Fréttatíminn - 10.02.2017, Blaðsíða 8

8 | FRÉTTATÍMINN | Föstudagur 10. febrúar 2017
Sérfræðingur
H
N
O
T
S
K
Ó
G
U
R
g
ra
fí
sk
h
ön
nu
n
Rannís er miðstöð stuðningskerfis vísinda- og tæknisamfélagsins, menntunar og þróunar mannauðs
ásamt menningar og skapandi greina. Rannís stuðlar að þróun þekkingarsamfélagsins í gegnum
rekstur samkeppnissjóða, aðstoð og kynningu á alþjóðlegum sóknarfærum og samstarfsmöguleikum.
Hlutverk Rannís er að veita faglega aðstoð og þjónustu við undirbúning og framkvæmd vísinda- og
tæknistefnu Vísinda- og tækniráðs.
Borgartúni 30, 105 Reykjavík,
sími 515 5800, rannis@rannis.is
www.rannis.is
Sérfræðingur óskast í fullt starf hjá Rannís. Starfið felst í umsýslu samkeppnissjóða á vegum
Rannís, einkum Tækniþróunarsjóðs auk annarra verkefna s.s. þátttöku í uppbyggingu
upplýsingakerfis Rannís.
Menntunar- og hæfniskröfur:
l Meistarapróf í hagfræði, verkfræði, tæknifræði eða sambærilegum greinum.
l Þekking á tölfræði og úrvinnslu gagna
l Góð tungumálakunnátta í íslensku og ensku, bæði tal- og ritmál
l Þjónustulund, jákvætt viðmót og færni í samskiptum
l Metnaður til að ná árangri í starfi með því að veita góða þjónustu, sýna frumkvæði
og vönduð vinnubrögð
l Konur eru hvattar til að sækja um starfið en ráðningin tekur mið af jafnréttisáætlun Rannís
Umsóknarfrestur er til og með 26. febrúar 2017
Nánari upplýsingar um starfið eru á heimasíðu Rannís og jafnframt
tengill fyrir umsóknir: http://www.rannis.is/starfsemi/laus-storf/ undir
tenglinum: Sérfræðingur.
Snæfellsbær á líklega ekki fyrir
launum vegna sjómannaverkfallsins
Sjómenn hafa verið í verkfalli í átta
vikur. Ljóst er að verkfallið er farið
að taka sinn toll líka af fjölskyldum
þeirra og annarra í sveitarfélögum
sem byggja sitt að miklu leyti á
sjávarútvegi.
Sjómannaverkfallið er farið að
hafa veruleg áhrif á minni sveitar-
félög sem treysta mikið á sjávar-
útveg. Bæjarstjóri Snæfellsbæjar
segist búast við 40% afföllum af
tekjum vegna verkfallsins, og því
er fyrirséð að sveitarfélagið þarf
að fjármagna sig hjá lánastofnun-
um, ætli það að eiga fyrir launum
um næstu mánaðarmót. Útgerðar-
menn hjá smærri útgerðum óttast
að illa fari fyrir þeim, verði ekki
samið innan skamms. Sjómenn
standa keikir og hafa þegar unnið
litla sigra í kjaraviðræðunum.
Enn standa þó stór deiluefni út af
borðinu.
Valur Grettisson
valur@frettatiminn.is
„Stutta svarið er já,“ segir Kristinn
Jónasson, bæjarstjóri Snæfellsbæj­
ar, spurður hvort sjómannaverk­
fallið eigi eftir að hafa mikil fjár­
hagsleg áhrif á bæjarfélagið. Hann
áréttar að hann viti það þó ekki ná­
kvæmlega fyrr en um um miðjan
mánuðinn. „En við erum svona að
búa okkur undir að það verði 40%
tekjutap, það þýðir þá að við eig­
um ekki fyrir launum,“ segir Krist­
inn. Hann segir stöðuna erfiða og
tekur sem dæmi að í janúar í fyrra
hafi verið landað 4200 tonnum af
afla. „Núna var landað 1400 tonn­
um,“ bætir hann við. Það gefur því
augaleið að tekjutapið verði sveitar­
félaginu erfitt.
Kristinn segir það af og frá að
Snæfellsbær sé einstakur hvað þetta
varðar, öll minni sveitarfélög sem
treysta á sjávarútveginn standi lík­
lega frammi fyrir sambærilegum
vanda vegna sjómannaverkfallsins
sem hefur staðið yfir síðan 15. des­
ember, eða í um tvo mánuði. Það
er því lengsta sjómannaverkfall Ís­
landssögunnar.
Ekki slíkur vandi áður
Kristinn segir að 115 þúsund tonn­
um hafi verið landað á landinu öllu í
janúar í fyrra en núna séu þau ekki
nema sjö þúsund. Það er því ljóst að
tekjur sveitarfélaga af sjávarútvegi
minnka verulega.
„Við höfum ekki staðið frammi
fyrir svona vanda áður, allavega
ekki síðan ég tók við árið 1998,“ seg­
ir Kristinn sem er þó vongóður um
að tekjurnar jafnist út þegar verk­
fallinu lýkur. Hann býst því ekki við
að málið muni draga dilk á eftir sér
varðandi fjárhag sveitarfélagsins.
Þungur róður fyrir fjölskyldur
En vandinn er líka alvarlegur hjá
bæjarbúum. „Verkfallið hríslast
niður í allskonar starfsemi, með­
al annars minni fyrirtæki,“ segir
Kristinn og nefnir að fyrirtæki sem
versli með fisk séu í erfiðri stöðu og
líklegt að um hreint tekjutap verði
að ræða hjá þeim, og tapið gangi
ekki tilbaka eins og hjá sveitarfé­
laginu.
„Svo má ekki vanmeta andlega
þáttinn og áhrifin á einstakling­
ana,“ segir Kristinn sem bendir á
að verkfallið hafi slæm áhrif á fjár­
hag heimila. „Fólk er að koma út
úr jólamánuðinum sem er sá dýr­
asti, og það getur verði þungt,“ seg­
ir Kristinn sem segist vita til þess
að bankastofnanir séu hjálpfúsar
og hafi komið til móts við fólk sem
eigi í tímabundnum vanda vegna
verkfallsins.
Störukeppni
Aðspurður um hvernig honum lítist
á gang verkfallsins segir Kristinn að
ábyrgð deiluaðila sé mikil. „Það er
búið að semja um fullt af hlutum,
og sárgrætilegt að þeir hafi komist
svona langt áður en viðræðunum
var frestað. Maður fær svona á til­
finninguna að það sé einhver störu­
keppni í gangi,“ segir Kristinn sem
segist þó bjartsýnn á að deiluaðilar
semji fljótlega.
Eins og Kristinn segir þá hafa
sjómenn komist að samkomulagi
um mikilvæg mál. Svo sem kostnað
vegna hlífðarfatnaðar sjómanna og
fjarskipta svo fátt eitt sé nefnt. Þetta
tvennt skipti sjómenn miklu máli.
Aftur á móti standa stór mál út af
borðinu, til að mynda olíuverðsvið­
miðun, sem sjómenn vilja að verði
hækkað úr 70% í 73%, og svo bæt­
ur vegna sjómannaafsláttarins, en
sjómenn verða að mati stéttarfélaga
af 300 þúsund krónum á ári vegna
þess að kerfið var aflagt skömmu
eftir hrun. En viðræðurnar eru erf­
iðar. Vilhjálmur Birgisson, formað­
ur Verkalýðsfélags Akraness segist
ekki hafa átt í svo erfiðri kjaradeilu
síðan hann fór að starfa fyrir verka­
lýðsfélagið.
Erfiðasta deilan í 13 ár
„Ég er búinn að vera í kjarasamn­
ingagerð í 13 ár, en þessi deila er sú
langerfiðasta sem ég hef komið að,“
segir Vilhjálmur en stéttarfélögin
semja við 140 misstórar útgerðir.
Kröfur sjómanna hafa verið verð­
Kristinn Jónasson,
bæjarstjóri Snæfells-
bæjar, segir sveitar-
félagið þurfa að leita
á náðir lánastofnana
til þess að eiga fyrir
launakostnaði sök-
um verkfallsins.
Vilhjálmur Birgisson
segir deiluna þá
erfiðustu sem hann
hafi staðið í.
lagðar á þrjá til fjóra milljarða og
telur Vilhjálmur að þær séu bæði
hóflegar og sanngjarnar.
Vilhjálmur segist óttast að kjara­
deilan harðni enn frekar eftir því
sem tíminn líður. „Ég sagði það
strax í upphafi að deilan verð­
ur mun erfiðari eftir því sem hún
dregst á langinn,“ segir Vilhjálmur
sem tekur þó fram að deiluaðilar
séu í sambandi þó að ekki sé búið
að tímasetja fund hjá ríkissátta­
semjara.
Spurður hvort krafan um lög­
bann á verkfallið sé orðin hávær­
ari, svarar Vilhjálmur að hann
finni ekki fyrir því. Sjómenn hafa
nú verið samningslausir í sex ár og
Vilhjálmur segist ekki trúa því að
það sé vilji útgerða að þvinga þá
út á sjóinn með slíkum aðgerðum.
Kergjan sé næg fyrir. Hann segir að
ríkið megi endurskoða verkfærið
sem lögbannið er, og velta því fyrir
sér hvort það sé ekki sanngjarnara
að ríki beiti slíkum vopnum frekar
á atvinurekendur en launamenn.
„En núna þurfa menn bara að
klára þetta, og ekkert kjaftæði,“
segir Vilhjálmur að lokum á kjarn­
yrtri íslensku.
Í hnotskurn
Verkfallið hefur staðið yfir frá 15.
desember eða um átta vikur. Sjó-
mannaverkfall hefur aldrei staðið
svo lengi á Íslandi.
Eitt af stærstu málunum sem út
af standa er að olíu verðsviðmiðun
verði end ur skoðuð eða af num in.
Sjómenn vilja að útgerðarmenn
greiði mánaðarlega laun sem bæta
skerðingu vegna sjómannafslátt-
ar sem var sleginn af skömmu eftir
hrun. Sjómenn fá engan afslátt á
sköttum sínum og er áætlað að
tekjutapið nemi um 300 þúsund
krónum á ári.
Alls sitja 140 útgerðir við samninga-
borðið, en þær eru misstórar.
Heildarkostnaður vegna krafna
sjómanna er reiknaður á bilinu 3 til
4 milljarðar. Ef farið er miðja leið,
og kostnaður vegna 3,5 milljarða er
reiknaður jafnt niður á allar útgerð-
ir, þá er kostnaðurinn 25 milljón-
ir á útgerð. Það verður auðvitað
að skoða þær tölur í samhengi við
stærðir útgerða.