Morgunblaðið - 08.03.2018, Blaðsíða 70

70 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 8. MARS 2018
Raðauglýsingar
Nauðungarsala
Uppboð
Einnig birt á www.naudungarsolur.is.
Framhald uppboðs á eftirfarandi eignum verður háð á
þeim sjálfum, sem hér segir:
Þrastarlundur 15, Garðabær, 50% ehl., fnr. 207-2572, þingl. eig.
Kristjana H. Þorgeirsd. Heiðdal, gerðarbeiðandi Íslandsbanki hf.,
mánudaginn 12. mars nk. kl. 10:00.
Lundarbrekka 4, Kópavogur, fnr. 206-4038, þingl. eig. Þjóðólfur
Gunnarsson, gerðarbeiðendur Íbúðalánasjóður, Lundarbrekka 4,
húsfélag og Kópavogsbær, mánudaginn 12. mars nk. kl. 11:00.
Sýslumaðurinn á höfuðborgarsvæðinu
7. mars 2018.
Félagsstarf eldri borgara
Aflagrandi 40 Opin vinnustofa kl. 9 og gönguhópurinn leggur af
stað kl. 10.50. Myndlist kl 13 og söngfuglarnir mæta til okkar kl. 13 og
æfa í matsalnum fram að kaffi. Bókmenntaklúbburinn mætir í hús kl.
13.15 og kaffið á sínum stað kl. 14.30, allir velkomnir í brauð og kökur.
Árskógar Smíðastofan er lokuð. Leikfimi með Maríu kl. 9. Helgistund
Seljakirkju kl. 10.30. Handavinna með leiðbeinanda kl. 12.30-16.
Myndlist með Elsu kl. 13-17. Söngstund með Björgu og Bryndísi kl.
14-15. Opið fyrir innipútt. Hádegismatur kl. 11.40-12.45. Kaffisala kl.
15-15.45. Heitt á könnunni, allir velkomnir. S. 535-2700.
Boðinn Botsía kl. 10.30. Brids og kanasta kl. 13.
Bólstaðarhlíð 43 Opin handverksstofa kl. 9-16. Morgunkaffi kl. 10-
10.30. Vítamín í Valsheimilinu kl. 9.30-11.30. Bókband kl. 13-16. Bóka-
bíllinn kemur kl. 14.30. Samverustund með presti frá Háteigskirkju kl.
13.30, allir hjartanlega velkomnir. Opið kaffihús kl. 14.30-15.15.
Félagsmiðstöðin Lönguhlíð 3 Opin handverkstofa kl. 9. Vítamín í
Valsheimili kl. 9.30. Postulínsmálun kl. 13. Kaffiveitingar kl.14.30.
Félagsmiðstöðin Vitatorgi Opin handavinna frá kl. 9-12, bókband
kl. 9-13, Vítamín í Valsheimili kl. 10-11.15, fjölbreytt og skemmtileg
hreyfing fyrir alla. Rúta til og frá Valsheimili fer frá Vitatorgi kl. 9.45.
Ókeypis og öllum opið. Boðið upp á kaffi í lokin. Frjáls spilamennska
kl. 13-16.30, bíósýningi kl. 12.45 (Sigla Himinfley), handavinnuhópur
kl. 13.30-16, kaffiveitingar kl. 14.30-15.30. Verið velkomin á Vitatorg,
síminn er 411-9450.
Garðabær Vatnsleikfimi í Sjálandi kl. 7.40/8.20/15.15. Qi gong Sjá-
landi kl. 9. Gönguhópur frá Jónshúsi kl. 10. Stólajóga í Jónshúsi kl. 11.
Karlaleikfimi í Sjálandi kl. 11. Stólaleikfimi í Sjálandi kl. 11.50. Botsía í
Sjálandi kl. 12.10. Handvinnuhorn í Jónshúsi kl. 13. Málun í Kirkju-
hvoli kl. 13. Saumanámskeið í Jónshúsi kl. 13. Félagsvist Kvenfélags
Garðabæjar í dag, 8. mars, kl. 19 að Garðaholti.
Gerðuberg Opin handavinnustofa kl. 8.30-16. Leikfimi Maríu kl. 10-
10.45. Perlusaumur kl. 13-16. Bútasaumur kl. 13-16. Myndlist kl. 13-16.
Gjábakki Kl. 9 handavinna, kl. 9.45 leikfimi, kl. 10.50 jóga, kl. 13. Bók-
band, kl. 13 hreyfi- og jafnvægisæfingar, kl. 13.30 bingó, kl. 14 hreyfi-
og jafnvægisæfingar, kl. 16.10 myndlist.
Gullsmári Handavinna kl. 9. Jóga kl. 9.30. Ganga kl. 10 handavinna /
brids kl. 13. Línudans kl. 16.30. Jóga kl. 18.
Hraunbær 105 Kaffiklúbbur og spjall, allir velkomnir í frítt kaffi kl. 9.
Opin handavinna kl. 9–14. Jóga kl. 10.10-11.10. Hádegismatur kl. 11.30.
Ættir og örnefni kl. 13, spjallhópur sem ræðir ættir og æskuslóðir, allir
velkomnir að vera með.
Korpúlfar Sundleikfimi kl. 7.30 í Grafarvogssundlaug. Tölvuráðgjöf kl.
10 í Borgum. Leikfimishópur Korpúlfa kl. 11 í fimleikasalnum í Egils-
höll, skákhópur Korpúlfa kl. 13 í Borgum. Tréútskurður á Korpúlfs-
stöðum kl. 13. Námskeið, Jónas Þór um Íslendingaslóðir, og Ljóða-
námskeið Kristjáns Hreinssonar kl. 13 í Borgum, lokadagur. Kristján
Hreinsson verður með aukatíma fyrir alla þátttakendur í námskeiðinu.
Allir geta ort kl. 13 í dag í Borgum. Farið verður yfir væntanlega
ljóðabók sem unnið er að gefa út. Mikilvægt að allir mæti. Botsía kl.
16 í Borgum.
Norðubrún 1 Morgunkaffi kl. 8.30, trésmiðja kl. 9-12, morgunleikfimi
kl. 9.45, bókabíllinn kl. 10.30-11, upplestur kl. 11, opin listasmiðja með
leiðbeinanda kl. 9-16, ganga með starfsmanni kl. 14, tölvu- og snjall-
tækjakennsla kl. 15.30. Uppl. í s. 4112760.
Selið, Sléttuvegi 11-13 Selið er opið frá kl. 10-16 og upp úr kl. 10 er
boðið upp á kaffi þar sem fólk kemur saman í spjall og kíkir í blöðin.
Hádegisverður er kl. 11.30-12.15 og handavinnuhópurinn kemur sam-
an kl. 13. Kaffi og meðlæti er selt á vægu verði kl. 14.30–15.30. Allir
eru hjartanlega velkomnir í Selið. Nánari upplýsingar hjá Maríu Hel-
enu í síma 568-2586. Botsía kl. 13.15 á sléttum vikum.
Seltjarnarnes Vatnsleikfimi sundlauginni kl. 7.15. Bókband Skóla-
braut kl. 9. Billjard Selinu kl. 10. Kaffispjall í króknum kl. 10.30.
Kvennaleikfimi í Hreyfilandi kl. 12. Karlakaffi í safnaðarheimilinu kl.
14. BINGÓ Í GOLFSKÁLANUM Í DAG kl. 14. Sætaferðir frá Skólabraut
kl. 13.30. Allir velkomnir. Ath. skráning hafin vegna óvissuferðar
fimmtudaginn 15. mars. S. 8939800.
Stangarhylur 4, FEB Reykjavík Zumba kl. 10.30 undir stjórn Tanyu.
Fyrsti fyrirlestur í dag kl. 14–16, Bryndís Schram mun fjalla um lífið, í
gleði, sorg og sút, gamni og alvöru. FEB félagar fá tækifæri til að
segja frá einu og öðru sem á daga þeirra hefur drifið í lífinu, segja frá
ferðum sínum eða kynna ferðir framundan á vegum félagsins.
Vantar þig
rafvirkja?
Þú finnur allt á
FINNA.IS
✝ Bjarni Ólafssonfæddist í Björk
í Sandvíkurhreppi
22. september 1927.
Hann lést 19. janúar
2018.
Foreldrar hans
voru hjónin Ólafur
Gíslason, bóndi í
Björk, f. 15. nóv-
ember 1899, d. 1.
apríl 1943, og Guð-
björg Pálsdóttir
húsmóðir, f. í Halakoti í Bisk-
upstungum 3. mars 1899, d. 17.
ágúst 1982. Bjarni var næst-
elstur í hópi sex systkina. Þau
eru: Hulda Guðbjörg, f. 26. ágúst
1923, d. 13. júlí 2016, Guð-
mundur, f. 24. október 1929, Sig-
ríður, f. 23. nóvember 1932,
Katrín, f. 5. nóvember 1938, og
Guðmunda, f. 8. júní 1942, d. 25.
maí 2012.
Bjarni kvæntist 19. febrúar
1954 eftirlifandi eiginkonu sinni,
Jónínu K. Kristjánsdóttur tal-
símaverði, f. 7. nóvember 1930.
Foreldrar hennar voru Kristján
Magnússon, f. í Dal í Vestmanna-
eyjum 24. febrúar 1909, d. 16.
nóvember 1979, og Júlíana K.
Kristmannsdóttir, f. í Steinholti í
Vestmannaeyjum 18. júlí 1910, d.
Barnabörnin eru 13 og barna-
barnabörnin 15 talsins.
Bjarni ólst upp í sveitinni með
foreldrum sínum og systkinum,
gekk í barnaskóla á Selfossi og
fór síðan í Héraðsskólann á
Laugarvatni, lauk þaðan prófi
árið 1945. Hann hóf störf hjá
Pósti og síma 1946 við jarð-
símatengingar og línulagnir, var
verkstjóri, fulltrúi við tækni-
legar framkvæmdir og yfir-
deildarstjóri bifreiðareksturs og
sérverkstæða. Bjarni tók virkan
þátt í félagsmálum þeim er
tengdust hans stéttarfélagi. Hon-
um var þar treyst til trún-
aðarstarfa og var gjaldkeri FÍS
til margra ára. Bjarna var m.a.
falið að finna Félagi íslenskra
símamanna stað fyrir orlofshús.
Þann stað fann Bjarni austur í
Laugardælahreppi í landi Aust-
ureyjar; tanga sem gengur út í
Apavatnið og ber nafnið Skógar-
nes. Yfir þessu svæði var hann
vakinn og sofinn og þarna naut
fjölskyldan þess að dvelja og
leggja hönd á plóg við að betr-
umbæta svæðið, sem í dag er eitt
af glæsilegustu orlofssvæðum á
landinu. Árið 1954 byggðu þau
hjónin hús í Heiðargerði í
Reykjavík sem varð svo athvarf
fjölskyldunnar allt til ársins 2007
en þá fluttu þau á Sléttuveg.
Útför Bjarna fór fram í kyrr-
þey 5. febrúar 2018.
10. janúar 1990.
Bjarni og Jónína
eignuðust fimm
dætur, þær eru: 1)
Guðbjörg, f. 25. júlí
1954, maki Ragnar
Ingólfsson, f. 24.
júní 1952. Börn
þeirra eru: a) Þór-
unn, f. 23. nóv-
ember 1978, b)
Bryndís, f. 26. októ-
ber 1987. 2) Sigrún,
f. 8. ágúst 1956, sambýlismaður
Eiríkur Kr. Eiríksson, f. 6. júlí
1952. Börn Sigrúnar eru: a)
Anna Björk, f. 2. ágúst 1977, b)
Kolbeinn, f. 30. október 1980, c)
Bjarni Arnar, f. 12. nóvember
1985. 3) Kristín, f. 14. desember
1960, maki Högni Guðnason, f. 1.
apríl 1958. Börn þeirra eru: a)
Linda Ósk, f. 25. apríl 1982, b)
Bjarney, f. 8. desember 1983, c)
Guðni Björgvin, f. 31. desember
1988, d) Kristinn, f. 31. desember
1994. 4) Áslaug, f. 31. mars 1964,
maki Gunnlaugur Magnússon, f.
14. mars 1958. Börn þeirra eru:
a) Magnús, f. 26. ágúst 1987, b)
Ásta, f. 8. október 1996. 5) Helga,
f. 21. febrúar 1971. Börn Helgu
eru: a) Valtýr, f. 22. janúar 2005,
b) Una, f. 14. september 2010.
Mínir vinir fara fjöld
feigðin þessa heimtar köld.
Þessi vísa eftir Bólu-Hjálmar
þykir mér eiga við þegar ég
frétti lát Bjarna Ólafssonar, fyrr-
verandi fulltrúa hjá Landssíma
Íslands.
Þeim fer nú fækkandi vinum
og samferðamönnum frá fyrri
hluta síðustu aldar.
Bjarni var fæddur 22. septem-
ber 1927. Kynni okkar hófust ár-
ið 1951 á Víðimelnum þar sem
við hjónin hófum okkar búskap í
lítilli kjallaraíbúð. Beint á móti
hinumegin götunnar, höfðu þau
Bjarni og Jónína (Nína) hafið bú-
skap skömmu áður. Eiginkonur
okkar voru æskuvinkonur og
endurnýjuðu þær kunningsskap-
inn við ofangreindar aðstæður.
Bjarni var starfsmaður Lands-
síma Íslands þegar þarna er
komið og vann þá við línuteng-
ingar víðsvegar um landið þar
sem símalínur voru grafnar í
jörðu, nákvæmnisverk og oft
unnið við erfiðar aðstæður, sér-
staklega á vetrum. Seinna meir
og lengst af bjuggu þau í Smá-
íbúðahverfinu eða Heiðargerðinu
þar sem þau byggðu sér einbýlis-
hús og þar sem stúlkubörnin
fimm fæddust, mannvænleg
börn, sem flestar giftust til sveita
og urðu þar bústólpar.
Bjarni var með menntun frá
Héraðsskólanum á Laugarvatni
eins og margir merkir Íslending-
ar voru með á þeim tíma. Með-
fæddir eiginleikar og góð greind
urðu honum lyftistöng í lífinu
þar sem honum voru falin
ábyrgðarstörf innan Landssím-
ans, þar var hann farsæll í starfi
til starfsloka.
Bjarni var góður fjölskyldu-
faðir, hafði þægilega nærveru,
hófsamur í allri framkomu,
traustur og íhugull í daglegu
fari. Hann ferðaðist víða innan-
lands sem erlendis ásamt konu
sinni Nínu og var fróður um land
og þjóð. Á einum góðviðrisdegi á
undirritaður skemmtilega minn-
ingu á göngu með Bjarna vestan
Bláfjallasvæðis vestan Brenni-
steinsfjalla þar sem hann var
kunnugur því svæði. Þar blöstu
við Eldborgin og Kistufellið,
gönguferð sem tók drjúgan
hluta úr degi, nestaðir smurðu
brauði og heitu kakói af hita-
brúsum. Slíkum stundum í kyrrð
og víðáttu íslenskrar náttúru
gleymir maður ekki. Þarna var
Bjarni á heimavelli og fræddi
undirritaðan um staðhætti.
Gönguferð þessi er mér minn-
isstæð.
Bjarni var pólitískur í eðli
sínu og var skemmtilegur í hita
umræðunnar. Það var yfirleitt
erfitt fyrir mig að vera honum
ósammála þó svo ég reyndi það
stundum til að viðhalda
skemmtilegri umræðu.
Samvistir okkar hjóna við þau
Bjarna og Nínu urðu löng og
órofa. Þeim var vel við haldið
fram á síðasta dag enda áttu eig-
inkonur okkar stóran þátt í að
svo var. Sú samvera skapaði
margar ánægjustundir.
Við erum þakklát fyrir að hafa
átt þess kost að eiga þau Bjarna
og Nínu að vinum, sem nú
spannar 70 ára tímabil.
Við hjónin óskum Bjarna
Ólafssyni góðrar heimkomu í
nýjum heimkynnum og sendum
Nínu og afkomendum þeirra
okkar samúðarkveðjur.
Þórarinn Elmar Jensen.
Bjarni Ólafsson
Þegar ekið er
inn Fljótshlíðina
og fram hjá skóg-
inum á Tumastöð-
um stendur þar uppi í hlíð lág-
ur gulur burstabær. Þetta er
Kollabær og í austustu burst-
inni bjó Ásgeir Tómasson þeg-
ar ég kynntist honum sem ná-
granna fyrir hálfum öðrum
áratug. Þarna bjó hann einn og
lét sér annt um sauðkindur og
hross.
Hvorki var mikið borið í
burstina hans Ásgeirs né úti-
húsin en væri hann sóttur heim
tók hann gestum af hlýju og
bauð þeim að þiggja veitingar
við eldhúsborðið. Á meðan fé
var á húsi var gesturinn gjarn-
an leiddur í torf- og steinhlaðið
fjárhúsið þar sem kindurnar
fögnuðu Ásgeiri.
Ég eignaðist fáeinar ær frá
Runólfi í Fljótsdal. Þetta var
forystufé. Ærnar voru sjálf-
stæðar og fóru eigin leiðir. Ein
þeirra var grábotnótt, auð-
þekkjanleg vegna þess hve há-
fætt hún var og vör um sig.
Í byrjun nóvember 2011 fór
ég niður í Landeyjar að Vorsa-
bæ með nágrönnum mínum,
Viðari Pálssyni og Ásgeiri.
Sóttum við þangað þá grábot-
nóttu með einu lambi. Hjónin í
Vorsabæ kölluðu hana Björns-
botnu. Ærin fór þangað einnig
árið 2009 og bar þá þremur
lömbum og komst í Bændablað-
ið enda ekki sjálfgefið að fé úr
Fljótshlíð gerði sig svona
heimakomið á bæjum í Land-
eyjum. Þegar hjónin sáu ána
Ásgeir Tómasson
✝ Ásgeir Tóm-asson fæddist
29. mars 1929.
Hann lést 23. febr-
úar 2018.
Útför Ásgeirs
fór fram 5. mars
2018.
komna til sín aftur
hringdu þau og
létu vita af henni.
Ásgeir bauð botnu
vetursetu eins og
áður. Ærin hljóp
beint úr bílnum í
fjárhúsið hans og
naut þess greini-
lega að vera þar á
kunnuglegum slóð-
um.
Natni Ásgeirs
við kindurnar var einstök og
talaði hann til þeirra eins og
vina. Sömu alúð sýndi hann
hrossunum. Þau voru gjarnan á
beit hjá okkur að Kvoslæk.
Skömmu áður en Ásgeir brá
búi kom hann gjarnan akandi
löturhægt á gamla jeppanum
og gaf sér stund til að gæla við
hrossin sem jafnan hlupu að
girðingunni þegar þau sáu bíl-
inn.
Þetta eru ljúfar minningar
ekki síður en hitt að hafa feng-
ið tækifæri til að smala með
Ásgeiri fyrir norðan Þríhyrning
og fara að föðurarfleifð hans,
Reynifelli, en Ásgeir tók við búi
þar árið 1961. Þarna ólst hann
upp, einn níu barna hjónanna
Tómasar og Hannesínu.
Í Heklugosinu 1947 rigndi
vikri og ösku víða í nágrenni
eldfjallsins. Reynifell er ekki
fjarri Heklu, norðvestan við
Þríhyrning. Að sögn hélt fjöl-
skyldan sig innan dyra í ösku-
og vikurmyrkrinu. Þegar menn
bar að garði til að grennslast
eftir líðan fólksins var ekki
svarað strax sem þótti óvenju-
legt á Reynifelli. Ekkert amaði
þó að fólkinu en það heyrði ein-
faldlega ekki til komumanna
vegna ólátanna í Heklu. Næstu
nágrannabæir, Þorleifsstaðir
og Rauðnefsstaðir, grófust und-
ir öskuvikri, vindáttin bjargaði
Reynifelli.
Á kveðjustund eru Ásgeiri
þökkuð góð kynni og vináttan
sem hann sýndi okkur aðkomu-
fólkinu og því sem okkur fylgdi.
Blessuð sé minning Ásgeirs
Tómassonar.
Björn Bjarnason.
Í dag kveðjum við elskulega
Geira okkar í hinsta sinn, en
minning hans mun ávallt lifa
með okkur.
Geiri var einstakur maður og
í hans tilfelli ætti heil bók við
frekar en minningargrein.
Það var gaman að vera í
kringum Geira, hann var fullur
af fróðleik og minnugur. Kenni-
leitum kunni hann einstaklega
góð skil á og þekkti hann nán-
ast hverja þúfu í nærsveitum.
Svo ekki sé minnst á þann ara-
grúa af vísum sem hann kunni
og var óspar að deila við rétt
tækifæri. Víst er, að með frá-
falli hans glatast heilmikil vitn-
eskja.
Það var sérstaklega gaman
að ferðast með Geira og ferð-
irnar sem við fórum saman um
landið voru ófáar. Oftast fórum
við á fjallabak og þar kom fróð-
leikur hans um fjöll og kenni-
leiti vel í ljós, enda hafði hann
farið í ótalmargar ferðir í smöl-
un inn á afrétt. Á ferðum okkar
kíkti Geiri alltaf eftir sauðfé og
það var vitað mál, að þegar far-
ið var fram hjá hestafólki þá
þurfti að hægja á bílnum. Bæj-
arstæði grandskoðaði Geiri
líka, það var til þess að sjá
hvernig dýrin á viðkomandi
stað hefðu það. Dýrin voru hon-
um ávallt ofarlega í huga. Geira
þótti vænt um hestana sína og
kindur og að sjálfsögðu þekkti
hann allar sínar kindur með
nafni.
Við Kollabæ átti Geiri það til
að grípa í orfið, meðal annars
til að fá nýtt og ferskt gras fyr-
ir dýrin sín. Einu sinni þegar
við komum, sagði Geiri okkur
frá því, að heil rúta hafi stopp-
að stuttu áður til að taka mynd-
ir af honum með orfið. Okkur
þótti það nú ekki skrítið, enda
orðin fágæt sjón að sjá menn
slá með þessum hætti.
Nægjusamari mann er erfitt
að finna. Þótt Geiri ætti birgðir
af ullarpeysum, prjónaðar af
vandamönnum, þá var ekkert
óeðlilegt að sjá hann með snæri
í stað beltis eða grisju um háls-
inn. Eflaust hefur einhverjum
fundist hann vera gamaldags,
en það var einmitt eitt af því
sem gerði hann svo sérstakan.
Hann var ekkert að spá í hvað
öðrum fyndist.
Litli eldhúskrókurinn í
Kollabæ var vinsæll meðal
heimamanna og þar komum við
varla að garði, nema að fyrir
væri bíll í innkeyrslunni. Geiri
var vinur vina sinna og hann
átti alltaf eitthvað út í kaffið og
með því fyrir þá sem báru að
garði, þótt hann varla snerti
það sjálfur. Hann var góð fyr-
irmynd og ekki til í honum
mannvonska og því ekki skrítið
að bæði börn, fullorðnir og dýr
vildu vera í návist Geira.
Við vorum þeirrar gæfu að-
njótandi, að Geiri bjó ekki
langt frá sumarbústaðnum okk-
ar. Hann var heilsuhraustur og
enn á níræðisaldri kom hann
ríðandi til okkar í bústaðinn úr
Fljótshlíðinni. Þótt við værum
misgóð þegar kom að reið-
mennsku, þá fengum við stund-
um að fljóta með á hestunum
upp eftir og alltaf fengum við
flott hrós fyrir frammistöðuna.
Á kvöldin var oft gripið í spil,
þar passaði Geiri ávallt upp á
að allir væru jafnir þegar upp
væri staðið. Litla herbergið í
bústaðnum mun ávallt vera
merkt þér Geiri.
Lífið úr sveitinni fylgdi Geira
til Reykjavíkur og daglegar
skyldur sem fylgdu bústörfun-
um véku aldrei úr hug hans.
Hugurinn var enn í Kollabæ.
Með miklum söknuði kveðj-
um við þig, elsku Geiri okkar.
Þú varst alveg einstakur!
Birgir, Hanna, Fjóla
og Gerður.