Morgunblaðið - Sunnudagur - 04.03.2018, Síða 10
10 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 4.3. 2018
Barnaverndarmál hafa veriðmjög til umræðu. Sú umræðahefur verið allhávær að und-
anförnu og stundum óvægin.
Ekki svo að skilja að það kalli ekki
á stór orð þegar í ljós kemur að á veg-
um sveitarfélags hefur verið starf-
andi fólk sem á að vera börnum til
verndar en hefur síðan sjálft orðið
uppvíst að því að beita varnarlausa
skjólstæðinga sína ofbeldi.
En þýðir það að allt starf sem unn-
ið er á vegum barnaverndaryfirvalda
hjá sveitarfélögum sé í molum? Að
sjálfsögðu ekki. Það er ekki að undra
að grandvöru fólki sem unnið hefur
störf sín af alúð og trúmennsku sárni
alhæfingarnar. Öllu og öllum er
hrært saman í einn graut.
Í þeim graut er einnig Barna-
verndarstofu að finna. Hún starfar á
landsvísu og hefur með höndum ráð-
gjafar- og aðhaldshlutverk. Hún hef-
ur eðli máls samkvæmt iðulega gagn-
rýnt aðkomu sveitarfélaganna að
þessum málum, bæði almennt og
einnig einstökum málum.
Barnaverndarstofa hefur stundum
sætt gagnrýni fyrir að fara svo hart
fram að undan hefur sviðið. Ábend-
ingarnar hafa einnig stundum þótt
orka tvímælis í héraði. Hvernig á
annað að vera í erfiðasta málaflokki
sem til er? Nú hefur velferðar-
ráðherrann, Ásmundur Einar Daða-
son, stigið fram og skýrt frá því að
hann vilji gaumgæfa þennan núning
allan, samskiptareglur og form. Það
er vel, þótt þar með verði ekki allur
ágreiningur úr sögunni. Það verður
hann aldrei. Hér er hins vegar stigið
heillavænlegt og lofsvert skref.
Eftir stendur að í þessum mála-
flokki verður enginn aðili, hversu fag-
legur sem hann er, óskeikull. Og þar
sem kvikan í lífi fólks, tengsl við börn
sín við erfiðustu aðstæður sem hugs-
ast getur, eru annars vegar, hljóta
iðulega að koma upp sárindi og reiði í
garð einstaklinga og stofnana. Og þar
sem þær eru ekki óskeikular þurfa
þær, sem og kerfið allt, að vera opnar
fyrir gagnrýni og aðhaldi utan úr
þjóðfélaginu.
En gagnrýnandinn hefur líka
skyldur. Sérstaklega ef um er að
ræða þau sem kjörin eru til slíkra
verka. Þeim er ætlað að fara fram af
þekkingu og yfir-
vegun í þessum
viðkvæma mála-
flokki. Ég efast
um að ég sé sá
eini sem hefur
orðið hugsi yfir
ýmsum yfirlýs-
ingum alþingis-
manna og reynd-
ar stundum
framsetningu
fréttamiðla sumra. Ég hef trú á því að
þegar málin eru skoðuð fordómalaust
muni koma í ljós að þegar á heildina
er litið hafi samskipti barnaverndar-
nefnda og Barnaverndarstofu verið
góð og yfirleitt mjög góð í tímans rás.
En einn er sá þáttur í starfi Barna-
verndarstofu sem ónefndur er og það
eru barnahúsin svokölluðu. Með til-
komu Barnahússins íslenska voru
rannsóknir á meintum brotum gegn
börnum færðar úr lögreglustöðvum
og dómssölum í barnvænt, vinsam-
legt og faglegt umhverfi. Upphafs-
maður þessa fyrirkomulags er for-
stjóri Barnaverndarstofu, Bragi
Guðbrandsson. Hann hefur verið
fenginn til að fara víða um lönd að
kynna Barnahúsið og verið sér-
staklega boðið að vera við opnun
barnahúsa sem nú eru starfrækt í um
60 borgum í 13 löndum, öll að ís-
lenskri fyrirmynd. Bragi hefur jafn-
framt verið í forsvari fyrir svokallaðri
Lanzarote-nefnd Evrópuráðsins sem
framfylgir og þróar mannréttinda-
sáttmála barna.
Hvers vegna skyldi ég skrifa um
þetta efni með þessum hætti? Það er
vegna þess að ég hef kynnst þessu
starfi bæði sem mannréttinda-
ráðherra og í starfi mínu innan Evr-
ópuráðsins. Þess vegna fagnaði ég því
þegar ákveðið
var að gera
Braga Guð-
brandsson að
frambjóðanda Ís-
lands í Barna-
réttarnefnd Sam-
einuðu þjóðanna.
Ég er ekki að
biðjast vægðar
fyrir hönd for-
stjóra Barna-
verndarstofu í umræðu um skipulag
barnaverndarmála og samskipti hans
við sveitarfélög og stundum pólitískt
valdafólk fyrr og nú. Þetta er hins
vegar ákall um að hann fái notið sann-
mælis fyrir þau verk sín sem óum-
deild eru og að sú umræða sem nú á
sér stað varpi ekki rýrð á þau og eyði-
leggi þar með möguleika Íslands að
gera sig gildandi á því sviði mannrétt-
indamála þar sem við helst vildum
vera: í vörninni og sókninni fyrir börn
í vanda.
ÁKALL!
’En gagnrýnandinnhefur líka skyldur. Sér-staklega ef um er að ræðaþau sem kjörin eru til
slíkra verka. Þeim er ætlað
að fara fram af þekkingu
og yfirvegun í þessum við-
kvæma málaflokki. .
Úr ólíkum
áttum
Ögmundur Jónasson
ogmundur@ogmundur.is
Morgunblaðið/Eggert
VETTVANGUR
Rithöfundurinn
Auður Jóns-
dóttir sagði sögu
á Facebook:
„Steinunn Stefáns:
Auja, þú ert strax
orðin gul í framan af þessum reyk-
ingum.
Bára Huld (rekur capribar á
föstudögum): Nei, hún lítur svo vel
út.
Steinunn: Nei, ég sé þetta á aug-
unum í þér, þau eru farin að missa
lit. Þú ert orðin of gömul til að vera
að reykja svona.
Bára Huld: Nei, það finnst mér
bara alls ekki! ... Eigum við ekki að
fá okkur eina áður en ég fer ...“
Annar rithöfundur, Óttar M.
Norðfjörð, sagði frá því að hann
hefði keypt pálmatré enda er hann
í Barcelona á
Spáni: „Ég keypti
pálmatré. Ég á
pálmatré.“
Einn vinur hans
stakk upp á því að
hann tæki örugglega mynd af sér
„með pálmann í höndunum“. Síðan
spruttu upp umræður um nafn á
pálmanum. Einn vinur stakk upp á
að hann myndi heita Olof því það
væri einmitt dánardagur Olofs
Palme. Óttar stakk sjálfur upp á
Palmela Anderson
en rithöfundurinn
Ævar Örn Jós-
epsson kom
hugsanlega með
lausnina og kom
með tillöguna: „Olof Palmela And-
erson“.
Eva Einarsdóttir borgarfulltrúi
deildi frétt um
rannsóknina um
áfallasögu kvenna:
„Ótrúlega spenn-
andi og þörf rann-
sókn. Ég ætla svo
sannarlega að taka þátt og hvet
aðrar konur til þess.“
AF NETINU
Í þessari fjölbreyttu sérferð kynnumst við hinnigullfallegu Slóveníu en landið er löngum þekkt fyrir
náttúrufegurð sína: alpa, skóga, ár og vötn, hella og
glæsilega kastala sem prýða útsýnið. Við munum kynnast
mörgum fallegumbæjum í þessari ferð og við heimsækjum
einnig höfuðborgina, Ljubljana. Ferðin endar í Portoroz
eða „Rósahöfninni“ sem stendur við Adríahafið.
Við fljúgum frá Keflavík til Trieste á Ítalíu og ökum til
fjallaþorpsins Kranjska Gora sem liggur í hlíðum slóvensku
alpanna (Júlíönsku Alparnir), en þar munum við njóta
sveitasælunnar fyrstu tvær næturnar. Á leið okkar til
Kranjska Gora þorpsins ökum við meðfram þjóðgarðinum
Triglav sem fær nafn sitt af hæsta fjalli Slóveníu en þar
kynnumst við mörgum fallegum þorpum á leið okkar.
Á þriðja degi ökum við til vatnanna Bohinj og Bled og
höldum áfram að njóta undurfagurrar náttúrunnar sem
lætur engan ósnortinn. Við gistum í eina nótt í bænum
Bled sem stendur við samnefnt vatn í hlíðum Karawanks
fjallgarðsins, rétt við landamæri Austurríkis.
Næst liggur leið okkar til höfuðborgarinnar Ljubljana en
borgin þykir afar falleg og þægileg að stærð til að fara um
hana fótgangandi. Dvalið er í Ljubljana í 2 nætur.
Frá Ljubljana er leiðinni haldið til láglendis Slóveníu og gist í
bænumNovoMesto. Á leið okkar til Portoroz heimsækjum
við hina frægu dropasteinshella Postjana ásamtmerkilegu
safni um lífríki Cerknica vatnsins.
Við endum svo ferðina í strandbænum Portoroz þar
sem gist verður síðustu 3 næturnar. Portoroz er fallegur
bær og auðvelt er að heimsækja nágrannabæinn Piran
en þangað er hægt að fara fótgangandi. Flogið heim frá
Trieste til Keflavíkur.
Frá kr.
259.995
m/fæði skv. ferðal.
Bi
rt
m
eð
fyr
irv
ar
au
m
pr
en
tvi
llu
r.
He
im
sfe
rð
ir
ás
kil
ja
sé
rr
étt
til
lei
ðr
étt
ing
aá
slí
ku
.A
th
.a
ðv
er
ðg
etu
rb
re
ys
tá
nf
yri
rva
ra
.
E
N
N
E
M
M
/
S
IA
•
N
M
8
0
7
2
5
Fagra
SLÓVENÍA
8. júní í 10 nætur
Frá kr. 259.995 m/fæði skv. ferð
Netverð á mann m.v. 2 í gistingu.
Innifalið: Flug og flugvallarskattar. Akstur samkvæmt ferðatillögun.
Gisting á 4* hótelum með morgunverði alla daga, 7 kvöldverðir
innifaldir dagana 1, 2, 3, 4, 6, 7 og 8. Aðgangseyrir í safnið Liznjek,
sigling um vatnið Bled í Pletna bát og aðgangseyrir í kirkju á Bled
eyju, kynnisferðir í Bled, Ljubljana Novo Mesto og sigling með léttum
hádegisverð í Novo Mesto, heimsókn í Hús Etno, aðgangseyrir í
safn Cerknica vatnsins og aðgangseyrir í Postojna hellana. Íslensk
fararstjórn m.v. lágmarksþátttöku 20 manns.
Fararstjóri: Ágústa Sigrún Ágústsdóttir
Gullfallega Slóvenía er löngum þekkt fyrir
náttúrufegurð sína: alpa, skóga, ár og vötn.