Víkurfréttir - 02.02.2006, Blaðsíða 16

Hamingjan er margslungið fyrirbrigði og oft getur reynst erfitt að höndla
hana. Hún getur búið í minnsta smáatriði eins og brosi barns, en það er
ekki alltaf sem nútímafólk í erli dagsins gefur sér tíma til að átta sig á litlu
kraftaverkum hversdagsins. Það sem sumum er sjálfsagt er öðrum efst í
huga ofar öllu. Þannig er ástatt hjá Bergþóru Ólöfu Björnsdóttur og Hjörleifi
AAá Jóhannssyni, foreldrum Bryndísar Evu, tæplega níu mánaða stúlku sem
liggur á Barnaspítala Hringsins og hefur verið án meðvitundar síðan 6. des-
ember. Ekki er vitað hvað hrjáir stúlkuna litlu, en hún berst hetjulega fyrir
lífi sínu á hverjum degi og foreldrar hennar vaka yfir henni og þrá að sjá
brosið hennar fallega á ný.

Erfið nótt
Veikindi Bryndísar hófust kvöld eitt í
byrjun desember þegar Bergþóru móður
hennar fannst sú stutta vera óvenju róleg
þegar hún rumskaði. „Ég gaf henni snuð
eins og alltaf, en þegar hún rumskaði
aftur var hún róleg og því þótti mér
skrítið að hún væri ekki sofnuð aftur,”
sagði Bergþóra í samtali við Víkurfréttir.
„Ég tók líka eftir því að höndin á henni
kipptist pínulítið til og hún kreppti
lófann mjög fast. Svo strauk ég henni
á kviðnum og fann að hann var líka
að kippast til. Ég hélt bara að hún
þyrfti kannski að ropa og lyfti henni
upp og fann þá, og sá, að allir útlim-
irnir hennar voru að kippast til.”
Að svo komnu fóru Bergþóra og
Hjörleifur með Bryndísi Evu niður
á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja þar
sem hún fékk róandi lyf til að slá
á krampann, en það var til lítils og
ágerðust þeir eftir því sem á leið.
„Hún var svo komin í svokallað al-
flog,” segir Hjörleifur. „Allur líkami
hennar er þá að kippast til, hendur,
háls, axlir og augnlok og allt.”
Bryndís Eva var flutt í skyndi inn á
Landspítala og á leiðinni missir hún með-
vitund sem hún hafði þó haldið fram að
því. Frá bráðamóttökunni var hún svo
strax send á gjörgæslu. Þar var hún strax
sett á krampalyf sem gerði lítið fyrir hana
og þá var hún sett á annað og svo það
þriðja,
öll á fullan skammt, en það
var ekki til neins og kramparnir héldu
áfram. Þá var gripið til þess ráðs að svæfa
hana djúpum svefni þar sem viðvarandi
alflog getur valdið heilaskaða og dauða.
„Hún var þá búin að vera í alflogi í
12 tíma, en líkaminn má í raun ekki
við alflogi nema í um hálftíma,” segir
Hjörieifur. „Hennar krampar voru hins
vegar ekki jafn öflugir allan tímann og
það var það sem bjargaði henni. Auk
þess var hún undir stöðugu eftirliti
allan þann tíma og fékk meðferð til
að bregðast við hækkandi blóðþrýst-
ingi og öðru sem gæti komið uppá.”
Áhyggjur lækna
Fram að þessari örlagaríku nótt var
fátt sem benti til annars en að Bryndís
Eva væri afar hamingjusöm og hraust
stúlka, en hún þótti að vísu full sein
til í hreyfiþroska. Hún var hins vegar
ljónskörp og dafnaði ágætlega.
„Læknirinn bað okkur um að bíða
í nokkra mánuði þegar við sögðum
honum að við hefðum áhyggjur af
henni,” segir Berþóra. „En þegar hún
varð fjögurra mánaða fórum við til lækn-
isins því hún var svo lin og hélt ekki enn
höfði. Sá læknir hafði miklar áhyggjur af
henni og sendi í rannsókn til að athuga
hvað var að. Hún fór þá í sneiðmynda-
VÍKURFRÉTTiR Á IMETINU •www.vf.is* LESTU NÝJUSTU FRÉTJIR DAGLEGA!
16___JVÍKURFRÉTTIR 5.TÖLUBLAÐ i 27.ÁRGANGUR