Fréttatíminn - 28.01.2017, Blaðsíða 38

38 | FRÉTTATÍMINN | Laugardagur 28. janúar 2017
ÚTSALA!
H E I L S U R Ú M
A
R
G
H
!!!
0
40
11
7
#3
ROYAL CORINNA 120
Hágæða millistíf fimm-svæða skipt heilsudýna
með poka-gorma kerfi ásamt botni og fótum.
(Stærð 120x200 cm)
6.324 kr.* Á MÁNUÐI
FULLT VERÐ 98.036 kr.
ÚTSÖLUVERÐ 68.625 kr.
30%
AFSLÁTTUR!
(*
Mi
ða
ð v
ið
12
má
na
ða
va
xta
lau
sa
n r
að
gr
eið
slu
sa
mn
ing
m
eð
3,
5%
lá
nt
ök
ug
jal
di
og
40
5 k
r. g
re
iðs
lug
jal
di)
AF ALLRI INNIMÁLNINGU
GILDIR TIL
15. FEBRÚAR
25% AFSLÁTTUR
ALLT AÐ
60%
AFSLÁTTUR
ÚTSÖLULOK
LAUGAVEGI 176 | GLERÁRTORGI | KRINGLAN | LINDESIGN.IS
Ljósmyndir geta átt sérstakan
stað í hjarta fólks. Minningar
sem festar hafa verið á filmu
sem gott er að horfa á stöku
sinnum þegar grátt er úti eða
þegar maður er lítill í sér. Guð-
rún Jóna Jónsdóttir tölvunar-
fræðingur deilir uppáhalds
ljósmyndinni sinni með Frétta-
tímanum.
„Ég fór til Amsterdam vegna funda
rétt fyrir síðustu jól og tók þessa
mynd á lestarstöð þegar ég var á
leiðinni heim,“ segir
Guðrún Jóna Jónsdóttir
tölvunarfræðingur um
eina af sínum uppá-
halds ljósmyndum.
„Yfirleitt eru náttúru-
myndir, þar sem tré,
fjöll og himinn ráða för,
mínar uppáhalds mynd-
ir, já eða þar sem ég næ
að fanga skemmtilegt augnablik í
góðum félagsskap.“
„Þessi mynd er ein af mínum
uppáhalds af mörgum
ástæðum, hún sýnir
fallega morgunbirtu á
köldum vetrarmorgni.
Samspil þess harða og
þess mjúka, línurn-
ar í lestarstöðinni og
teinunum spila vel a móti
rauðglóandi birtunni.
Allt er eitthvað svo frið-
sælt. Hún var fyrir mig ljós inn i
hið óþekkta og von um bjarta tíma.
Ótrúlegt hvað lítið sólarljós getur
glatt og létt yfir öllu.“
„Svona aðstæður eru fullkomn-
ar til að ná fallegri mynd – stund-
um borgar sig að bíða eftir næstu
lest til að njóta þess sem er beint
fyrir framan mann. Ég er reynd-
ar talskona þess að mæta alltaf of
snemma, því þá er maður undirbú-
in undir hið óvænta og hefur jafnvel
tækifæri til að njóta leiðarinnar. En
þennan dag var ég næstum búin að
missa af flugi sem for rúmum tveim-
ur tímum síðar af nákvæmlega
þessari ástæðu. En sem betur fer
endaði allt vel og eg komst heil heim
og fallegri mynd ríkari.“
Ótrúlegt hvað lítið sólarljós
getur glatt og létt yfir öllu
Sólarljós á lestarstöð
í Amsterdam.
Guðrún Jóna Jónsdóttir
Fullorðin í foreldrahúsum
Átti að vera til
bráðabirgða
Bryndís Silja Pálmadóttir
ritstjorn@frettatiminn.is
Ég hef skoðað ýmsa möguleika, eins og stúd-entaíbúðir og leiguhús-næði. Ég skoðaði jafnvel möguleikann á að kaupa
íbúð en það er lítið í boði í Vestur-
bænum undir 30 milljónum.“
Bryndís Gunnarsdóttir flutti aft-
ur inn til foreldra sinna í Vestur-
bænum, með tveggja ára dóttur,
eftir sambandsslit. Þar hafa þær
mæðgur búið síðastliðna fimm
mánuði en aðra hverja viku fer
dóttirin til föður síns.
Í fyrstu átti fyrirkomulagið
einungis að vera til bráðabirgða en
ef maður vill búa miðsvæðis, eins
og Bryndís, virðast ekki margar
dyr standa ungum foreldrum opn-
ar. Flestar íbúðir miðsvæðis eru á
himinháu leiguverði eða í skamm-
tímaleigu til ferðamanna. „Ég er
svokallaður Vesturbæingur með
stóru V-i,” segir hún hlæjandi. „Ég
vil helst bara bara búa hér. Hér er
stuðningsnetið mitt, barnsfaðir
minn býr nálægt og dóttir okkar
fer í leikskóla stutt frá heimilum
okkar beggja.“
Bryndís er á öðru ári í hjúkr-
unarfræði í fjarnámi við Háskól-
ann á Akureyri. Hún á því á ekki
rétt á íbúð á stúdentagörðum Há-
skóla Íslands hér í Vesturbænum.
Henni finnst heldur ekki koma til
greina að flytja norður. „Ég gæti
mögulega fengið undanþágu hjá
Byggingarfélagi námsmanna þrátt
fyrir að Háskólinn á Akureyri sé
ekki aðildarskóli að félaginu. Ég
færi samt aftast á biðlistann og
samkvæmt upplýsingum frá þeim
fengi ég líklegast bara einstak-
lingsíbúð í Hafnarfirði eftir langa
bið.“
Bryndís flutti fyrst að heiman
árið 2013 og hefur því áður búið
í eigin húsnæði. Að sögn hennar
eru margir kostir við það að búa
heima hjá foreldrum sínum og hún
er þakklát fyrir alla hjálpina sem
hún fær: „Stærsti kosturinn við
að búa svona er auðvitað að dóttir
mín fær stanslaust dekur og nóg af
athygli frá þremur fullorðnum og
hefur miklu meira pláss en ef við
byggjum bara í litlu herbergi.“
Sambúðin gengur ágætlega að
hennar sögn, ef heimasætan vand-
ar umgengnina: „Það er kannski
svolítið skrítið að hafa flutt út og
vera fullorðinn einstaklingur og
mamma, þurfa svo að flytja aftur
heim og verða sjálfur „barnið“
á heimilinu á ný. En sambúðin
gengur vel, fyrir utan það að góð
umgengni er kannski ekki mín
sterkasta hlið,” segir hún glott-
andi. „Svo er ég með bakdyr sem
ég get laumast inn og út um, ef
brýn þörf er á, þó að það sé erfitt
að eiga leyndarmál á þessu heim-
ili.”
Með hækkandi leiguverði og minnkandi
framboði á húsnæði sem hentar ungu fólki,
fjölgar þeim sem dvelja í hreiðrinu fram eftir
aldri. Talið er að nærri helmingur ungs fólks
á aldrinum 18—30 ára í Evrópu búi enn í
foreldrahúsum. Ísland er þar ekki undanskilið.
Eru þetta ósjálfræðir eilífðarunglingar
eða er þetta bara það sem koma skal ef
leigumarkaðurinn breytist ekki?
„Stærsti kosturinn við að búa svona er auðvitað að dóttir mín fær stanslaust dekur
og nóg af athygli frá þremur fullorðnum,“ segir Bryndís Gunnarsdóttir. Mynd | Hari