Fréttablaðið - 13.10.2018, Page 26

stundum fram hjá, tökum mynd.
Svo komum við til baka 10 mínút-
um seinna og þá skrifum við gjald.
Þá kemur fólk öskrandi og segir, ég
var að leggja hér og var bara að ná
í pening.
Margrét: En stundum er fólk
ósköp einlægt. Sérstaklega yngra
fólk. Ég man eftir strák sem hafði
lagt bílnum hálfum upp á stétt.
Ég var komin til að sekta og hann
horfði á mig hvolpaaugum og
sagðist vera nýbúinn að fá bíl-
prófið. Hann væri hrikalega lélegur
í að leggja. Þá kenndi ég honum að
leggja bílnum, bakka í stæðið. Sem
hann og gerði og fékk ekki gjald.
Áreita og ógna
Jóhanna: Siðferði fólks er stundum
mjög ábótavant og allra leiðinlegast
í okkar starfi er að grípa fullfrískt
fólk í stæði fyrir fatlaða. Ég man
sérstaklega eftir manni sem lagði í
stæði fyrir fatlaða við Laugardals-
höll. Hann var með dóttur sína í
framsætinu. Fyrir aftan voru um það
bil 200 laus stæði á bílaplani. Þessi
maður rökræddi hins vegar við mig
þegar ég sagðist myndu þurfa að
skrifa á hann gjald og sagðist samt
ætla að leggja bílnum í stæðið. Hvað
var þessi faðir að kenna dóttur
sinni? Maður spyr sig.
Það er líka bannað að stöðva í
stæði fyrir fatlaða. Fólk stöðvar oft
bílinn uppi á stétt eða í stæði fyrir
hreyfihamlaða og heldur að það sé í
fullum rétti. En það er bæði bannað
að stöðva og leggja.
Einar: Nei, ég þekki minn rétt,
hefur fólk stundum sagt við mann
þega það hefur stöðvað bílinn í
stæði fyrir fatlaða.
Margrét: Og sumir juða bílnum
fram og til baka og þræta fyrir. Segj-
ast þá hvorki hafa lagt bílnum né
stöðvað. En það gildir ekki.
Jóhanna: Þá hugsar maður auð-
vitað, ertu fimm ára? Allt þetta rugl
til að sleppa við að setja fimmtíu-
kall í stöðumæli eða ganga stutta
vegalengd? Maður hristir bara
hausinn. Ég hef oft verið að velta
því fyrir mér að ef fólk myndi beita
þessari orku og hugviti, sem það
notar að finna þessar smugur til
að komast hjá því að setja í stöðu-
mæli eða sleppa við sekt, til að
gera eitthvað gagnlegt þá væri
þjóðfélagið í góðum málum.
Við erum öll sammála um það
hér að það eru helst karlar á aldr-
inum fimmtíu til sjötugs sem áreita
og ógna. Þeir eru mestu dónarnir. En
því miður eru stundum eldri konur
líka dónalegar við okkur.
Margrét: Já, þetta eru eiginlega
alltaf karlar á þessum aldri og maður
finnur fyrir því hvað þeir líta niður á
mann. En ég hef líka lent í leiðindum
við eldri konur. Okkur finnst eldri
kynslóðin sýna meiri lítilsvirðingu.
Og oft algjöra lítilsvirðingu.
Undantekningin
Að minnsta kosti á einum stað í
Reykjavík gera stöðuverðir ekkert
„Allt þetta rugl til að sleppa því að setja fimmtíukall í stöðumæli eða ganga stutta vegalengd?“ FréttAblAðið/Ernir
veður út af því þegar fólk öskrar á
þá. Það er við Landspítalann við
Hringbraut.
Margrét: Þetta er erfiðasta hverfið
í Reykjavík. Ég hef oft lent í því að
fólk verður reitt og þarf að fá útrás.
Þá tek ég því bara og leyfi fólki að
öskra á mig. Við skiljum hvernig
fólki líður. En þetta er sárt.
Jóhanna: Þarna er fólk að fara í
geislameðferð við lífshættulegum
sjúkdómi og þarna erum við góðir
boxpúðar. Það er lítið sem maður
getur sagt og fólk vill ekki hlusta.
Þetta eru tilfinningar fólks og það
þarf að fá útrás.
Vinátta og frelsi
Hvað er gott við að vera stöðu-
vörður? Það er ekki nema eðlilegt að
blaðamaður spyrji að því.
Jóhanna: Mér finnst gott að ganga
um Reykjavík. Ég sé alltaf eitthvað
áhugavert og tek oft myndir af
skemmtilegum hlutum sem ég sé.
Það eru svo margir faldir gimsteinar
í borginni sem enginn veit um.
Margrét: Það sem heldur mér
í þessu starfi er fólkið sem er að
vinna hér. Við erum öll góðir vinir.
Ég held að ástæðan sé sú að við upp-
lifum stundum að samfélagið sé á
móti okkur. Við þurfum oft að tala
um það sem gerist. Við erum sam-
heldinn hópur.
Ég gæti heldur ekki verið í vinnu
Stöðuverðir þurfa að bera neyðarhnapp
„Mér finnst frásagnir stöðu­
varðanna vera raunsæjar, því
miður er starfsumhverfi þeirra
mun erfiðara en margra annarra,
meðal annars vegna framkomu
almennings í þeirra garð,“ segir
Kolbrún Jónatansdóttir, fram­
kvæmdastjóri Bílastæða­
sjóðs. „Það er mikil
starfsmannavelta
hjá okkur, það eru
ekki allir sem eru til
í að sætta sig við
svona framkomu
við vinnu sína. Það
er í raun ótrúlegt að
segja frá því að það
eru nokkrir stöðu­
verðir með um og yfir
10 ára starfsreynslu,“
segir Kolbrún sem segir
að þótt frásögn stöðu­
varðanna sé afar sláandi
telji hún að það hafi
dregið úr áreitni og hót­
unum síðustu ár. „Það er að segja,
það eru ekki eins margir í þessum
hópi. Viðhorf til gjaldskyldu og
lagningar ökutækja er að breytast
til batnaðar.“
Stöðuverðir bera neyðarhnapp.
Þeir sem hóta stöðuvörðum geta
hins vegar gert ráð fyrir því að allt
sem þeir hafa í frammi sé tekið
upp. Þá geta stöðuverðir komist
beint í samband við neyðar­
línuna með því að nota hnappinn.
Hnappurinn hefur þó ekki nýst
þeim nógu vel. „Neyðarhnapp­
urinn hefur ekki verið
notaður til að kalla eftir
aðstoð lengi, í ein­
hverjum tilfellum
er það vegna þess
að sá sem lendir í
þessu fer í panikk
og hugsar ekki rök­
rétt fyrr en eftir á.
Það eru þó haldnar
skrár yfir öll svona
tilvik. Sönnunarbyrðin
getur verið erfið í svona
málum þegar um alvar­
legar hótanir er að ræða,
vörðurinn oftar en ekki
einn á ferð á meðan sá
sem hótar er jafnvel með
einhverjum sem bakka hann upp.
Í svona tilvikum stendur þeim
til boða sálfræðimeðferð, fjöldi
skipta fer eftir aðstæðum hverju
sinni. Þau ræða málin líka sín á
milli og við yfirmenn og aðra sam­
starfsmenn,“ segir Kolbrún.
þar sem ég þyrfti að vera inni á sama
stað á hverjum degi. Ég vil hafa
frelsi, ég er líka mikill dýravinur og
klappa öllum kisum sem verða á vegi
mínum. Dýrin dæma ekki.
Jóhanna: Það er líka ákveðið
frelsi og sveigjanleiki sem fæst í
starfinu þrátt fyrir að vinnudagur-
inn sé langur, frá 9-18. Ef þú þarft
að skreppa til læknis, ekkert mál.
Tannlæknis, ekkert mál. Það getur
komið sér vel.
Einar: Það er gott að ráða sér
sjálfur. Við fáum úthlutað hverfi í
hverri viku sem við sjáum svo um.
Það er enginn yfirmaður að horfa
yfir öxlina á okkur. Við erum alltaf
á rólegu rölti og ég nýti tímann og
hlusta á góð hlaðvörp. Sumir hlusta
á hljóðbækur.
Þannig að það eru margir víðlesnir
stöðuverðir á ferð?
Einar: Já, heldur betur.
lykillinn sem gleymdist
Eigið þið einhverja skemmtilega sögu
úr starfinu?
Einar: Alla vega eina áhugaverða.
Einu sinni gleymdi stöðumæla-
vörður sem var að tæma kassana
lyklinum í. Einhver tók hann og
gekk svo á milli stöðumæla í borg-
inni í einhvern tíma á eftir. Það var
nú smá hasar á skrifstofunni þá.
Margrét: Og ekki má gleyma fólk-
inu sem kemur okkur til aðstoðar.
Ég var að skrifa stöðubrotagjald á bíl
uppi á miðri gangstétt þegar eigandi
bílsins ógnaði mér. Hellti sér yfir
mig og öskraði hástöfum. Þá kom
kona á hjóli og hvessti sig við mann-
inn: Hættu að áreita fólk í vinnunni.
Honum var mjög brugðið.
Dugði þetta?
Margrét: Nei, hann hélt áfram
þegar hún var farin, elti mig niður
götuna og hélt áfram að drulla yfir
mig. En ég er svo þakklát henni. Það
linar áfallið og dregur úr lítilsvirð-
ingunni þegar fólk kemur manni
svona til hjálpar.
Og hverjir eru í uppáhaldi hjá
ykkur?
Margrét: Það er hressa fólkið sem
tekur því sem við segjum. Rífst ekki.
Mest yngra fólk á milli tvítugs og
þrítugs. Það notar oft húmorinn og
veit upp á sig sökina.
Einar: Það er líka einstaka sinnum
sem fólk hrósar eða heilsar vinalega.
Það er fínt.
Jóhanna: Fólk sem býr við götur
þar sem er mikill átroðningur bíla er
vanalega bara afar glatt að sjá okkur
mæta á vettvang.
Jóhanna: Við höfum oft velt því
fyrir okkur af hverju stöðuverðir
eru ekki hluti af lögregluliði. Þann-
ig er það víða. Við fengjum meiri
virðingu. Við erum stundum spurð:
Af hverju færðu þér ekki almenni-
lega vinnu.
Hverju svarið þið þá?
Jóhanna: Ég svara alltaf því til að
ég sé í almennilegri vinnu þótt starf
okkar væri betra ef fólk kæmi vel
fram við okkur og ef launin væru
hærri.
Kolbrún
Jónatansdóttir,
framkvæmdastjóri
bílastæðasjóðs.
Hafið samband við sérfræðinga Olís í síma 515 1100
eða pontun@olis.is og fáið nánari upplýsingar.
ÖRUGGT START
MEÐ EXIDE
RAFGEYMUM
Endingargóðir og sterkbyggðir rafgeymar fyrir
flestar gerðir bifreiða. Veldu þaulreynda vöru
frá gæðaframleiðanda.
1 3 . o k t ó b e r 2 0 1 8 L A U G A r D A G U r26 H e L G i n ∙ F r É t t A b L A ð i ð
1
3
-1
0
-2
0
1
8

0
4
:3
0
F
B
1
0
4
s
_
P
0
8
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
7
9
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
2
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
2
6
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
2
1
1
1
-F
7
3
C
2
1
1
1
-F
6
0
0
2
1
1
1
-F
4
C
4
2
1
1
1
-F
3
8
8
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
8
A

F
B
1
0
4
s
_
1
2
_
1
0
_
2
0
1
C
M
Y
K