Morgunblaðið - 27.02.2018, Síða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 27. FEBRÚAR 2018
✝ Kristín Frið-riksdóttir (áð-
ur Christel Marilse
Irene Luise Becke-
meier) fæddist
þann 13. apríl 1924
í Lübeck í Þýska-
landi. Hún lést á
Hjúkrunarheimil-
inu Eir 12. febrúar
2018.
Foreldrar henn-
ar voru Friedrich
Ludwig Heinrich Beckemeier,
f. 28.12. 1886, d. 1.9. 1956, og
Anna Elise Asta Gerlich Becke-
meier, f. 29.6. 1889, d. 22.2.
1941, og eignuðust þau fimm
dætur. Var Kristín þeirra elst,
þá Mechthild, Inge, Gerða og
Christhild. Gerða er sú eina
þeirra systra sem enn er á lífi.
Hinn 1. jan. 1958 giftist
Kristín dr. Einari Inga Sig-
geirssyni, f. 26.8. 1921, d. 7.3.
2007, kennara við Réttarholts-
skóla. Kristín og Einar eign-
uðust þrjú börn og þau eru: 1)
17.2. 1963. Börn hennar eru:
Einar Már, f. 12.8. 1991, og
Orri Fannar, f. 1.8. 1996.
Kristín og Einar Ingi fluttu
fljótlega eftir brúðkaupið til
Norður-Dakota í Bandaríkj-
unum þar sem Einar stundaði
nám. Að námi loknu lá leið
þeirra til Þýskalands en fluttu
svo heim til Íslands aftur 1964.
Kristín lærði hjúkrun í
Þýskalandi áður en hún fluttist
til Íslands árið 1949. Tvær
systur hennar, Gerða og
Christhild, voru þá þegar flutt-
ar til landsins og kom hún ári
síðar. Kristín vann sem hjúkr-
unarfræðingur m.a. á Elliheim-
ilinu Grund, Skálatúni og á Ísa-
firði. Lengst var hún á barna-
deild Landakots, sem var án
efa hennar eftirlætisvinnustað-
ur.
Hún söng ásamt systrum sín-
um tveimur í Söngsveitinni Fíl-
harmóníu um árabil. Á sínum
fyrstu árum á Íslandi var hún
virk í Ferðafélagi Íslands og
Farfuglafélagi Íslands og ferð-
aðist hún um allt land. Kleif
hún meðal annars alla helstu
jökla Íslands.
Útför Kristínar fer fram frá
Háteigskirkju í dag, 27. febr-
úar 2018, klukkan 13.
Gylfi Magnús Ein-
arsson, f. 15.9.
1959, kona hans er
Katrín Jónína
Björgvinsdóttir, f.
26.11. 1960. Þeirra
börn eru: Henný
Guðrún, f. 23.3.
1977, Björgvin, f.
27.5. 1993, og Erla
Hrönn, f. 15.5.
1995. 2) Helgi Val-
garð Einarsson, f.
26.11. 1960, kona hans er
Linda María Stefánsdóttir, f.
9.1. 1962. Þeirra börn eru:
Inga Björk, f. 7.9. 1979, hennar
maður er Guðmundur Ívar
Ágústsson, f. 8.8. 1975, og eiga
þau tvö börn: Sævar Inga, f.
28.8. 2006, og Helenu Lind, f.
13.2. 2008. Atli Steinn, f. 21.6.
1988, unnusta hans er Anna
María Axelsdóttir, f. 10.6.
1988. Kristín Lilja, f. 15.2.
1996. 3) Margrét Ástrún Ein-
arsdóttir, f. 15.8. 1963, maður
hennar er Ævar Einarsson, f.
Elsku mamma mín, núna ertu
farin frá okkur.
Þú varst svo falleg, hlý og góð
kona. Allt sem þú tókst þér fyrir
hendur var gert af mikilli vand-
virkni og þér féll aldrei verk úr
hendi. Það kom sér oft til góða að
þú varst lærður hjúkrunarfræð-
ingur og því starfi sinntir þú af
alúð. Þú kenndir mér að meta
náttúru Íslands í allri sinni feg-
urð. Þú varst búin að sjá megnið
af landinu og klífa fjöll og jökla
áður en þú kynntist pabba og
eignaðist okkur systkinin. Síðan
voru þið dugleg að fara með okk-
ur í útilegur og allir bíltúrarnir
um landið voru ógleymanlegir.
Ég mun halda áfram í mínum
göngum inn til fjalla og sveita þér
til heiðurs um ókomin ár. Við fór-
um í margar utanlandsferðir
saman þar sem þú varst óþreyt-
andi við að fræða okkur um söfn,
kirkjur og menningu. Mér þótti
líka sérstaklega ánægjulegt að fá
þig og pabba í heimsókn til mín á
námsárum mínum í Flórída með
Einar Má lítinn.
Takk fyrir að vera alltaf til
staðar og alla pössunina á strák-
unum mínum. Alltaf máttu þeir
koma til þín og þú hafðir alltaf
nægan tíma fyrir þá.
Elsku mamma mín.
Ég kveð þig núna í hinsta sinn
og þakka fyrir allt sem þú gafst
mér og fjölskyldunni minni í
gegnum árin, samverustundirn-
ar, hlýjuna og góðmennskuna.
Minning þín mun lifa.
Margrét Ástrún.
Tengdamóðir mín kom til Ís-
lands frá Þýskalandi eftir stríðið
þá 25 ára gömul og vann m.a. í
Skálatúni og Heilsuverndarstöð-
inni. Á Heilsuverndarstöðinni
kynntist hún Einari eiginmanni
sínum sem hún hjúkraði þar. Þau
voru fyrirmyndarhjón og góðir
gestgjafar. Mikill gestagangur
var á heimili þeirra bæði inn-
lendra og útlendra gesta enda
alltaf gott að koma í Stangarholt-
ið.
Samkvæmt Kristínar lífs-
reglum átti maður að giftast
fyrst og svo að eignast börn.
Börnin hennar fóru nú ekki alveg
eftir því. Var því hálfsmeyk yfir
okkar fyrstu kynnum þá sautján
ára, ógift og ólétt eftir Valla mið-
barnið hennar. Sem betur fer tók
hún mér strax vel, mörgum til
mikillar furðu. Þegar ég eignað-
ist börnin mín þrjú var hún alltaf
tilbúin að aðstoða og bauðst til að
passa fyrir mig ef ég vildi fara í
framhaldsnám. Stuðningur
hennar reyndist mér ómetanleg-
ur. Hún elskaði börn og börnin
elskuðu hana. Hún var lærð
barnahjúkrunarkona og vann á
barnadeild Landakots eftir að
hafa alið sín eigin börn upp. Far-
sæl og fann sig vel í því starfi.
Börn þurfa að hafa röð og reglu
og fasta rútínu. Þá finna þau ör-
yggi. Þetta var hennar mottó.
Alltaf var gaman að vera í pössun
hjá afa og ömmu. Amma var allt-
af til í að leika. Fyrirmyndahús-
móðir, bjó til svo góðan mat.
Hver man ekki eftir heitri epla-
kökunni með rjóma, ömmuísnum
og skyrtertunni sem hún kom
með í afmælin.
Kristín var heimsborgari, bjó í
Þýskalandi, Ameríku og á Ís-
landi. Ferðaðist mikið og hafði
gaman af útilegum og fjallgöng-
um. Hennar uppáhaldsfag í skóla
var landafræði og hafði hún
mikla ánægju af að fræðast um
löndin sem hún ferðaðist til. Átti
auðvelt með að læra tungumál og
talaði nokkur, auk þess lærði hún
rússnesku sér til gamans þegar
hún komst á eftirlaun. Tónlist
skipaði stóran sess í lífi hennar.
Fékk tónlistaruppeldi frá föður
sínum sem var prestur og mikill
músíkant. Klassísk tónlist var
hennar yndi sérstaklega;
Beethoven, Bach og Mozart. Hún
spilaði á píanó og söng í kór.
Hnussaði yfir öðruvísi tónlist
eins og rokki, taldi það bara há-
vaða og læti.
Einnig vildi ég minnast ferða-
laga með þeim hjónum á Vatna-
jökul. Ferðin til Mannebach þar
sem gamla fólkið naut sín. Jóla-
markaðsferðin til Frankfurt, þá
bara Kristín ein með báðum
tengdadætrunum, þá var stuð á
þeirri gömlu og hún lék við hvern
sinn fingur.
Kristín var líka góð við gamla
fólkið. Man eftir að hún heimsótti
oft gömlu frú Wendel til að létta
henni lífið. Á efri árum hélt hún
sér í formi með því að fara dag-
lega í sund, bera út Moggann og
vera félagslega virk. Það var
bara sl. 2-3 árin sem halla fór
undir fæti og hún þurfti mikillar
hjúkrunar við. Veit að hún var
södd lífdaga og tilbúin að kveðja
þennan heim og hitta eiginmann-
inn sinn sem lést 2007. Betri
amma er vandfundin og börnin
mín heppin að hafa eignast hana
fyrir ömmu og ég fyrir tengda-
mömmu. Takk fyrir allt.
Þín tengdadóttir,
Linda María.
Elskuleg tengdamóðir mín féll
frá á fallegum og sólríkum vetr-
ardegi þann 12. febrúar síðastlið-
inn.
Þegar ég hugsa til hennar er
það með virðingu og kærleika
fyrir einstaklega góða vináttu.
Þær voru ófáar ferðir okkar út
á land sem við áttum saman, hún
með sína miklu þekkingu um
landið okkar, Ísland. Hún þekkti
hvern krók og kima og fræddi
okkur af rausnarskap með
skemmtilegum sögum. Það
þurfti lítið til að gleðja Kristínu.
Fá okkur ís eða fara í stuttan bíl-
túr út í Gróttu að skoða vitann.
Vitar voru allir í miklu uppáhaldi
hjá henni og þekkti hún sögu ís-
lenskra vita mjög vel. Nú, eða
bjóða henni í mat og eiga nota-
legt spjall á meðan við Gylfi vor-
um að elda. Hún talaði alltaf um
það hvað það væri notalegt að
koma til okkar í mat og eyða deg-
inum með okkur fjölskyldunni.
Við áttum líka góðar spjall-
stundir þegar hún var flutt á Eir-
borgir, þar sem við ræddum
gjarnan æsku hennar í Þýska-
landi og erfiðleikana í stríðinu.
Þessi erfiða lífsreynsla mótaði
hana mjög mikið.
Mér er minnisstæð og ógleym-
anleg ferð okkar til Frankfurt á
jólamarkað. Okkar fyrsta ferð
saman til útlanda, þar sem hún
tók okkur tengdadæturnar með.
Það var mikið hlegið og enn
meira borðað í þeirri ferð, enda
þurftum við að prófa allar þær
kræsingar sem hún var vön frá
heimaslóðum sínum í Lübeck.
Síðar kom Henný, eldri dóttir
okkar, með okkur í aðra ferð til
Würzburg, þar sem við nutum
leiðsagnar Kristínar. Í þeirri ferð
kom vel í ljós að engin nauðsyn
var á að ráða leiðsögumann á
staðnum svo fróð var Kristín um
alla staðhætti. Hún vissi miklu
meira en leiðsögumaðurinn!
Daginn eftir fermingardaginn
hjá Erlu Hrönn okkar var farin
fjölskylduferð, þar sem flestir í
stórfjölskyldunni fóru með, þar á
meðal Björgvin okkar sem
fermdist tveimur árum áður. Það
var hefð hjá þeim Kristínu
tengdamóður og Einari tengda-
föður að bjóða barnabörnunum
með til Þýskalands eftir ferm-
ingu. Fórum við stórfjölskyldan
öll til Lübeck, fæðingarborgar
tengdamóður minnar, þar sem
hún sýndi okkur kirkjuna, þar
sem faðir hennar þjónaði sem
prestur, og einnig heimilið og
æskustöðvarnar. Við fórum líka
til Berlínar, heimaborgar móður
hennar. Við hefðum ekki getað
óskað okkur betri fararstjóra,
hún fræddi okkur um allt.
Ég man líka vel eftir sumrun-
um sem við keyrðum um Ísland
með Uwe, gömlum fjölskylduvini
Kristínar frá Þýskalandi. Í þeim
ferðum voru skoðaðir margir
merkir staðir og kunni hún sögur
staðanna mjög vel og var óþreyt-
andi að fræða okkur og upplýsa.
Við komum aldrei að tómum kof-
unum þegar við ferðuðumst með
henni um Ísland.
Síðasta ferðin okkar utan Ís-
lands var þegar við fórum til
Frankfurt og Kristín á nítugasta
aldursári. Var þar stór hluti af
stórfjölskyldunni með! Ég veit að
hún naut þess mjög vel, þrátt fyr-
ir að þurfa að ferðast um í hjóla-
stól, kona sem alla sína ævi hafði
verið svo dugleg að ganga. Minn-
ingarnar um ferðirnar innan og
utanlands munu lifa með okkur
um ókomin ár.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Takk fyrir allar stundirnar
sem við áttum saman, þær eru
mér ómetanlegar.
Þín tengdadóttir,
Katrín Björgvinsdóttir.
Það eina sem ég man um
Stangarholtið var þegar ég,
Kristín frænka og Atli vorum að
renna okkur á dýnum niður
bratta stigann sem leiddi niður á
neðri hæð.
Einu sinni fórum við, ég,
amma langa, amma Linda, afi
Valli, mamma og Helena á hvala-
safnið. Það var rosa gaman við
skoðuðum alla hvalina og amma
fékk að prófa sýndarveruleika-
gleraugu og hélt að sköturnar
væru ljótir fuglar.
Þegar ég hugsa um ömmu þá
hugsa ég um hvað hún var alltaf
glöð, skemmtileg og góð amma.
Sævar Ingi.
Elsku amma.
Takk fyrir allt sem þú hefur
kennt mér, þú ert ástæðan fyrir
því að ég elska að elda. Það má
segja að eldamennskan og áhug-
inn hafi hoppað yfir ættlið, yfir
mömmu og til mín. Hæna í karrí
og hrísgrjónagrautur sem þú
komst með eftir langan vinnudag
hjá mömmu var það besta sem ég
fékk. Það var alltaf gaman að
spila við þig, þrátt fyrir að ég hafi
verið mjög tapsár og oft reynt að
breyta úrslitunum í jafntefli.
Schnipp Schnapp og Elfer raus
eru spil sem ég mun líka kenna
barnabörnunum mínum.
Takk fyrir að hafa verið svona
góð amma.
Orri Fannar Þórisson.
Kristín
Friðriksdóttir
 Fleiri minningargreinar
um Kristínu Friðriksdóttur
bíða birtingar og munu birt-
ast í blaðinu næstu daga.
Morgunblaðið birtir minningargreinar
endurgjaldslaust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri grein-
ar eru eingöngu birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur.
Minningargreinar
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
HÓLMFRÍÐUR GÍSLADÓTTIR,
Fannafold 127a,
lést föstudaginn 16. febrúar.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju
fimmtudaginn 1. mars klukkan 13.
Rósa Magnúsdóttir Pétur Eysteinsson
Þorvarður Hjalti Magnússon Sigríður María Sverrisdóttir
Steinunn Magnúsdóttir Georg Eggertsson
og barnabörn
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma
okkar og langamma,
ÞÓRUNN BJARNADÓTTIR
frá Vigur,
sem lést á hjúkrunar- og dvalarheimilinu
Grund þriðjudaginn 13. febrúar, verður
jarðsungin frá Neskirkju miðvikudaginn 28. febrúar klukkan 13.
Jarðsett verður að Görðum á Akranesi.
Bjarni Lárusson
Þórunn Hulda Guðmundsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Hjartkær móðir okkar og amma,
ÓLÖF PÁLSDÓTTIR
myndhöggvari,
lést miðvikudaginn 21. febrúar.
Útförin frem fram frá Dómkirkjunni
mánudaginn 5. mars klukkan 15.
Hildur Helga Sigurðardóttir
Ólafur Páll Sigurðsson
Óðinn Páll Ríkarðsson
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ERNST FRIDOLF BACKMAN
íþróttakennari,
hjúkrunarheimili Hrafnistu,
Boðaþingi 7, Kópavogi,
lést fimmtudaginn 22. febrúar.
Útförin fer fram í Kópavogskirkju föstudaginn 2. mars
klukkan 15.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkað en þeim sem vildu
minnast hans er bent á verkefnasjóð FÁÍA, reikning
536-26-1887, kt. 580486 1269.
Ragnheiður Jónsdóttir
Þuríður Backman Björn Kristleifsson
Jón Rúnar Backman Þóra Elín Guðjónsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur bróðir okkar og frændi,
GUÐMUNDUR GUÐJÓNSSON,
Austurvegi 5, Grindavík,
lést á Hjúkrunarheimilinu Víðihlíð
miðvikudaginn 21. febrúar.
Útförin fer fram frá Grindavíkurkirkju
föstudaginn 2. mars klukkan 14.
Pétur Guðjónsson
Jón Elli Guðjónsson
og frændsystkini
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
LILJA RÓSA ÓLAFSDÓTTIR,
Hjallalundi 18, Akureyri,
lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri 15. febrúar.
Jarðsungið var í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Hjördís Björk Þorsteinsdóttir
Sigríður Svavarsdóttir
og fjölskyldur