Safnablaðið Kvistur - 01.09.2017, Qupperneq 12

Heimsókn á Fagurlistasafnid í Murcia. © David Frutos Ijósmyndari
Æskilegt er að vera í samráði við
læknateymi bæjarfélagsins við val
á myndefni og mótun markmiða.
í þessu samhengi er leitast við að
skoða athyglisgetu þátttakendanna,
samskipti og frumkvæði í verkefninu
Listir og menning sem meðferð við
alzheimer í Murcia á Spáni (http://art-
andcultureastherapy.blogspot.com.es).
í sérsniðinni dagskrá við Fagurlista-
safn borgarinnar er það gert með völd-
um málverkum og höggmyndum þar
sem innihaldið miðast við:
1. Tímann: sögulegt tímabil, árstíðir,
tími dags...
2. Staðinn: borg, fornminjar, nátt-
úru, hafið ...
3. Tilfinningar: þekkja svipbrigði
sem endurspegla gleði, sorg,
svipbrigðaleysi...
4. Samskipti: ef félagsleg tjáslcipti eru
sýnileg með líkamsstellingum eða
sjónrænum tengslum
5. Veðurfar: vindstig (sést á trjám/
hafinu), hitastig (kemur fram í
klæðaburði).
6. Búa til brú milli þess liðna og nú-
vitundarinnar
Viðfangsefnin eru mörg en til að ná
til þátttakenda tengjast þau bæði
staðnum og staðháttum, hvort sem
um er að ræða andlitsmynd eða
sviðsetningu úr daglegu lífi, abstralct-
mynd, ljósmynd eða einstalcan hlut.
Umfjöllunin byrjar alltaf út frá heild-
inni og inn í smáatriðin. í upphafi er
því spurt: Hvað sjáum við? Hvernig líð-
ur þér fyrir framan myndina/verkið? -
og hugmyndafluginu er hleypt af stað.
Gefinn er tími til að horfa á myndina
og draga fram hvernig listamaðurinn
leiðir augað eftir myndinni / hvernig
hluturinn er búinn til. Hvar nemur
augað staðar? Hvað um birtu, skugga
og áferð? Hafa þau áhrif á mynd-
flötinn? Hvað vekur athygli? Annað
umhugsunarefni er að setja sig í spor
þess sem er í myndinni eða hugsan-
lega notaði hlutinn, t.d. ímynda sér
þolinmæði þess sem situr fyrir eða
hver var atvinna hans eða hennar,
með hvaða verlcfærum var hluturinn
gerður? Svörin eru mismunandi eftir
lífssögu hvers og eins, en þau eiga líka
ýmislegt sameiginlegt samanber sam-
eiginlega menningarsögu. Umræðan
er því fjölbreytt, með einstökum
reynslusögum.
Heimsókn á safn er hugsuð bæði fyr-
ir fólk með alzheimer og aðstandend-
ur þeirra. Hún er fróðleg og byggir
á félagslegum samskiptum, eykur
samkennd og hvetur til tjáskipta
án fordóma. Pað á við okkur öll að
viðburður sem veitir ánægju og gleði
vekur góða tilfinningu sem stendur
yfir í góða stund. Eini munurinn er
að þeir sem eru með alzheimer muna
ekki af hverju þeim líður vel, geta
elcki lýst atburðinum. Samt sem áður
finnur safngesturinn fyrir vellíðan
og lengur en aðeins á meðan heim-
sóknin stendur yfir. Hún hefur aukið
lífsgæði hans, sem er keðjuverlcandi,
og stuðlar lílca að betri heilsu og til-
finningalífi aðstandenda.
Halldóra Arnardóttir
Dolctor í listfræði og meðstjórnandi
verkefnisins Listir og menning sem
meðferð við Alzheimer
12