Fréttatíminn - 03.03.2017, Blaðsíða 24

24 | FRÉTTATÍMINN | FÖSTUDAGUR 3. MARS 2017
Horfi til himins á Íslandi
Fanný er ánægðust með himininn á Íslandi. Ég er alltaf að horfa upp í himininn, hef séð ótrúleg ský hérna, og hún reynir að
lýsa skýjum sem voru hringlaga og röðuðu sér ofan á hvert annað einsog varða. Á Íslandi er allt annar himinn en sá í Paris.
Mynd | Alda Lóa
Alda Lóa Leifsdóttir
aldaloa@frettatiminn.is
Þremur árum eftir kom-una til Íslands var ekk-ert fararsnið komið á Fanný. Þá kom móð-ir hennar gagngert til
þess að sækja hana og stelpurnar.
„En þegar mamma kynntist lífi
mínu á Íslandi þá sagði hún: „Nei
annars vertu bara áfram á Íslandi,
þú hefur það miklu betra hér en í
Frakklandi.“ Mamma mín kemur
á hverju ári og heimsækir okkur,
og ég held að ef hún talaði aðeins
meiri ensku þá gæti hún vel hugs-
að sér að flytja til Íslands segir
Fanný, sem talar fína íslensku
með smá frönskum hreim. „Pabbi
hinsvegar er fyrst núna að sætta
sig við að ég sný ekki aftur til
Frakklands. En þá hjálpaði hann
mér líka að kaupa þessa íbúð.
Fyrsta og eina íbúðin á ævinni,“
og Fanný ískrar af gleði yfir íbúð-
inni sinni á Klapparstíg.
Landið og hafið runnu saman
„Ég var tvítug og gekk með Kor-
ydwen þegar ég kom í fyrsta sinn
til Íslands. Og þegar ég leit nið-
ur á landið úr flugvélinni sá ég
eyjar og sker sem tengdu hafið
við meginlandið, þetta rann svo
sérkennilega saman, landið og
hafið. Ég held að þetta hafi verið
Vestmannaeyjar, samt er ég ekki
viss, af því að ég hef aldrei flogið
aftur yfir þetta sama svæði.“ En
þessi sjón hafði undarlega áhrif
á Fanný sem fannst hún loksins
vera komin heim til sín. „Ég hef
aldrei þekkt svona tilfinningu
gangvart neinum öðrum stað.“
Eftir þessa tveggja vikna ferð til
Íslands vildi Fanný helst flytja
strax til landsins í hafinu og fæða
frumburð sinn. En það liðu þrjú
ár og stelpurnar voru orðnar
tvær, þegar hún lét slag standa
og keypti flugmiða og pantaði
gistingu á farfuglaheimilinu í
Laugardal.
Norðurljósin á Möðruvöllum
„Ég kom hingað fyrst til þess
að sjá norðurljósin. Það var
árið 2005. Þá keyrðum við, ég
og barnsfaðir minn, hringinn í
kringum landið á fimm dögum.
Það var í mars og ég sá flottustu
norðurljós sem ég hef nokkurn tí-
mann séð, þau voru græn, gul og
bleik.“ Fanný sver að hafa aldrei
síðar séð önnur eins norðurljós á
Íslandi. „Ég held að það hafi verið
á Möðruvöllum, samt er ég ekki
viss af því að ég þekkti landið
ekki nógu vel á þeim tíma.“
Þegar Fanný flutti til Íslands,
23 ára gömul, þá þekkti hún
engan á landinu en það breyttist
með tímanum. Á níu árum hefur
tengslanet hennar stækkað og
er orðið nokkuð þétt í dag. En
margir af vinum hennar eru upp-
haflega erlendis frá, fólk héðan og
þaðan úr heiminum.
Þorgerður á 10 dropum
Fanný fékk vinnu á kaffihúsi
stuttu eftir að hún flutti til íslands
í janúar 2008. Vinnuna fann hún
sjálf, þegar hún gekk upp Lauga-
veginn og bauð fram starfskraft
sinn. „Ég hitti Þorgerði á 10 drop-
um og hún réði mig í vinnu. 10
dropar var mitt fyrsta heimili á
Íslandi og Þorgerður hjálpaði mér
ótrúlega mikið. Þess vegna var
ég alveg miður mín um daginn
þegar 10 dropum var lokað.“ segir
Fanný sem tekur mjög nærri sér
hvernig miðbærinn hefur þró-
ast. Hún vann um tíma á ferða-
skrifstofu við að selja ferðir til
Íslands en segist ekki geta hugsað
sér lengur að taka þátt í því sem
henni finnst hryllilega röng stefna
í ferðamennsku, það sé ekki gott
þegar verið er að byggja svona
mörg hótel fyrir ferðamenn þegar
á sama tíma vantar íbúðir fyrir
fólk sem býr í borginni. „Núna af-
greiði ég í A4 í Skeifunni og stund-
um koma ferðamenn inn og þá er
ég alltaf mjög ánægð að það hafi
ekki verið ég sem seldi þessa ferð
til Íslands. Ég vil ekki bera ábyrgð
á þessari þróun.
Margar einstæðar mæður
Fanný segir erfitt að gera upp á
milli Íslands og Frakklands. Þetta
sé svo tilfinningalegt. En hún seg-
ir umhverfið á Íslandi betra fyrir
börn. „Ég myndi alltaf vera svo
hrædd um börnin mín í Paris,“
segir Fanný sem valdi Hjalla-
stefnuna fyrir sínar stelpur á Ís-
landi og í framhaldinu fóru þær í
Landakotskólann. Landakotskóli
er frekar alþjóðlegur og mörg af
frönsku börnunum í Reykjavik
eru í Landakoti.
„Það er líka margfalt betra að
vera einstæð móðir á Íslandi.
Hérna sýna allir skilning ef ég
þarf að vera heima með veikt
barn. Í Frakklandi myndi ég
missa vinnuna. Hérna er eðlilegt
að vera einstæð móðir. Hérna
sér líka Tryggingarstofnun um
að rukka barnsföðurinn en í
Frakklandi er engin þess konar
trygging. Þú verður sjálf sem
móðir að banka uppá hjá föðurn-
um og rukka hann um meðlag.“
segir Fanný.
Er að sækja um ríkisborgararétt
Fanný er að sækja um íslensk-
an ríkisborgararétt fyrir sig og
stelpurnar. „Það er eðlilegt að
stelpurnar hafi íslenskan ríkis-
borgararétt, þar sem allt þeirra
líf er hér,“ segir Fanný sem hefur
safnað öllum gögnum í möppu.
Það vantar bara íslenskuprófið.
En þegar það er komið getur hún
sent inn umsókn. Hún fær engin
sérstök réttindi við ríkisborgara-
réttinn, annan en réttinn til þess
kjósa í alþingis- og forsetakosn-
ingunum. „Mig langar til þess að
geta kosið í alþingiskosningum,
ég er ekki ánægð með allt sem er
gert á Íslandi og ég vil gjarnan
hafa eitthvað um það að segja.“
Fanný Cloe ólst upp í úthverfi Parísar en flutti til
Íslands í janúar fyrir níu árum. Hingað flaug hún
með barnsföður sínum og dætrunum, Aryelle,
ellefu mánaða og Korydwen tveggja og hálfs árs.
Foreldrar hennar í Frakklandi biðu þolinmóðir
eftir því að hún kæmi heim aftur og lyki þessu
Íslandsævintýri. Sérstaklega eftir að hún skildi við
barnsföður sinn eftir mánaðardvöl á eyjunni og
stóð ein uppi með stelpurnar.
„Núna afgreiði ég í A4 í
Skeifunni og stundum
koma ferðamenn inn og
þá er ég alltaf mjög ánægð
að það hafi ekki verið ég
sem seldi þessa ferð til
Íslands. Ég vil ekki bera
ábyrgð á þessari þróun.“
S Ó F A D A G A R
3
Munndreifitöflur
250 mg
Pinex®
Smelt
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/
A
ct
av
is
5
1
1
0
7
2