða 3

Páll H. Pálsson forseti Evrópustjórnar Kiwanishreyfingarinnar:
„Kiwanis léttir lífið”
Kæru Kiwanisfélagar.
Þann 1. október hóf Asgeir Hjörleifsson
störf sem umdæmisstjóri yfir hinu sjálf-
stæða, íslenzka umdæmi. Þetta eru mjög
merk tímamót í sögu Kiwanishreyfingar-
innar hér á landi og í Evrópu. ísland er
minnsta landið, sem á aðild að Kiwanis-
hreyfingunni í Evrópu, en samt erum við
þeir fyrstu, sem öðlumst þá sérstöku við-
urkenningu og virðingu að verða sjálf-
stæðir. Reyndar voru erlendir Kiwanis-
bræður okkar að sýna okkur sérstakan
skilning á vandamálum okkar, sem stöf-
uðu af þeirri einangrun og fjarlægð frá
öðrum Evrópulöndum, sem við búum við.
En höfuðástæðan fyrir því, að okkur var
veittur þessi mikh trúnaður, var að hér
hefur Kiwanisstarfið staðið með slíkum
blóma, að til fyrirmyndar þykir.
A þessari stundu vil ég því nota tæki-
færið og færa ykkur öllum þakkir fyrir
framúrskarandi vel unnin störf á liðnum
árum. Og ekki skyldum við gleyma Sina-
wik-systrunum, sem hafa verið okkur
mjög öflugur bakhjarl í starfinu.
A Evrópuþingi Kiwanis í Strassbourg
síðastliðið sumar hlotnaðist mér svo sá
mikli heiður, að verða kosinn forseti
hreyfingarinnar fyrir næsta starfstímabil.
Þarna nutum við aftur hins góða orðstírs,
sem fer af starfi Kiwanismanna hér á
landi. Það voru duttlungar örlaganna, að
þessi vegtylla skyldi falla mér í skaut;
margir af fyrirrennurum mínum voru þess
betur umkomnir.
I upphafi þessa starfstímabils langar mig
að staldra við og hyggja að því, sem ég tel
vera til enn frekari vegsauka fyrir okkar
ágæta Kiwanisstarf. Vil ég hvetja alla
Páll H. Pálsson.
Kiwanisklúbba landsins til að hyggja ao
þessum málum og reyna hvort framkvæmd
þeirra gæti ekki gefið Kiwanisstarfinu
aukið gildi fyrir bæjarfélagið þar sem þið
starfið, og fyrir þjóðfélagið í heild.
A seinasta ári bar oft á góma starfsemi
K Klúbbanna. Það er fögur og göfug hug-
sjón að styðja ungdóminn. Sérstaklega er
ástæða til að styrkja hann nú á tímum,
þegar fleiri hættur steðja að honum en
nokkru sinni fyrr. Sjálfsagt er að efla og
styðja þá fórnfúsu menn innan Kiwanis-
hreyfingarinnar, sem eru reiðubúnir að
fórna tíma og peningum til að stofna og
viðhalda K-Klúbbunum. Það er heilög
skylda okkar að styrkja þá og styðja á
alla lund.
En í þessu sambandi langar mig að
K-FRÉTTIR — 3