Morgunblaðið - 28.02.2017, Síða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 28. FEBRÚAR 2017
✝ Rafn HalldórGíslason fædd-
ist 2. október 1938 í
Ásgarði í Hrísey.
Hann lést á Sjúkra-
húsinu á Akureyri
14. febrúar 2017.
Rafn Halldór var
sonur Helgu Guð-
rúnar Schiöth og
Gísla Vigfússonar.
Faðir Rafns lést
þegar hann var
rúmlega ársgamall. Stjúpfaðir
hans var Sigurður Brynjólfsson.
Systkini Rafns sammæðra eru
Gísli Sigurðsson, Sigurjóna Sig-
urðardóttir og Ásta Schiöth.
Axel. 3) Óskírð Rafnsdóttir.
4) Vigdís Lovísa, gift Guð-
mundi Inga Geirssyni. Börn
þeirra eru a)Alda Ýr, í sambúð
með Sigurði Má Harðarsyni, eiga
þau tvö börn, Aþenu Vigdísi og
lítinn dreng. b) Geir, unnusta
hans er Helga Guðrún Egils-
dóttir. c) Heiðbjört Anna.
5) Anna Sigrún Rafnsdóttir, í
sambúð með Kristjáni Hreins-
syni, börn Önnu Sigrúnar eru a)
Ásta Guðrún Eydal, b) Ingimar
Eydal, c) Halldór Birgir Eydal.
Rafn Halldór stundaði nám við
Iðnskólann á Akureyri og nam
þar bifvélavirkjun.
Rafn rak bifreiðaverkstæðið
Bláfell sf. um árabil ásamt sam-
starfsmanni sínum, Sigurði Stef-
ánssyni.
Útför Rafns Halldórs fer fram
frá Akureyrarkirkju í dag, 28.
febrúar 2017, og hefst athöfnin
kl. 13.30.
Þann 30. ágúst 1958
kvæntist Rafn Öldu
Halldóru Hallgríms-
dóttur. Hún lést 3.
ágúst 2014.
Börn þeirra í ald-
ursröð eru: 1) Gísli
Rúnar, ógiftur. Börn
hans eru a) Rafn
Halldór, kvæntur
Nichole, b) Gísli
Steinn og c) Vildís
Hekla. 2) Gunnar
Helgi, kvæntur Ernu Björgu Guð-
jónsdóttur. Börn þeirra eru a)
Theódóra, í sambúð með Tryggva
Páli Tryggvasyni, eiga þau eina
dóttur, Öldu Þóreyju. b) Ingvar
Englar Guðs þér yfir vaki og verndi
pabbi minn
vegir okkar skiljast núna, við sjáumst
ekki um sinn.
En minning þín hún lifir í hjörtum okkar
hér
því hamingjuna áttum við með þér.
Þökkum kærleika og elsku, þökkum
virðingu og trú
þökkum allt sem af þér gafstu, okkar
ástir áttir þú.
Því viðmót þitt svo glaðlegt var og góð-
leg var þín lund
og gaman var að koma á þinn fund.
Með englum Guðs nú leikur þú og lítur
okkar til
nú laus úr viðjum þjáninga, að fara það
ég skil.
Og þegar geislar sólar um gluggann
skína inn
þá gleður okkur minning þín, elsku
pabbi minn.
Vertu góðum Guði falinn er hverfur þú
á braut
gleði og gæfa okkur fylgdi með þig sem
förunaut.
Og ferðirnar sem fórum við um landið
út og inn
er fjársjóðurinn okkar pabbi minn.
(Guðrún Sigurbjörnsdóttir.)
Hvíl í friði, elsku pabbi.
Gísli, Gunnar, Vigdís
og Anna.
Í nokkrum línum langar mig
að minnast tengdaforeldra
minna. Ég kom inn í fjölskyldu
Öldu og Rabba árið 1988. Þau
héldu fast utan um alla fjöl-
skyldumeðlimi og þurftu alltaf að
vita hvað hver og einn var að gera
og hvort ekki væri allt í lagi hjá
öllum. Þá var sama hvort það
tengdist vinnu, íþróttum eða bara
hverju sem er. Mörg barnabörnin
stunda hinar ýmsu íþróttir og
fylgdist afi Rabbi vel með og
hafði sterkar skoðanir á ef ekki
gekk nógu vel, þá var æði oft við-
kvæðið hjá honum að ekki hefði
nú þjálfarinn tekið réttar ákvarð-
anir nú eða vissir leikmenn hefðu
mátt standa sig betur. Hann
mætti ekki á leiki en fylgdist því
betur með á hinum ýmsu miðlum
og vissi alltaf upp á hár ef einhver
í fjölskyldunni var að keppa.
Rabbi var mjög handlaginn og
gerði hlutina alltaf 100% sama
hvað það var, jú og ekki vantaði
sérviskuna sem allir góðir fag-
menn búa yfir. Mikið var hann bú-
inn að hjálpa okkur í hinum ýmsu
breytingum og lagfæringum á
húsnæði sem við bjuggum í og
reyndum við að hjálpa í staðinn og
voru það oft skemmtilegir bras-
dagar sem við áttum saman. Ekki
alltaf sammála en báðir sáttir þeg-
ar verkið var búið. Mikið saknaði
ég þess að geta ekki hringt í
tengdamömmu og fengið góð ráð,
sama hvort það var hvað mætti
fara saman í þvottavélina eða upp-
lýsingar um matseld sem hún var
mikill snillingur í og nýtti hún mat
vel og fylgdu yfirleitt upplýsingar
um hvernig mætti nýta afganga
daginn eftir. Þegar við bjuggum
fyrir austan voru þau mjög dugleg
að koma um helgar og gistu þá
iðulega hjá okkur og tengdumst
við sterkum böndum við þau sem
héldust alla tíð. Farið í friði, elsku
tengdaforeldrar, sem reyndust
okkur öllum vel.
Guðmundur I. Geirsson.
Elsku afi, nú ertu kominn til
ömmu. Ég var svo heppin að hafa
ykkur hjá mér fram á fullorðins-
ár og alltaf stóðu dyrnar opnar
fyrir mig. Eftir sitja minningar
og þakklæti fyrir þann tíma sem
við áttum.
Afi og amma voru einstaklega
samheldin og héldu vel utan um
hópinn sinn. Þegar ég var yngri
var ómissandi að fara í útilegur
með þeim og afi hafði einstaklega
gaman af því að rifja upp litlu
stelpuna sem var hrædd við punt-
stráin eins og hann orðaði það.
Afa var margt til lista lagt, hvort
sem það var að rækta rósir, sauma
út myndir eða útskurður. Mér
þótti alltaf jafn gaman að segja frá
því að afi minn hefði saumað
myndina í herberginu mínu.
Það hafa verið margar fjöl-
skyldumáltíðir í gegnum árin en
gamlárskvöld standa alltaf upp
úr með góðum mat, félagsskap,
flugeldum og ræðum frá afa. Mér
þótti alltaf jafn gaman að koma í
vinnuna til pabba því þá hitti ég
afa líka og fékk að eyða tíma á
verkstæðinu með þeim.
Best þótti mér þó að sitja við
eldhúsborðið og spjalla um gamla
tíma með afa og ömmu. Ég átti
einmitt slíka gæðastund með afa í
síðasta skiptið sem ég hitti hann
með litlu langafastelpunni hans.
Nú skilur leiðir og þið amma fylg-
ist með hópnum ykkar að handan
stækka og dafna.
Theódóra Gunnarsdóttir.
Áður fyrr var afi Rabbi einn öfl-
ugasti berjatínslumaður þótt víða
væri leitað. Keppnisskapið í hon-
um varð til þess að hann eyddi
heilu dögunum úti í móa, skrapp
rétt heim í kaffi og til að ná í nýjar
fötur. Hann fyllti frystikistur
sinna nánustu með berjum því
ekki var hann jafn mikið fyrir að
Rafn Halldór
Gíslason
HINSTA KVEÐJA
Því enn eru svo margir hlutir sem
ég hef aldrei séð,
í hverjum skógi og hverjum læk er
svo margt sem er sjaldséð.
Ég sit við eldinn og hugsa um fólk
sem farið er,
fólk sem mun sjá heim ókunnug-
an mér.
En allan tímann sit ég og hugsa
um liðna tíma,
ég hlusta eftir fótataki og röddum
við dyrnar.
(J.R.R. Tolkien.
Þýð: Halldór Birgir Eydal)
Hér við ferðalok ég ligg
í dimmu grafinn djúpt,
handan turna sterkra og hárra
handan brattra fjalla,
fyrir ofan alla skugga situr sólin
þar sem stjörnur að eilífu dvelja.
Ég segi ei að dagurinn sé liðinn,
né stjörnurnar hafi kvatt.
(J.R.R. Tolkien.
Þýð: Halldór Birgir Eydal)
Elsku afi, hafðu þökk
fyrir allt.
Ingimar Baddi Eydal og
Halldór Birgir Eydal.
✝ Stefán JóhannKristinsson
fæddist á Lofts-
stöðum í Keflavík
14. maí 1933. Hann
lést á hjúkrunar-
heimilinu Hrafn-
istu, Nesvöllum í
Reykjanesbæ, 20.
febrúar 2017.
Foreldrar hans
voru Ragnhildur
Stefánsdóttir, f. 4.6.
1896, d. 3.3. 1975, og Guðmundur
Kristinn Jónsson, f. 2.3. 1896, d.
29.5. 1964. Systkini Stefáns voru
Óli Vilhjálmur, f. 20.1. 1920, d.
1.3. 1937, Loftur Hlöðver, f. 8.1.
1925, d. 30.12. 1935, Jón Baldur, f.
15.7. 1923, d. 28.4. 2005, og Sess-
elja, f. 2.1. 1928, d. 30.6. 2007.
arinn Leifur, maki Jessica
Topham, hans dóttir er Laufey
Dís. b) Svala Sif, eiginmaður
Samúel Samúelsson, sonur
þeirra Samúel Máni. c) Hlynur
Freyr. d) Stefán Kristinn. e) Jór-
unn Inga. 2) Ingibjörg Sif, f.
1974, eiginmaður Kjartan Þór
Eiríksson. Börn þeirra eru: a)
Guðni. b) Kári. c) Hildigunnur.
Guðný og Stefán bjuggu
lengst af á Baldursgarði 7 í
Keflavík.
Stefán vann lengst af við af-
greiðslustörf hjá Esso á Keflavík-
urflugvelli. Áður var hann til sjós
og vann um tíma hjá Hraðfrysti-
húsi Keflavíkur. Stefán var virk-
ur félagi í Verkalýðs- og sjó-
mannafélagi Keflavíkur. Hann
sat í trúnaðarráði og stjórn fé-
lagsins og var varaformaður
þess um tíma. Einnig var hann
heiðursfélagi Verkalýðsfélags-
ins.
Útför Stefáns fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag, 28. febr-
úar 2017, og hefst athöfnin kl. 13.
Stefán kvæntist
14. maí 1966 Guð-
nýju Önnu Jón-
asdóttur, f. 4.7.
1937, d. 30.10. 2012.
Foreldrar hennar
voru Jónína Al-
bertsdóttir, f. 25.6.
1904, d. 29.1. 1988,
og Jónas Kristinn
Guðjónsson, f. 16.4.
1906, d. 10.4. 1981.
Guðný átti soninn
Barða Jónsson, f. 1959, sem Stef-
án gekk í föðurstað. Barði er
kvæntur Lenu Jonsson. Börn
þeirra eru Jonas, Oskar og Elin.
Dætur Guðnýjar og Stefáns eru:
1) Ragnhildur, f. 1970, eigin-
maður Sigurgeir Steinar Þór-
arinsson. Börn þeirra eru: a) Þór-
Pabbi var yngsta barn foreldra
sinna. Freknóttur, brosmildur,
grallaraspói sem naut gæsku
móður sinnar og föður til hins
ýtrasta. Uppeldi hans litaðist
nokkuð af erfiðri raun foreldr-
anna, sem misst höfðu tvo unga
syni sína með stuttu millibili. Í
brjósti foreldranna bjó því óút-
leystur kærleikur sem finna
þurfti farveg. Og sá farvegur
rann til barnanna þriggja sem
eftir voru. Já, pabbi var líklegast
einn af fáum drengjum sem
fengu kókflösku á degi hverjum,
svo mikil var blíðan sem móðir
hans sýndi honum á sinn hátt.
Af æskunni tóku við fjörug
unglingsárin sem í pabba tilfelli
teygðu sig framyfir þrítugsaldur-
inn með tilheyrandi tjútti og
tralli. En ástin grípur líka rúm-
lega þrítuga unglinga. Pabbi og
mamma kynntust á dansleik í
höfuðborginni og stigu samstiga
sinn dans alla tíð.
Saman hófu þau búskap á
Tjarnargötunni í Keflavík sem
pabbi hafði byggt. Seinna meir
þegar börnin voru orðin þrjú tals-
ins byggðu þau sér hús í Bald-
ursgarðinum þar sem þau bjuggu
lengst af.
Pabbi hafði sterkar pólitískar
skoðanir og rann daglega inn um
lúguna blessað Alþýðublaðið sem
örverpinu, mér, þótti nú heldur
óspennandi lesning þar sem það
innihélt engar myndasögur.
Hann hafði einnig sterka réttlæt-
iskennd og sinnti af heilindum
störfum í þágu Verkalýðs- og sjó-
mannafélags Keflavíkur.
Pabbi var ljúfur og hlýr mað-
ur, alltaf var stutt í brosið og
grunnt var á góðlátlegu gríni.
Hann var pabbinn sem hafði
gaman af því að ærslast með
börnum og fór með okkur systk-
inin og vini okkar í fjöruferðir þar
sem allir máttu rennblotna. Hann
keyrði okkur í sleðaferðir og
renndi sér með okkur. Pabbi gaf
sér tíma með okkur og það er
minningin sem stendur upp úr.
Pabbi sýndi mér og okkur
systkinunum alltaf traust. Traust
til að taka ábyrgð á eigin gjörð-
um. Hann leyfði okkur að reka
okkur á en var alltaf til staðar ef
við þurftum á honum að halda.
Einhvern tímann á unglingsár-
unum fékk örverpið þá hugdettu
að skella sér á Laugavatn yfir
verslunarmannahelgina. Virtist
aldeilis prýðishugmynd hjá okkur
vinkonunum. Þegar líða tók á fjör-
uga sumarnóttina leist okkur ekk-
ert á blikuna og ástandið á svæð-
inu. Þá var hringt í pabba. Hann
var mættur á svæðið innan
skamms að ná í stelpuna sína.
Engar skammir og engir fyrir-
lestrar. En þarna lærði ég af eigin
raun að þetta átti ekki við mig.
Eftir því sem árin liðu voru
pabbi og mamma alltaf stór hluti
af mínu lífi. Þau voru tíðir gestir á
heimili okkar Kjartans og lifðu
sig af einlægni inn í verkefni og
áskoranir unga parsins, sem síð-
ar urðu hjón.
Sömu hlýjunnar fengu börnin
mín að njóta. Afi Stebbi hafði
óbilandi trú á þeim og fylgdist
með þeim þroskast og dafna.
Þegar heilsan var farin að gefa
sig hjá pabba var spurningin
samt ávallt þessi: Hvernig hafa
krakkarnir það?
Nú skilur leiðir í bili. Sumar-
landið varð ríkara í liðinni viku.
Því þá steig þar inn á grænar
grundir yndislegi pabbi minn
sem faðmar mömmu fast á ný,
eins og við systkinin ólumst upp
við að væri svo eðlilegt að sjá.
Stefán Jóhann
Kristinsson
Eiginmaður minn, faðir og afi,
HELGI PÉTURSSON,
Snorrabraut 56b, Reykjavík,
lést á Landspítala, Fosssvogi, 16. febrúar.
Útför hans verður gerð frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 1. mars klukkan 15.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkað en þeim sem vilja
minnast Helga er bent á Slysavarnafélagið Landsbjörg.
Anna Sigríður Einarsdóttir
Kristín Jóhanna Helgadóttir
Jóhanna Bettý Durhuus Guðmundur Bergsson
Helgi Durhuus Andrea Björk Guðnýjardóttir
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
ÞÓRIR HREGGVIÐUR STEFÁNSSON
skipstjóri,
Bárugötu 10, Dalvík,
lést á dvalarheimilinu Dalbæ sunnudaginn
19. febrúar. Útför hans fer fram frá Dalvíkurkirkju föstudaginn 3.
mars klukkan 13.30.
Hildur Hansen
Þórhildur Arna Þórisdóttir Ingvar Páll Jóhannsson
Katrín Sif Ingvarsdóttir Snævar Örn Ólafsson
Þórir Ingvarsson
Hrafnar Logi Snævarsson
Elskuleg sambýliskona mín, dóttir,
tengdadóttir, systir, móðir, tengdamóðir
og amma,
ÞÓRHILDUR S. ÞORGRÍMSDÓTTIR,
Bóndhól, Borgarbyggð,
er lést fimmtudaginn 23. febrúar, verður
jarðsungin frá Borgarneskirkju laugardaginn
4. mars klukkan 14.
Blóm og kransar vinsamlegast afþökkuð. Að ósk Þórhildar er
þeim sem vilja minnast hennar bent á Styrktarfélag krabba-
meinssjúkra barna, r. nr. 301-26-545, kt. 630591-1129.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kristbjörn Jónsson
Ástkær móðir okkar og amma,
INGA BJARNASON CLEAVER,
fyrrv. deildarstjóri í
utanríkisráðuneytinu,
lést á Landspítalanum Fossvogi laugar-
daginn 25. febrúar. Útförin auglýst síðar.
Magnús Bjarni Baldursson
Guðrún Edda Baldursdóttir
Sigríður Erla Baldursdóttir
Baldur Karl, Elín Inga og Edda Sólveig
Ástkær móðir mín og systir okkar,
GUÐRÚN KATRÍN DAGBJARTSDÓTTIR,
lést á Landspítalanum 17. febrúar.
Útför hennar fór fram frá Fossvogskapellu
27. febrúar í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Lars Kjartan Persson
Guðni, Gísli, Sigurður, Baldur og Gunnar Dagbjartssynir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÓLAFUR ÞÓRIR GUÐJÓNSSON,
fyrrverandi flugumferðarstjóri,
lést á Landspítalanum 11. febrúar.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Dalrós Ragnarsdóttir
Magnea Ólafsdóttir Patrice Montaut
Friðrik Ólafsson Valdís Guðmundsdóttir
Guðlaug Brynja Ólafsdóttir Níels Bjarki Finsen
og barnabörn