Morgunblaðið - Sunnudagur - 04.03.2018, Síða 18

Í MYNDUM
18 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 4.3. 2018
F
jallaskíðamennskan hefur, síðustu misserin, verið að ryðja sér
leið inn að hjartarótum ævintýrasæknari hluta landsmanna.
Útbúnaðurinn, keimlíkur hefðbundnum svigskíðum – örlítið
sverari en mestan muninn er að finna í bindingunum. Hægt
er nefnilega að losa hælinn og nota þau svipað og gönguskíði.
Með því svo að setja undir þau þar til gerð skinn er hægt að arka upp
merkilega brattar og snjóþungar brekkur.
Ganga frá Nesjavallavirkjun upp á næsta topp býður upp á um 600
metra hækkun. Sá toppur er í um 1000 metrum yfir sjávarmáli sem aft-
ur þýðir að þar er kalt. Eins og á svo sem að vera á toppnum. Skinnin
eru þá fjarlægð undan skíðunum og þeim beint niður aftur hvar þyngd-
araflið tekur við að koma skíðum og skíðamanni þessa sömu 600 metra
niður snarbrattar hlíðarnar.
Dúnamjúkur púðursnjór og blankalogn er afskaplega eftirsótt færi í
þessum fjallaskíðabransa. Því er um að gera að bíða eftir næstu hunds-
lappadrífu og drífa sig svo beint í brekkurnar. Þar er fjörið.
Sérsniðin skinnin límd undir skíðin svo arka megi beinustu leið upp á topp.
Snjóhvít
púðurtunna
Ísland skartar ekki hæstu fjöllum í
Evrópu. Við trónum ekki einu sinni
á toppnum í Skandinavíu. Hell-
ingur er þó af nettum og bráð-
skemmtilegum fjöllum svo gott sem
í bæjarhlaðinu hér við borg óttans.
Þar koma topparnir á Hengilssvæð-
inu vægast sagt sterkir inn. Yfir
vetrartímann er tilvalið að skella sér
þangað inn eftir á skíði. Og ekki bara einhver skíði
heldur fjallaskíði því öngvar eru þar lyfturnar.
Borholurnar setja mikinn svip á Nesjavelli og ekki skemmir ósnortinn púðursnjórinn heldur mikið fyrir.
Ljósmyndir
HARALDUR
JÓNASSON