Morgunblaðið - 31.01.2018, Síða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 31. JANÚAR 2018
✝ Guðmundur
Jóhann Clausen
fæddist á Hellis-
sandi 22. mars
1930. Hann lést á
Landspítalanum 12.
desember 2017.
Foreldrar hans
voru Axel Clausen,
f. 30. apríl 1888, d.
5. febrúar 1985,
kaupmaður í
Reykjavík, og Anna
María Einarsdóttir, f. 29. nóv-
ember 1897, d. 3. maí 1994.
Guðmundur kom úr stórum
systkinahópi og eru eftirlifandi
Friðrik Áskell, f. 1933, Sigríður
Jóna, f. 1942, Ása, f. 1957,
Kristrún Olga, f. 1959, Axel, f.
1966, og Oscar, f. 1970.
Guðmundur kvæntist eig-
inkonu sinni, Heiðu Guðjóns-
dóttur, f. 2. októ-
ber 1935, d. 16.
janúar 2018, hinn
30. desember 1964.
Þau eignuðust tvö
börn, Hafstein
Örn, f. 1961, og
Laufeyju Klöru, f.
1967. Fyrir átti
Guðmundur Jó-
hönnu, f. 1951.
Barnabörnin
eru 15 og langafa-
börnin sjö.
Guðmundur starfaði lengst
af sem bifreiðastjóri hjá
Strætisvögnum Reykjavíkur.
Hestamennskan var hans ær og
kýr og stundaði hann hana af
þrótti svo lengi sem heilsan
leyfði.
Útför Guðmundar fór fram
27. desember 2017.
Guðmundur afi, húmoristi,
sögumaður, samdi kvæði jafn
hratt og hann sagði þau. Sagði
alltaf að ég myndi giftast Baldri,
Alda kalda barði Balda. Myndi
síðan vorkenna greyið Baldri.
Hafðir alltaf svo mikinn áhuga á
sveitinni, fólkinu þar og hvernig
því gekk.
Ég man alltaf þegar þú komst í
sveitina með fulla poka af Svala í
„sjoppuna“ mína. Ásamt Mixi
sem var merkilegast af öllu. Eng-
inn annar keypti gos handa mér.
Síðan átti ég að raða í ísskápinn
og bjóða þér þegar þú kæmir. Og
öllum sem komu við. Það var svo
mikilvægt að gefa öðrum með
sér. Ég man hvað þú varst alltaf
hamingjusamur þegar þú varst í
hestastússi.
Hvað þú varst ánægður þegar
ég flutti í sveit og gat verið með
hesta. Þú varst oft með hestana
þína hjá okkur á beit. Sem var
auðvitað alltaf sjálfsagt þrátt fyr-
ir að mamma og pabbi væru skil-
in. Það tóku þér allir fagnandi.
Ein uppáhaldsminningin mín er
þegar þú fórst með mér og vin-
konu minni á hestamót í Faxa-
borg.
Um leið og þú lagðir bílnum og
við vorum að fara út hækkaðirðu
útvarpið í botn, harmonikkutón-
list af kassettu, og byrjaðir að fífl-
ast. Við tölum ennþá um þetta,
hvað það var fyndið og hvað allir
hrukku við.
Þú elskaðir að segja sögur og
reyttir af þér brandarana. Ég
man að ég hélt að ég væri uppá-
haldsbarnabarnið þegar ég var
lítil því þú varst alltaf að gefa mér
eitthvað en ég var fljót að átta
mig á því að þú varst bara svona
góður við alla. Gerðir ekki upp á
milli fólks.
Það var svo gaman að heyra
þig segja sögur. Ég elska söguna
sem þú sagðir þegar ég spurði
hvernig þið amma hefðuð kynnst.
Þú lýstir rómantískri sögu af
sveitaballi meðan amma hristi
hausinn.
Sagði oft að ég ætti nú ekki að
taka mark á öllu sem þú segðir.
En þú vissir alveg að skemmt-
anagildi sagnanna fer eftir því
hvernig þær eru sagðar.
Mér fannst svo merkilegt þeg-
ar þú sagðir mér að þú hefðir
starfað sem kokkur á skipi. Eld-
aðir síðan alltaf kjötsúpu og fisk
handa okkur.
Fiskinn stappaðirðu og mótað-
ir í myndir af t.d. fiski. Það fannst
mér skemmtilegast í heimi. Síðan
dróstu mig að landi þegar ég gat
ekki meir.
Síðasta minningin um þig
heima í Drekavogi var þegar ég
stappaði fyrir þig fiskinn. Þú
sagðir: Jæja, þetta gerði ég alltaf
fyrir þig, nú er komið að þér að
stappa fiskinn fyrir gamla mann-
inn. Alltaf var stutt í húmorinn.
Alda Valentína Rós
Hafsteinsdóttir.
Elsku afi.
Þegar ég hugsa til baka þá höf-
um við átt mjög góðar stundir
saman. Þegar þú og amma fóruð
með mig og Kristínu Heiðu í
fyrstu utanlandsferðina til Glas-
gow. Hestaferðirnar í kringum
Rauðavatn og um Víðidal með
Sögu og Svan. Þegar ég fékk svo
mína eigin hryssu og nefndi hana
Framhaldssögu og folaldið henn-
ar Endi, það þótti 12 ára sjálfri
mér mjög sniðugt.
Þegar ég var 8-9 ára var að-
alsportið að fá að fara einn hring í
strætó niður á Hlemm, fá pitsu og
kók, og svo aftur heim upp í
Rauðhamra.
Það skipti ekki máli hvort við
krakkarnir komum í heimsókn í
Leirubakkann, Eyjabakkann eða
Drekavoginn, það var alltaf til ís
og ýmislegt góðgæti og enduðu
heimsóknir oftast á að maður
fékk smá pening í baukinn. Það
breyttist í raun aldrei þó ég væri
orðin 29 ára gömul, alltaf var
spurt hvort ég vildi ekki ís og
reynt að lauma að manni aurum,
því ég var nú enn litla rósin hans
afa síns.
Þegar ég byrjaði að vinna í
Bónus þá komst þú alltaf þangað
að versla og höfðu samstarfs-
félagar mínir gaman af þeim
heimsóknum og hlógu að vísun-
um þínum. Fékk oft að heyra
hvað hann afi minn væri nú fynd-
inn.
Síðustu mánuðir hafa verið
erfiðir, það er alltaf erfitt að
horfa upp á ástvini veikjast, hvað
þá þig og ömmu á sama tíma. En
á þessum síðustu árum höfum við
náð að skapa minningar sem ég
mun aldrei gleyma og er mjög
þakklát fyrir síðustu stundirnar
okkar saman.
Hvíldu í friði, elsku afi.
Rósa Karin.
Það var gaman að hitta þig
þegar ég var lítill.
Þú varst á strætó og þú varst
svo almennilegur við mig.
Við erum búnir að þekkjast í
mörg ár og ég ætlaði ekki að trúa
að þessi góði drengur væri farinn.
Guð veri með þér.
Samúðarkveðjur til fjölskyld-
unnar.
Stefán Konráðsson, sendill.
Guðmundur
Jóhann Clausen✝ Heiða Guðjóns-dóttir fæddist
2. október 1935 á
Hvammstanga.
Hún lést á Líkn-
ardeild Kópavogi
16. janúar 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Guðjón H.
Guðnason, f. 8.12.
1896, d. 3.7. 1980,
og Laufey Klara
Eggertsdóttir, f. 8.3. 1902, d.
21.4. 1992. Heiða var ein af
þremur systrum, þær heita Guð-
rún Guðjónsdóttir, f. 19.5. 1928,
og Guðný K. Guðjónsdóttir, f.
20.2. 1938.
Heiða giftist Guðmundi Jó-
hanni Clausen, f. 22.3. 1930, d.
12.12. 2017, þann 30. desember
1964. Þau eignuðust tvö börn,
Hafstein Örn Guðmundsson, f.
1961, og Laufeyju
Klöru Guðmunds-
dóttur, f. 1967. Áð-
ur átti Guðmundur
Jóhönnu Clausen, f.
1951. Barnabörnin
eru 15 og lang-
ömmubörnin eru
sjö.
Heiða fluttist á
barnsaldri til
Reykjavíkur og
stundaði nám við Austurbæj-
arskóla.
Heiða starfaði við ýmis störf á
lífsleiðinni, en lengst af vann
hún hjá Dagblaðinu en flutti sig
síðan yfir til Strætisvagna
Reykjavíkur þar sem hún starf-
aði til 74 ára aldurs.
Útför Heiðu fer fram frá Há-
teigskirkju í dag, 31. janúar
2018, klukkan 13.
Elsku amma.
Það er skrýtið að hugsa til þess
að nú séuð þið afi farin í Sum-
arlandið. En við höfum átt ynd-
islegar stundir saman og verð ég
alltaf þakklát fyrir hversu heppin
ég var að eiga svona góða ömmu
sem passaði upp á sína og var
alltaf tilbúin til að gera allt fyrir
mig.
Þú og afi fóruð með mig og
Kristínu Heiðu í fyrstu utan-
landsferðina okkar til Glasgow
þegar við vorum litlar. Síðan fór-
um við í tvær stelpuferðir 2015 til
Glasgow, ég, þú, Kristín Heiða og
mamma. Mikið rosalega skemmt-
um við okkur vel í þessum ferð-
um. Það sem við hlógum mikið, ég
brunandi með þig um á göngu-
grindinni um götur og verslunar-
miðstöðvar Glasgow. Í eitt skiptið
hlógum við svo mikið að einhver
vingjarnlegur Skoti bauð fram
aðstoð sína því hann var ekki al-
veg að treysta okkur fyrir þér.
Þegar þú varst að vinna hjá
Dagblaðinu fór ég oft með í bíl-
túra þar sem við vorum að send-
ast með blöð. Á þeim tíma var
einmitt aðalsportið hjá mér að fá
að stýra bílnum í litlum hliðargöt-
um og fá að beygja inn Eyjabakk-
ann. Veit ekki alveg hvað mér
finnst um þetta núna komin á
fullorðinsaldur, en aldrei sagði
amma nei.
Síðan varstu byrjuð að vinna í
miðasölu Strætó á Hlemmi. Ég
heimsótti þig oft þangað. Eitt
skipti stendur upp úr, þegar ég
og Ellen vinkona vorum á heim-
leið í strætó frá Árbænum eftir
sundferð, við höfum verið um 10-
11 ára gamlar.
Eitthvað rugluðumst við þegar
við skiptum um strætó því í stað-
inn fyrir að fara upp í Hamra-
hverfi þá enduðum við niðri á
Hlemmi. Það sem við hlógum á
leiðinni niðureftir, með engan
pening og strætómiða og vonuð-
umst eftir því að Heiða amma
væri að vinna, því annars vissum
við ekki hvernig við kæmumst
heim. Jújú, þar varst þú, amma,
brostir að aulaskapnum í okkur
og labbaðir með okkur yfir á
Devitos, gafst okkur pitsu og kók,
svo passaðir þú að við færum í
réttan strætó heim aftur.
Mikið rosalega þótti mér líka
gaman að fá að fara með þér í
bingó í Vinabæ, það gerðum við
nú oft saman þó svo að þú hafir
svo orðið tæknivæddri og byrjað
að spila á netinu. Ég held að það
hafi ekki verið hægt að finna
tæknivæddari manneskju á þín-
um aldri, alveg ótrúlegt hvað þú
varst klár á tölvur.
Elsku amma, ég er þakklát
fyrir allar stundirnar okkar á síð-
ustu árum og að ég hafi getað
eytt tíma með þér og afa. Þangað
til við hittumst aftur, hvíldu í
friði, elsku amma.
Rósa Karin.
Heiða Guðjónsdóttir
Það er sárt að
kveðja þig, Margrét
mín. Það er svo
ótrúlega stutt síðan
þú hringdir til mín
til þess að segja mér frá veikind-
um þínum og stuttu seinna ertu
búin að kveðja þetta jarðneska líf
eftir stutta og erfiða sjúkrahús-
legu.
Ég veit að þú ert komin í Sum-
arlandið þar sem tekið hefur ver-
ið vel á móti þér, ég veit að núna
líður þér vel, laus við allar þján-
ingar og verki. Ég hugsa til þín og
dagurinn hverfur út í eilífðina og
söknuðurinn er sár en ég er þakk-
lát fyrir tímann sem við áttum
saman, hann er mér dýrmætur og
ég mun geyma hann vel.
Mig langar að minnast á góðar
og skemmtilegar stundir sem við
áttum saman á Reykhólum. Það
var stutt í glettnina hjá þér enda
varst þú einstök og miklum
mannkostum búin. Skemmtileg-
ast fannst mér þegar þú komst og
Margrét
Guðlaugsdóttir
✝ Margrét Guð-laugsdóttir
fæddist 9. apríl
1950. Hún lést 10.
janúar 2018.
Útför hennar fór
fram 18. janúar
2018.
bakaðir kleinurnar
fyrir mig, þá var
gaman og mikið
skrafað og hlegið.
Þú varst svo góð í
föndrinu með gamla
fólkinu enda varst
þú því einstaklega
góð og ekki var
minni gleðin þegar
ömmustelpurnar
þínar komu í heim-
sókn og komu með
þér í föndrið og
fengu að dúlla sér þar, þá var
glatt á hjalla hjá ungviðinu og
gamla fólkinu fannst yndislegt að
hafa litla fólkið í kringum sig. Þú
varst alltaf öllum góð sem þú
sinntir og öllum þeim sem þú
kynntist.
Margrét mín, þú varst einstök
og mikill vinur vina þinna. Þið
hjónin voru dásamleg heim að
sækja, því kynntist ég best þegar
ég kom heim til ykkar á Reykhól-
um og í Hveragerði þar sem þið
voruð búin að hreiðra svo fallega
um ykkur. Sumarbústaðurinn í
Húsafelli var Margréti svo afar
kær og þær ferðir þangað með
Erni voru henni svo mikilvægar.
Ég get ekki annað en minnst að-
eins á skútuferðalagið sem þau
hjónin fóru í í haust. Margrét lék
við hvern sinn fingur þegar hún
skrifaði mér um ferðina, hún var
alsæl og ánægð. Hún sagði að hún
gæti ekki betur séð en að þau
hefðu yngst um mörg ár við það
eitt að fara í þessa skútuferð, svo
ánægð var hún.
Minningarnar eru margar og
margs að minnast en ég mun
geyma þær um ókomin ár. Alltaf
mun ég minnast þín með hlýju,
elsku Margrét mín.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg,
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
(Höf. ók)
Megi allir heimsins englar fylgja þér.
Tárin renna
sorgin snertir hjarta mitt
lítið tré fellir laufin
eitt og eitt
uns þau hverfa ofan í jörðina
og koma ekki upp aftur .
Ég sé þig í huga mér
og dagurinn hverfur út í buskann
og eilífðin sjálf stoppar.
Ég kveð þig
með söknuð í hjarta og tár á hvarmi.
Eins og hörpustrengur er hjarta mitt
þegar ég hugsa um brosið þitt
eins og fallegur dagur sem kemur og
fer
mun stjarnan þín lýsa upp hjá mér
þetta er kveðjan mín
til þín
elsku hjartans Margrét mín.
(Solla Magg)
Elsku Örn minn, ég votta þér,
börnunum ykkar, barnabörnum,
tengdabörnum og öllum ættingj-
um mína dýpstu samúð. Megi
góður Guð blessa ykkur öll.
Sólveig (Solla Magg).
HJÖRTÍNA DÓRA VAGNSDÓTTIR,
Laugatúni 26,
Sauðárkróki,
lést þriðjudaginn 23. janúar.
Útförin verður auglýst síðar.
Ólafur S. Pálsson
Páll Arnar Ólafsson Linda Hlín Sigbjörnsdóttir
Eva Hjörtína Ólafsdóttir Hjörtur Skúlason
barnabörn og barnabarnabörn
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐBJÖRG PÁLMADÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
Borgartúni 30a,
lést föstudaginn 26. janúar á dvalar- og
hjúkrunarheimilinu Grund.
Útförin fer fram frá Háteigskirkju þriðjudaginn 6. febrúar
klukkan 13.
Hörður Gunnarsson
Bragi Gunnarsson Ásta Kristjánsdóttir
Anna Guðrún Gunnarsdóttir Páll Briem Magnússon
og barnabörn
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi
HARALDUR VALDIMARSSON,
er látinn.
Útför fer fram frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 5. febrúar klukkan 13.30.
Ingibjörg Tryggvadóttir
Tryggvi Haraldsson Kristín B. Jónsdóttir
Elva Haraldsdóttir
Heimir Haraldsson Hildur Eir Bolladóttir
barnabörn og langafastrákur.
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Smellt á Morgunblaðs-
lógóið í hægra horninu efst og
viðeigandi liður, „Senda inn
minningargrein,“ valinn úr felli-
glugganum. Einnig er hægt að
slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum dög-
um fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Minningargreinar