Dagblaðið Vísir - DV - 25.08.2017, Blaðsíða 70

Dagblaðið Vísir - DV - 25.08.2017, Blaðsíða 70
46 fólk Helgarblað 25. ágúst 2017 J erry Lewis lést nýlega 91 árs gamall. Hann var á sínum tíma einn vinsælasti gaman- leikari heims. Í heimalandi hans, Bandaríkjunum, var stund- um efast um hæfileika hans en í Frakklandi naut hann mikillar viðurkenningar og þótti snill- ingur í gamanleik. Árið 1984 veittu Frakkar honum heiðurs- orðu. Virtur franskur gagnrýnandi sagði að það vekti mikla furðu að Bandaríkjamenn skyldu ekki skynja snilligáfu Jerry Lewis. Lewis fæddist árið 1926, sonur foreldra sem voru í skemmtana- bransanum. Foreldrar hans voru löngum fjarverandi og hann var á stöðugu rápi milli ættingja. Hann fór að trúa því að foreldrar hans elskuðu hann ekki og þoldi ekki að vera einn. Fimm ára gamall sá hann Chaplin-myndina The Circus í bíó og ákvað að hann vildi verða trúður. Sextán ára gamall hætti hann í skóla og sneri sér að skemmtanabransanum. Frægt samstarf Tvítugur kynntist hann söngvar- anum Dean Martin og þeir hófu einkar farsælt samstarf sem gam- anteymi. Þeim var boðinn kvik- myndasamningur og léku saman í sextán kvikmyndum þar sem Lewis var í hlutverki trúðsins og Martin var kvennagullið sem söng hvenær sem tækifæri gafst til. Samstarf þeirra stóð í tíu ár og færði þeim frægð og auð en lauk með látum. Lewis líkti samstarfs- slitunum við skilnað. Hann sagði við Martin: „Ég held að okkur þyki enn vænt hvor um annan.“ Martin leit á hann og sagði: „Þú getur talað um væntumþykju eins lengi og þér sýnist. Í mínum augum ertu ekkert annað en andskotans dollaramerki.“ Kalt var á milli þeirra félaga í langan tíma en það var sameiginlegur vinur, Frank Sinatra, sem kom loks á endur- fundum í sjónvarpssal. Eftir að Martin missti son sinn árið 1987 komust á fullar sættir þeirra á milli. Lewis skrifaði bók um sam- starf þeirra, Dean and Me (A Love Story) sem kom út árið 2005, og fór hlýjum orðum um Martin. Þoldi ekki gagnrýni Þekktasta mynd Lewis er The Nutty Professor frá árinu 1963 sem síðar var endurgerð með Eddie Murphy. Lewis sinnti ekki einungis kvikmyndaleik heldur leikstýrði einnig nokkrum mynda sinna, skrifaði handritið og var framleið- andi. Chaplin var hans átrúnaðar- goð og hann leit á hann og aðra gamanleikara þöglu myndanna sem fyrir myndir. Hann söng inn á plötur og kom fram í sjónvarpi og á sviði. Hann skemmti iðulega í Las Vegas og kom þar síðast fram árið 2016. Hann tók gagnrýni aldrei vel og þegar hann skemmti á sviði átti hann jafnvel til að hreyta ónotum í áhorfendur ef honum þótti við- tökurnar ekki nægilega góðar. Hann stærði sig af því að hafa kall- að slúðurdálkahöfundinn Louellu Parson feita gyltu. Hann sagðist hafa á nokkurra ára tímabili unnið hvern ein- asta dag og farið á fætur hálf fjög- ur á morgnana. Oft gleymdi hann hreinlega að matast. Vinnuharka hans leiddi til þess að hann fékk taugaáfall. Hann hætti að vinna jafn mikið og áður en var þó alltaf að. Svo kom að því að ýktur leikstíll hans féll ekki lengur í kramið í Bandaríkjunum og stjarna hans hætti að skína skært. Hann lét þó ekki deigan síga og hélt áfram að skemmta og leika. Árið 1982 lék hann í mynd Martin Scorsese The King of Comedy og sýndi þar sinn besta leik. Sagt er að Lewis, sem ekki skorti sjálfstraust, hafi látið það fara mjög í taugarnar sér sér hversu mjög aðalleikara myndar- innar Robert De Niro var hampað. Vildi sjá Trump sem forseta Vinur Lewis, John F. Kennedy, ráðlagði honum að skipta sér ekki af stjórnmálum og í langan tíma fór hann að ráð- um hans. Árið 2004 lýsti hann þó yfir stuðningi við Bush for- seta og sagðist harma hversu lítið þjóðarstolt fólk sýndi. Árið 2015 varaði hann í viðtali við því að sýrlenskum flóttamönnum væri veitt hæli í Bandaríkjunum því hætta væri á því að ISIS-lið- ar leyndust meðal þeirra. „Hver getur tekið þá áhættu?“ sagði hann. Í sama viðtali gagnrýndi hann Barack Obama fyrir skort á viðbragðsáætlun vegna ISIS, lýsti yfir aðdáun á Ronald Reagan og sagði að Donald Trump myndi reynast góður forseti. Lewis, sem á tímabili reykti fjóra sígarettupakka á dag, glímdi um árabil við heilsubrest. Auk annarra aðgerða fór hann í opna hjartaaðgerð árið 1983 og barð- ist við krabbamein. Hann viður- kenndi að hafa í þrettán ár verið háður verkjalyfjum sem hann tók vegna slæms bakverkjar sem hann glímdi við. Hann sagði að vegna þessarar fíknar hafi árin milli 1973 og 1977 verið eins og í móðu, en hann mundi þó eftir því að hafa dag einn setið með byssu í munninum og með fing- ur á byssugikknum. Hann var árum saman í for- mennsku fyrir samtök sem beita sér fyrir rannsóknum á vöðva- sjúkdómum og átti þátt í að fjár- magna þau. Fyrir þetta starf sitt var hann tilnefndur til Friðar- verðlauna Nóbels árið 1977. Ný kynslóð fór að meta verk hans og leit jafnvel á hann sem fyrir- mynd, eins og gamanleikarinn Jim Carrey gerir. Honum hlotn- aðist ýmiss konar viðurkenn- ingar á efri árum, þar á meðal heiðursverðlaun á kvikmynda- hátíðinni í Feneyjum og Jean Hersholt mannúðarverðlaunin sem veitt voru við Óskarsverð- launaathöfnina árið 2009. Þoldi ekki einveru Lewis var tvíkvæntur. Átján ára gamall hitti hann söngkonuna Patti Palmer og þau gengu í hjónband tíu dögum síðar. Hjónaband þeirra entist í nær fjörtíu ár þrátt fyr- ir umfangsmikla ótryggð hans og þau áttu sex börn. Yngsta barnið, Joseph, varð eiturlyfjaneytandi. Hann framdi sjálfsmorð árið 2009, fjörtíu og fimm ára gamall. Lewis gekk að eiga seinni eiginkonu sína, SamDee Pitnick, árið 1983 og þau ættleiddu dóttur. Hann þoldi aldrei vel að vera einn og árið 2016 sagði hann klökkur í viðtali að hann ótt- aðist að deyja þar sem kona hans og dóttir yrðu þá einar eftir. n n Jerry Lewis er látinn 91 árs n Óttaðist dauðann Gaman- Leikarinn sem þoLdi ekki einveru Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrun@dv.is Alltaf í vinnunni Leikari, leikstjóri, framleiðandi, handrits­ höfundur og söngvari. „Hann mundi þó eftir því að hafa dag einn setið með byssu í munninum og með fingur á byssugikknum. Endurfundir Það var Frank Sinatra sem tók að sér að koma á sáttum milli Jerry Lewis og Dean Martin. Sótti í sviðsljósið Þrátt fyrir heilsuleysi hélt h ann áfram að skemmta á gamals aldri.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.