Morgunblaðið - 01.03.2018, Blaðsíða 66

66 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 1. MARS 2018
✝ Þórhalla Karls-dóttir fæddist í
Vitanum við Hverf-
isgötu í Reykjavík
28. desember 1926.
Hún lést á hjúkrun-
arheimilinu Hömr-
um í Mosfellsbæ 15.
febrúar 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Guðrún Sig-
ríður Þorsteinsdótt-
ir, f. á Ormstöðum í
Grímsneshreppi 12.9. 1898, d.
10.7. 1970, og Karl Haraldur
Óskar Þórhallason, f. í Reykjavík
25.2. 1896, d. 11.3. 1974.
Systkini Þórhöllu eru Harald-
ur, Guðrún, Sigríður, Kristín, Ás-
geir, Hjördís, Fjóla og Þórdís.
23. ágúst 1947 gekk Þórhalla
að eiga Jóhann Eymundsson f.
3.9. 1927, d. 12.11. 2007. For-
eldrar hans voru hjónin Margrét
Jóhannsdóttir, f. í Fjörðum 12.3.
1905, d. 30.5. 1988 og Eymundur
Austmann Friðlaugsson, f. á Pat-
reksfirði 20.7. 1907, d. 2.6. 1988.
Börn Þórhöllu og Jóhanns eru:
1) Margrét Austmann, f. 30.12.
1946, d. 2.3. 1974, maki Ómar
Pétursson, f. 25.8. 1946. Dætur
börn þeirra: Helga Dís, maki
Shaun Williamson, barn þeirra
Matthew Davíð. Sigurbjörg
Halla, dóttir hennar Eva Rós, Jó-
hann Egill b) Jóhann Albert
Harðarson, f. 31.7. 1974, maki Jó-
hanna Kristín Steinsdóttir, börn
þeirra Fannar Smári, Arnar
Bjarki, Lilja Karen, Hlynur Ingi,
Salvar Pálmi, Hörður Reynir og
Helgi Reynir. c) Edda Hrund
Austmann Harðardóttir, f. 8.2.
1979, maki Gunnar Ingi Jóhanns-
son. Börn þeirra Karel Berg-
mann, Líf Austmann, Saga Aust-
mann, Vaka Austmann, Hrói
Austmann. d) Þórhalla Aust-
mann Harðardóttir, f. 1.6. 1982,
maki Björn Ólafur Ingvarsson.
Börn þeirra Högni Snær, Ingvar
Leó, Ylfa Margrét, Lea Oktavía.
4) Eymundur, f. 26.4. 1957,
maki Emilía Sveinbjörnsdóttir, f.
24.9. 1958. Börn þeirra a) Hrafn-
hildur, f. 13.9. 1981, maki Ólafur
Páll Snorrason, börn þeirra In-
diana, Mikael, Kolfinna. b) Jó-
hann, f. 17.8. 1988, dóttir hans
Serena Ýr. Sambýliskona hans
Vera Ósk Albertsdóttir. Fyrir
átti Eymundur Elías Geir Aust-
mann, f. 6.9. 1975, maki Ragn-
heiður Ingibjörg Elmarsdóttir.
Sonur hans, Adam Freyr. Börn
Elíasar og Ragnheiðar, Alex-
andra, Elmar Blær og Apríl Rún.
5) Viðar Austmann, f. 23.2.
1961. Börn hans: a) Erna Rán
Arndísardóttir, f. 28.7. 1978,
maki Ingólfur Tómasson, börn
þeirra, Tómas Nökkvi, Kristján
Fannar, Erik Þór, Nadía Rán,
Helena Svandís. b) Margrét Ýr
Austmann 24.1. 1998. c) Viðar
Örn Austmann 2.8. 2000.
6) Elfa Dís Austmann, f. 8.11.
1964, maki Páll Blöndal 15.4.
1955, börn þeirra a) Viktor Blön-
dal, f. 12.5. 1988, maki Ásdís
Guðný Pétursdóttir, sonur þeirra
Frosti Blöndal, b) Selma Blöndal,
f. 24.10. 1992, maki Viktor Fitim
Shala, börn þeirra Emelíana
Blöndal, Aþena Blöndal, Dalía
Blöndal.
Þórhalla fæddist í Vitanum á
Hverfisgötu og ólst upp á Berg-
staðastræti og Fálkagötu. Hún
var þriðja barn foreldra sinna í
stórum systkinahópi, systurnar
sjö og bræðurnir tveir. Þórhalla
stundaði verslunarrekstur ásamt
eiginmanni sínum Jóhanni og má
þar nefna; Stjörnukaffi, Tjarn-
arbarinn, Verslunina Drífu, Mat-
vöruhornið og að lokum Árbæj-
arkjör. Þórhalla og Jóhann
gengu í hjónaband 1947 og
byggðu æskuheimili fjölskyld-
unnar saman að Víghólastíg 16..
Þórhalla var á árum áður hluti af
sönghópnum „Sjö systur“ . Af-
komendur Þórhöllu og Jóhanns
eru 72.
Útför Þórhöllu fer fram frá
Bústaðakirkju í dag, 1. mars
2018, klukkan 13. Jarðsett verð-
ur í Kópavogskirkjugarði.
þeirra: a) Helena, f.
12.9. 1966, maki
Rickard Andersson,
börn þeirra Pierre,
dóttir hans Belle
Margrét, og Pat-
ricia Margrét, maki
Fredrik, dóttir
þeirra Thea Mar-
grét. b) Sigrún, f.
12.9. 1966, börn
hennar Símon og
Thelma Margrét.
2) Sigríður Austmann, f. 10.10.
1948, maki Þórarinn Magnússon,
f. 9.11. 1945. Dóttir Sigríðar,
Halla Jóhanna Magnúsdóttir, f.
14.3. 1967, maki Ágúst Skúlason,
synir þeirra Hafþór Hrafn og
Kristján Hrafn. Börn Sigríðar og
Þórarins a) Magnús Gunnlaugur,
f. 22.11. 1976, maki Árný Mar-
inósdóttir, börn þeirra Þórarinn
Marinó, Freyja Sigríður og
Magný Nanna, b) Tinna Ósk, f.
30.4. 1983. Sambýlismaður henn-
ar Júlíus Rafn Ármann.
3) Helga Austmann, f. 18.4.
1952, maki Guðlaugur Heiðar
Sigurgeirsson, f. 21.2. 1948. Börn
Helgu a) Berglind Ólafsdóttir, f.
29.6. 1968, maki Svavar Egilsson,
Elsku mamma mín, nú er kom-
ið að kveðjustund. Stund sem ég
hefði viljað fresta um ókomin ár.
En svona er lífið og takk fyrir allt
sem þú hefur gefið mér. Takk fyr-
ir að vera mamma mín, þessi
sterka kona sem tók við þeim
áskorunum sem lífið bauð þér upp
á.
Ég á margar góðar minningar
og þá sérstaklega úr Drífu, en þar
ólumst við upp meira og minna all-
ur krakkaskarinn sem fylgdi þér
og pabba. Ég man það mjög vel
þegar þú varst að kenna mér að
verða búðarkona og afgreiða yfir
kassann. Hvernig átti að vinna á
reiknivélina og hvernig átti að búa
til kramhún. Þú gekkst í öll störf í
Drífu og gerðir það allt svo vel.
Á æskuheimili okkar á Víghóla-
stígnum varstu dugnaðarforkur.
Þú eldaðir góðan mat og til að kór-
óna allt bakaðir þú oft bestu
marmaraköku sem til var og feng-
um í eftirrétt. Ekki hefur mér
ennþá tekist að fá mömmubragðið
í marmarakökuna mína sem ég
baka stundum.
Þú reyndist mér og Palla vel og
sama má segja um Viktor og
Selmu. En þau eiga margar bestu
minningar sínar frá ferðunum til
ykkar pabba í sumarbústaðinn í
Systralundi. Þá var alltaf gott veð-
ur, sól og logn, pabbi að grilla og
við hin að undirbúa veisluna. Allt-
af var stutt í sprellið hjá okkur og
margir góðir frasarnir hafa orðið
til á þessum augnablikum.
Þú og pabbi áttuð ykkar sama-
stað á Spáni, nánar tiltekið Beni-
dorm. Þangað fóruð þið nokkrum
sinnum á ári eftir að þið hættuð
með verslunina. Við vorum svo
lánsöm að hitta ykkur í þessum
ferðum og sáum við hvað þú, elsku
mamma, fékkst að njóta þín í
Spánarsólinni. Þú sýndir okkur
alla skemmtilegu staðina sem
borgin hefur upp á að bjóða og þar
varstu á heimavelli.
Ég mun sakna þess að geta
ekki farið í heimsókn til þín og
sagt við þig „Hæ elsku mamma
mín“. Ég læt það duga að senda
þér þessi orð í huganum. Ég veit
þú tekur á móti þeim.
Yngsta dóttir þín,
Elfa Dís Austmann.
Elsku mamma, það er komið að
leiðarlokum.
Nú þegar finn ég fyrir tómleika
og eftirsjá, samt finnst mér þetta
frekar óraunverulegt þar sem ég
var ekki á landinu þegar þú
kvaddir okkur.
Mig langar að rifja upp nokkur
minningarbrot eftir að pabbi dó
fyrir um 10 árum og þú varðst ein
í Stigahlíðinni. Á þeim tíma hefur
þú staðið þig svo ótrúlega vel,
varst svo sjálfstæð og dugleg. Þú
fylgdist vel með málefnum líðandi
stundar, horfðir alltaf á fréttir í
sjónvarpi og hlustaðir á útvarp.
Ég á margar góðar minningar þar
sem við sátum saman við eldhús-
borðið þitt og spjölluðum um
heima og geima.
Þér leið mjög vel með að sækja
endurhæfingu í Múlabæ, vaknaðir
á hverjum virkum degi kl. 7 og
hafðir þig til fyrir daginn. Þórir
kom síðan að sækja þig og dag-
urinn hófst í Múlabæ með morg-
unmat, hreyfingu, lestri úr bókum
og dagblöðum og alls konar
dægradvöl. Þar á bæ fékkst þú
orð á þig fyrir að vera hjálpleg og
nánast eins og ein af starfsfólkinu.
Þegar nýir skjólstæðingar komu
kynntir þú staðinn fyrir þeim, þú
sást auðvitað að þeir voru óörugg-
ir og þótti gott að fá stuðning. Ég
vil sérstaklega þakka starfsfólki
Múlabæjar og öðrum þar fyrir
góða þjónustu og vinarhug þegar
mamma kveður.
Ég má til með að rifja upp
skemmtilega leikhúsferð þegar
við fórum og sáum Njálu í Borg-
arleikhúsinu. Skemmtunin hófst
með íslenskri kjötsúpu kl. 18 og
síðan í framhaldi var fyrirlestur
um heildarverkið. Síðan var farið
inn í salinn og þá hófst aðalsýn-
ingin. Þessi frábæra sýning stóð
allt til kl. 23 og þrátt fyrir langa
setu hafðir þú mjög gaman af,
skemmtir þér alveg konunglega.
Ég nefni sérstaklega Njálu vegna
þess að pabbi þinn Karl má segja
að hafi verið sérfræðingur í Njálu
því hann vildi helst lesa úr henni
fyrir öll börnin í fjölskyldunni.
Á níræðisafmæli mömmu 2016
héldum við Tóti, Viðar, Margrét
Ýr og Viðar Örn til Tenerife til að
fagna þeim tímamótum. Þar sýndi
mamma hversu mikill dugnaður
og áhugi bjó í henni. Á sjálfan af-
mælisdaginn fórum við í mínígolf
og mamma sló allar 18 holurnar
og gaf ekkert eftir. Um kvöldið
borðuðum við á frábærum veit-
ingastað og að sjálfsögðu var kert-
um skreytt afmæliskaka í eftir-
rétt. Þessi ferð verður ávallt í
minnum höfð.
Að lokum, elsku mamma, vil ég
þakka þér fyrir allt sem þú hefur
gert fyrir mig og fjölskyldu mína.
Þín dóttir,
Sigríður Austmann.
Elsku fallega amma mín.
Það er ólýsanlega sárt að setj-
ast niður og reyna að skrifa niður
hinstu kveðju til þín. Mér þykir
endalaust vænt um þig, elsku
amma. Þú varst alltaf svo falleg og
flott, algjör skvísa. Svo góð og
yndisleg og alltaf svo gott að
koma til þín og afa, enda bæði allt-
af svo hress og lífsglöð. Ég er
þakklát fyrir allar minningarnar
með þér síðustu ár, brúðkaupið
hjá Magga bróður, Benidorm þar
sem þú þrammaðir um á níræð-
isaldri eins og ekkert væri sjálf-
sagðara, öll matarboðin hjá
mömmu og pabba þegar ég skutl-
aði þér oft heim og fylgdi þér inn,
öll jólin og jólaboðin, þá sérstak-
lega núna síðast þegar þú varst
svo ótrúlega hress miðað við að-
stæður. Og auðvitað líka allar frá-
bæru minningarnar í gegnum árin
með þér og afa.
Það var erfitt að horfa upp á
veikindin síðustu mánuði en ég er
samt alveg óendanlega þakklát
fyrir að hafa getað heimsótt þig
eins mikið og við mamma gerðum
saman allt fram á síðustu stundu.
Ég man sérstaklega hvað það var
gaman að koma þegar við skoð-
uðum saman gamlar myndir, bæði
í albúmi frá frægðarárum ykkar
systranna í sjónvarpinu, og líka
alls konar eldri myndir sem við
gátum fundið í símanum. Það lifn-
aði alltaf yfir þér að skoða þessar
myndir og þú náðir að gleyma þér
með okkur í þeim.
Mér þykir einstaklega erfitt að
hugsa til þess að nú séuð þið hvor-
ug í Stigahlíðinni. Að við munum
ekki lengur hittast öll þar alltaf á
aðfangadag og á afmælinu þínu.
En svona er víst lífið. Ég keyri
líka reglulega við á Víghólastígn-
um því hann er svo nálægt heimili
tengdamömmu minnar, bara rétt
til að skoða. Mér þykir afar vænt
um þá tengingu.
Þrátt fyrir allt komu fregnir af
því að þú værir farin mér í raun á
óvart. Og það var afskaplega erfitt
að vera ekki á landinu. En nú ertu
komin til elsku afa og Maddýjar
og ég treysti því að þú hafir fundið
friðinn undir lokin.
Elsku amma mín, ég elska þig
og á eftir að sakna þín alltaf.
Þín,
Tinna Ósk.
Þá er þessari samveru okkar
hér á jörðinni lokið í bili. Í gegnum
tíðina höfum við átt margar eft-
irminnilegar stundir sem við mun-
um reglulega rifja upp. Einlægni
þín og ákveðni var alltaf nokkuð
sem við gátum treyst á. Þú stóðst
fast á þínu en á sama tíma varstu
alltaf indæl og góð við okkur.
Flestar helgar síðustu árin komst
þú til okkar í Mosfellsbæinn,
hvort sem það var á jólunum,
Júróvisjón eða bara á venjulegum
laugardegi. Þú varst einstaklega
áhugasöm um líf afkomenda þinna
og varst alltaf til í spjall.
Efst í huga okkar eru minning-
arnar úr Systralundi, sumarbú-
staðnum sem þið hjónin byggðuð.
Þar hittumst við fjölskyldan öll
saman og skemmtum okkur kon-
unglega. Spilað var krokket á
meðan afi Jóhann hitaði upp grill-
ið og þú undirbjóst matinn. Þú
varst mikill fagurkeri og hafðir
dálæti af því að hafa fallegt í
kringum þig. Við framhlið bústað-
sins settir þú niður blóm sem
Selma plokkaði oft upp jafnóðum.
Eitt sumarið fengum við að
byggja okkur lítinn kofa nálægt
bústaðnum. Sandkassar, rólur og
þríhjól. Þetta var okkar eigin leik-
völlur.
Þið afi sáuð til þess að okkur
leiddist ekki þegar mamma og
pabbi fóru í frí til útlanda. Við spil-
uðum, fórum í sund, tókum bíltúra
og gáfum öndunum brauð. Morg-
unmaturinn sem þú barst fram
kom alltaf á óvart og nóg var á
boðstólum.
Árið 2008 fórum við í stelpuferð
til Barcelona. Ég, þú og mamma.
Þarna fékk ég tækifæri til að eiga
með þér heila viku. Heil vika sem
við gátum spjallað um lífið og
skemmt okkur. Þú hélst ekkert
aftur af þér og gátum við allar
hlegið mikið saman. Þessi tími er
mér mjög dýrmætur því þarna
var ég 16 ára og þú 82 ára, en ég
gat ekki fundið fyrir aldursbilinu.
Í gegnum tíðina hefur þú leið-
beint okkur vel og kennt. Leið-
sögn þín mun fylgja okkur í gegn-
um lífið. Þið afi voruð okkur góðar
fyrirmyndir, bæði sem einstak-
lingar og lífsförunautar. Nú eru
þið hjónin sameinuð á ný ásamt
Maddý ykkar. Megir þú hvíla í
friði.
Viktor Blöndal Pálsson
og Selma Blöndal Páls-
dóttir, börn Elfu Dísar.
Mamma, við höfum verið sam-
ferða í nærri 57 ár. Það er langur
tími og ótrúlega margt sem kem-
ur upp í hugann þegar ég læt
hann reika. Það fyrsta sem kemur
upp er bænirnar sem þú kenndir
mér og við fórum saman með fyrir
svefninn þegar ég var barn. Það
var enginn dagur fullkomnaður
nema með bæn og nærveru við
þig. Fram eftir aldri og enn í dag
fer ég með bænirnar okkar. Mikið
er ég þér þakklátur fyrir það upp-
eldi sem þú gafst mér, það öryggi
sem þú veittir mér og þá um-
hyggju sem þú sýndir mér. Ég
finn það mjög sterkt að þú lagðir
þig alla fram um að veita mér allt
sem þú áttir og lést jafnvel þínar
þarfir víkja. Óeigingirni var aug-
ljóslega þinn kostur í bland við
glaðlyndi, bjartsýni og hlátur-
mildi. Þú varst alltaf til í að vera
með og taka þátt. Í hvert skipti
sem ég stakk upp á bíóferð eða
leikhúsferð eða jafnvel utanlands-
ferð varst þú alltaf til í að vera
með. JÁ! var oftast þitt viðbragð
við lífinu, sem gerði það áhugavert
og skemmtilegt. Eftir að pabbi
lést þá kom ég aftur meira inn í líf
þitt. Þú leitaðir til mín og leitaðir
ráða. Það var gott að fá að vera
trúnaðarvinur þinn og fá að njóta
þess trausts sem þú sýndir mér. Í
seinni tíð ræddum við oft tilgang-
inn með mótlætinu, raunum okkar
mannanna og tilveru okkar hér á
jarðríki. Að þroskast, vaxa og
skila til komandi kynslóða því sem
við höfum lært var ein af skýr-
ingum okkar. Þú varst nokkuð
sátt við þá skýringu og fannst til-
gang í lífinu með því. Þú sagðir oft
við mig: „Viðar, ef þú ert að þrosk-
ast og læra af því að vera með mér
og styðja þá er það ásættanlegur
tilgangur lífsins fyrir mig.“ Maður
sagði við mig fyrir nokkuð löngu:
„Mikið ertu heppinn að eiga móð-
ur á lífi. Það er bara eitt sem þú
átt að gera fyrir hana, vertu góður
við hana.“ Ég tók mark á þessu
heilræði og reyndi að leggja mig
fram um að vera góður við þig,
passa og verja. Í mínum huga
varstu hugguleg, flott, sæt og
sjarmerandi kona sem átti í fal-
legu ástarsambandi við pabba í 60
ár. En nú er komið að leiðarlokum
hjá okkur hér á jarðríki. Tilfinn-
ingin er tómleiki og söknuður en
umfram allt þakklæti. Takk fyrir
veganestið, mamma, og allt sem
þú hefur gefið mér. Þú lifir í mér
og þú lifir í börnunum mínum.
Þinn sonur
Viðar Austmann Jóhannsson.
Elsku amma Þórhalla. Nú
syngja englar Guðs þig í eilífan
svefn.
Það er sárt að hafa ekki getað
verið með þér síðasta spölinn. En
við Shaun og Matthew kveiktum
saman á kertum og báðum algóð-
an Guð að blessa þig og minningu
þína og vaka yfir þér og þínum.
Margs er að minnast, margs er að
sakna. Það er erfitt að sætta sig
við að þú sért farin í þína hinstu
ferð en sért samt svo nálæg, en ég
finn svo sterkt fyrir nærveru
þinni, elsku amma. Ég vildi geta
horft í augun þín og sagt þér svo
ótal margt því það er svo margt
sem við eigum eftir að upplifa og
sárt að vita til þess að þú eigir
ekki eftir að vera hluti af því. Það
hefði verið svo skemmtilegt að
geta komið til Íslands með Matt-
hew og þú hefðir getað hitt hann,
en ég er þakklát fyrir að þú hittir
okkur á Skype og þá gátum við
spjallað endalaust. Hver minning
er dýrmæt perla sem ég geymi í
hjarta mínu. Það er erfitt að lifa
lífinu áfram eins og áður án þín,
þar sem þú varst svo sterk stoð í
fjölskyldu okkar. Minning þín
mun lifa í hjarta mínu til eilífðar
og allt það fallega og góða sem þú
kenndir mér mun ég kenna elsku
Matthew.
Guð gefi þér ljós og frið. Þinn
tími var kominn og þú varst tilbú-
in að kveðja, elsku dýrmæta
amma mín. Ég veit að nú líður þér
vel í faðmi afa Jóhanns, Maddý
dóttur þinnar, foreldrar og systk-
ina. Þau hafa tekið vel á móti þér.
Með ástkærri þökk heiðrum við
minningu þína, traust, hlýju og
væntumþykju.
Ömmu Helgu, ættingjum og
vinum sendi við okkar innilegustu
samúðarkveðjur og biðjum al-
mættið að styðja þau og styrkja.
Elsku hjartans amma, við elsk-
um þig.
Ástarkveðja,
Helga Dís, Shaun og
Matthew David.
Þar sem vegurinn byrjar
er engill til verndar
(IH)
Elsku hjartans amma okkar og
nafna (og „mamma“) hefur nú
kvatt þetta jarðlíf og fengið frelsið
sitt og friðinn. Það er vel við hæfi
að við frænkurnar skrifum saman
þessi kveðjuorð til elsku fallegu
ömmu okkar. Við fæddumst nán-
ast í fang hennar, þetta skilja allir
sem þekkja til í fjölskyldunni.
Amma var mögnuð kona sem hélt
utan um og elskaði sinn stóra hóp,
alveg frá byrjun og alveg til enda.
Og þar voru allir alltaf meira en
velkomnir. Það er eiginlega ekki
hægt að minnast ömmu án þess að
minnast á afa líka, þau voru sálu-
félagar alla leið. Og nú fá þau loks-
ins að hittast aftur og faðma aftur
elsku stelpuna sína, hana Maddý,
sem þau misstu sem unga konu,
þá nýbúna að eignast litlu tví-
burana sína. Þeirra lífsins sorg –
sem hefur alltaf fylgt þeim og
okkur öllum í fjölskyldunni. Já, líf-
ið býður okkur svo sannarlega
upp á alls konar atburði og uppá-
komur, gleði og sorg. Það sleppa
fáir. Það er svo sannarlega erfitt
að kveðja máttarstólpana í lífinu
en fyrst og fremst erum við upp-
fullar af endalausu þakklæti til
elsku ömmu okkar og afa okkar
fyrir allt sem þau voru okkur og
allt sem þau vorum okkur öllum.
Við munum svo knúsast, elsku
amma og afi, þegar við sjáumst
næst eins og við vorum alltaf vön
að gera.
Þessi texti finnst okkur vera
táknrænn fyrir ástina á milli
ömmu og afa og kærleikann sem
umvafði okkur og við þökkum nú.
Sólin brennir nóttina,
og nóttin slökkvir dag;
þú ert athvarf mitt fyrir
og eftir sólarlag.
Þú ert yndi mitt áður
og eftir að dagur rís,
svölun í sumarsins eldi
og sólbráð á vetrarins ís.
Svali á sumardögum
og sólskin um vetrarnótt,
þögn í seiðandi solli
og söngur, ef allt er hljótt.
Söngur í þöglum skógum
og þögn í borganna dyn,
þú gafst mér jörðina og grasið
og guð á himnum að vin.
Þú gafst mér skýin og fjöllin
og guð til að styrkja mig.
Eg fann ei, hvað lífið var fagurt,
fyrr en eg elskaði þig.
Eg fæddist til ljóssins og lífsins,
er lærði eg að unna þér,
og ást mín fær ekki fölnað
fyrr en með sjálfum mér.
Ást mín fær aldrei fölnað,
því eilíft líf mér hún gaf.
Aldirnar hrynja sem öldur
um endalaust tímans haf.
Aldir og andartök hrynja
með undursamlegum nið;
Þórhalla
Karlsdóttir
HINSTA KVEÐJA,
ljóð til ömmu.
Þú látin ert í jörðu sekkur,
ástartárið rennur.
Eins og í hjarta vanti hlekkur,
eitthvað í mér brennur.
Amma, núna farin ertu,
á góðan griðastað.
Á himnum ánægð vertu,
meðan orð mín ritast á blað.
Nú ferð þú í gegnum Guðs vors
hlið,
og taka englar heims þér við.
Þegar ég leggst undir mína sæng,
veit ég að þú tekur mig undir þinn
verndarvæng.
Ég votta ömmu Helgu,
afa Heiðari, aðstandendum
og vinum ömmu Þórhöllu
dýpstu samúð mína.
Ég elska þig að eilífu,
elsku amma mín. Þakka
þér fyrir allt og allt.
Þitt langömmubarn,
Jóhann Egill.