Víkurfréttir - 17.12.2015, Blaðsíða 37

37VÍKURFRÉTTIR • fimmtudagur 17. desember 2015
pósturu dagny@vf.is
Foreldrar Ölmu Valdísar, Ágústa og Sverrir ásamt Ölmu Valdísi og sonunum Kristni
Ágústi og Sigurði Júlíusi, tekin 1945.
Alma Valdís ásamt bræðrum sínum Kristni Ágústi og Sigurði Júlíusi.
Petrún Ágústsdóttir, móðir Ölmu Sveinbjargar.
Systurnar Petrún
og Ágústa Kristín Ágústsdætur.
Samkomuhúsið Skjöldur en þar fór fram fjölbreytt starfsemi Ungmennafélags Keflavíkur og má þar nefna íþróttaæfingar, leik-
sýningar, kvikmyndasýningar, dansleiki og aðrar skemmtanir. Húsið var byggt árið 1906.
Ljóð
XuEftirfarandi erfiljóð samið af Guðrúnu Jóhannsdóttur frá
Brautarholti, birt í grafskrift við útför Ölmu Sveinbjargar var kveðja
frá móður og fósturforeldrum
Ljóssins faðir, lífsins herra,
lát oss stöðugt minnast þín
jafnt er heimsins harmar særa
og hamingjunnar sól er skín.
Gef oss, drottinn, styrk að stríða
og standa á lífsins hálu braut.
Þig við biðjum, þér við treystum,
þú einn mýkir böl og þraut.
Nú er dimmt í hugans heimi,
hjörtu mædd í brjóstum slá,
af tómleika og trega sárum
tilfinningin líða má.
Klukkur óma, komin stundin,
kveðjan hinsta vekur tár.
Það er allt sem ýfir okkar
allra þyngstu hjartasár.
Þú varst okkur gleðigeisli,
góða barn um liðna tíð,
eins og blóm á björtu vori
er brosti móti sólu hlíð.
En vetur kom, og voðinn kaldi
vafði um okkur heljar mund,
sorgin skar og sárin blæddu,
að sjá þig líða að hinstu stund.
Vertu sæl, um alla eilífð,
elskulega góða barn.
Þótt að stöðugt þig við grátum,
þreytt og mædd um lífsins hjarn,
eigum við í huga hreldum,
helga von og bjarta þrá,
að eiga vísa endurfundi,
aftur þig að mega sjá.
Það er bót í böli nauða,
að bænin okkur huggun lér
og á bak við dimman dauða,
Drottins miskunn augað sér.
Þótt að flest á feigðar-ströndum,
fjötri oss við sorgirnar,
bjart er yfir lífsins löndum,
ljúft að mega finnast þar.
Mér þykir óskaplega vænt um nafnið mitt og enn
vænna um að mömmu hafi
dreymt það þó tenging draums-
ins við blákaldan veruleikann
hafi verið mér ráðgáta um ára-
tugaskeið.
Móðir mín Jóna Gunnarsdóttir
var fædd 1938 en bruninn mikli í
Keflavík átti sér stað þremur árum
áður. Ég var fyrirburi og fæddist
sjö vikum fyrir tímann á ferðalagi
á Siglufirði þann 5. ágúst 1969. Í
bókinni Draumalandið: Draumar
Íslendinga fyrr og nú eftir Björgu
Bjarnadóttur sem kom út árið
2003 var ég beðin um að segja frá
draumnum sem mömmu dreymdi
nótt eftir nótt þessa sautján daga
sem við vorum á sjúkrahúsinu
á Sigló áður en við fengum að
fara heim. Mamma lýsti honum
þannig að fyrstu nóttina eftir
fæðinguna birtist henni stúlka í
draumi u.þ.b. tíu ára með mikið
ljóst hrokkið hár í hvítum síðum
kyrtli einna helst líkust engli á
gamalli glansmynd. Nafnið Alma
Dís klingdi eins og bjölluómur
aftur og aftur. Eftir heimkomu var
talað við prest og ákveðið að ég
skildi heita Kristín Jóna (í höfuðið
á báðum foreldrum) og byrjaði
þá draumurinn að sækja aftur á
mömmu. Presturinn bað um að
fá að fresta skírninni um viku því
hann langaði að hafa skírnina í
útvarpsmessu og var það auðsótt.
Mamma fór þá í heimsókn til
móðursystur sinnar Kristjönu, eða
Sjönu, fædd 1905 (systir móður-
ömmu minnar Sigrúnar Ólafs-
dóttur f. 1907) og sagði henni
frá gangi mála. Sjana segir þá við
mömmu: „veistu hvað þig er að
dreyma barn? Þetta er litla stúlkan
sem hann Beggi minn bjargaði
út um glugga í brunanum mikla
1935.“ Beggi (Bergsteinn Sigurðs-
son) var umsjónarmaður hússins
og stjórnaði jólaskemmtuninni
en Alma Sveinbjörg Þórðardóttir
var síðasta barnið sem bjargað
var úr brunanum og loguðu þá
öll klæði hennar. Þess má geta að
Alma lést á skírnardaginn sinn 28.
mars 1936.
Svona getur lífið verið skemmti-
lega skrýtið. Þessi hörmungarat-
burður með brunann má aldrei
gleymast og ég er stolt af því að
bera hluta af nafni hennar Ölmu
þó draumadísir hafi blandað sér
í málin. Minning hennar lifir því
við erum skyldar í anda — sálar-
systur — en ég hef ekki fundið
nein fjölskyldubönd sem tengja
okkur.
Alma Valdís Sverrisdóttir
Ég fékk þessa bók að gjöf frá
frænku minni Björgu Bjarnadóttur
sálfræðingi en hún er frænka mín
og systir Ölmu sem býr á Ítalíu.
Þar las ég frásögnina um drauminn
hennar Jónu þar sem nafnsins er
vitjað en ég hafði líka fengið frá-
sögnina frá fyrstu hendi.
Nafns vitjað í draumi
SÁLARSYSTUR OG
SKYLDAR Í ANDA
-AlmaDís Kristinsdóttir
Alma Valdís er fædd að Túngötu 16 en faðir hennar Sverrir var alinn upp á einum af
Melabæjunum eins og þeir voru kallaðir, nánar tiltekið Hábæ. Þegar bruninn varð
bjuggu foreldrar hennar á Kirkjuvegi en einnig bjuggu þau um hríð í kjallara á gömlu
símstöðinni á Hafnargötu og á Túngötu 16.