Morgunblaðið - 08.03.2018, Síða 55

sem fólk fer oft langar leiðir inn í
villta náttúruna án aðstoðar vél-
búnaðar. Það eru ekki lyftur eða
vélsleðar, bara tveir jafn fljótir. Þú
þarft að hugsa fyrir öllu og vera
vel undirbúin/n því ef eitthvað
kemur upp á er ekki hægt að
hoppa inn í skála og sötra kakó.
Þegar þú ert í 6-8 klukkustunda
göngu skiptir öllu að vera með góð-
an búnað, léttan og þægilegan, sem
bæði skýlir þér fyrir veðri, andar
vel og er eins léttur og mögulegt
er.“
Að tjá sig með tískunni
Hvað þykir þér fallegt þegar
kemur að tísku og fatnaði?
„Fatnaður er svo margt í senn.
Auðvitað er þörfin fyrir skjól og
hlýju fyrst en svo getur fatnaður
verið leið til að sýna persónuleika
og lífsgildi einstaklingsins. Það er
svo margt sem hægt er að lesa í
fatavali, bæði lífsstíl og vægi dæg-
urmenningarinnar. Þessi orðalausu
samskipti okkar á milli hafa oft
mikil áhrif sem má ekki vanmeta,
tískan hefur áður umturnað heim-
inum og mun eflaust gera það aft-
ur.
Til dæmis er mjög áhugaverður
tími framundan þar sem nátt-
úruvernd verður mál málanna og
umhverfisvænn lífsstíll mun án efa
verða okkur bókstaflega lífs-
nauðsynlegur. Fatamerki sem eru
meðvituð um þetta núna eru þau
sem mun vegna vel í framtíðinni og
tískan á eftir að endurspegla þetta
meir og meir.“
Hefur Guðbjörg fundið tilgang
sinn í lífinu?
„Já, kannski. Fyrir nokkrum ár-
um fann ég að það að líta á starfs-
krafta mína sem þjónustu við sam-
félagið mitt bætti verulega ánægju
mína í starfi. Það er víst svo að
einstaklingsmiðuð markmið geta
verið einangrandi en þegar við gef-
um af okkur og nýtum þá hæfileika
sem við eigum eykst lífsgleðin og
sáttin við sjálf okkur.
Þannig að þó svo að ég hafi ekki
sett mér skýr framtíðarmarkmið og
vilji heldur láta hlutina ráðast er
mikilvægt fyrir mig að finna að ég
er vel nýtt í því hlutverki sem ég
er í í dag. Ætli ég vilji ekki bara
vera ein af þeim sem skilja eftir sig
örlítið betri heim,“ segir hún í lok-
in.
Fatahönnuður í
sókn Guðbjörg
Jakobsdóttir
starfar í Kanada.
55
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 8. MARS 2018
NÝTT