Þróttur - 01.12.1921, Blaðsíða 16

92
t» R Ó T T U R
Úr Sundbók í. S. í.
(II hefti).
Bringusund.
A siöuslu áium hefir áhugi á briugusundi farið
mjög þverrandi. Er pað mest fyrir þá sök, að
1. mynd: Bringusund, fyrsta tak.1;
menn þykjast gcta synt miklum mun liraðar á
skriðsundi og yfirhandarsundi, en með vcnju-
lcgum bringusundlökum. Er þetla satt að vísu,
en þó lcllvæg ástæða til þess að leggja niður
bringusundið að fullu. Pví ef synda skal langan
veg verður bringusundið ávalt þrautaleiðin; það
þreytir sundmanninn stórum minna en önnur
5. myndiJBringusund, annað tak.
sund. Ennfremur er ölluin bjargendum uauðsyn-
legt að kunna vel bringusuud, þvi auðveldasta
aðferðin til þess að synda með örbjarga mann til
slrandar er einmitt bringusund (sbr. 4. björgunar-
aðferð). Bringusund er það sund er hver maður
skyldi fyrst leggja stund á, sá er verða vill nj’tur
og góður sundmaður.
Bringusundtökin eru þannig:
1. Sundnemi legst þráðbeinn niður í vatnið, hall-
ar höfði lítið eitt aftur, svo vörin neðri snerti
vatnsborðið; armar rcllir fram, fingur saman, lóf-
ar niður, og snertist þumalfingurnir. Fætur beinir,
þctt saman og rctt rækilega úr ristarliðunum.
1) Ljósmyndir þessar liefir teliið Pctur Iloffm.mn, cn
Olafur Hvanndal liefir búið þær til prentunar.
Hvítu þverlinurnar á myndunum sýna vatnsborðið.
Sundkunnátta.
[Grein þessi er lauslega þýdd úr
ensku sundbókinni »How lo svim
and Save Life«; sem er eftir þa
C. M. Daníels, Hjalmar Joliannson
og Archibald Sinclair].
Margt og mikið hefir verið ritað
til þess að leiða rök að því, að
körlum og konum sé nauðsynlegt
að kunna sund. En í fám orðum
má segja að til þess liggi þessi
þrenn rök: Sund er göfug iþrólt
og skemtileg; sund styrkir líkain-
ann allan jafnt, frá hvirfli til iljúl
sund getur oft bjargað lífi manna.
Sund er ein hver bezta skemtun.
Góðir sundmenn njóta bezt ánægj-
unnar af baði, hvort sem það er
úti að sumarlægi, eða í sundlaug-
um undir þaki að vetri. Viðvan-
ingar þreytast eftir fáein sundtök
og njóta ekki fullkomlega þess un-
aðar, sem vel syndur maður nýtur,
er hann líður léttilega um hina
»votu og liáskalegu vegu«, feiglaus
og öruggur.
Um hollustu sunds þarf fátt að
segja. Hreinlætið, sem því fylgiu
er heilsutrygging; því að hreinlæti
er grundvöllur góðrar heilsu, svo
sem óhreinlæti er uppspretta sjúk-
dóma. En margir hafa rangar hug-
myndir um áhrif sunds á þroska
líkamans, og skal nokkrum orðum
farið um það efni. Þess er fyrst
að geta, að fáar eru þær íþróttir,
sem þroska líkamann jafnara en
sund, þ. e. a. s. stæli hann hlut-
fallslega jafnara, frá hvirfli lil ilja>
án þess að einn vöðvi stælist öðrum
fremur. Oft má heyra svo að orði
kveðið, að sundmenn séu »vöðva-
lausir«. Petta má að nokkru leyti
til sanns vegar færa. Þeir bafa
ekki þrútna, hnykklaða vöðva, eins