Litli Bergþór - 01.12.2015, Side 17
Litli-Bergþór 17
nóg til að ég næði upp í þann kostnað
sem ég hafði skrifað uppá. Nú kom
Facebook sterk inn og fjölpóstar til
hinna ýmsu áhugahópa. Ég stefndi
að því að sá hagnaður sem vonandi
yrði af tónleikunum, rynni til sjóðs
sem stofnaður verður um viðgerð
á steindum gluggum Gerðar
Helgadóttur í Skálholtskirkju.
Og svo rann dagurinn upp. Fimmtu-
daginn 17. september skartaði Suð-
urlandið sínu fegursta. Benedikt
sonur minn sótti söngvarana á
hótel í Reykjavík og ók með þá um
Þingvöll og í Skálholt. Í logni og
sól lituðust þeir um hér á hlaðinu
og sá þeirra sem alinn er upp á Nýja
Sjálandi sagðist fá heimþrá við að
horfa í kringum sig. Þeir voru afar
ánægðir með hljómburð kirkjunnar
og aðbúnað í Skálholtsskóla og svo fóru tónleikagestir
að streyma að. Á síðustu stundu bættust margir við,
sumir þeirra sem voru á tónleikunum í Hörpu kvöldið
áður, komu líka í Skálholt, enda var efnisskráin allt
önnur.
Julian, sem er tenórinn þeirra og yngstur í hópnum,
sagði mér að þetta væri uppáhalds efnisskráin sín;
fyrri hlutinn samanstóð af verkum þar sem lagt er út
af bæninni Faðir vor. Verkin voru frá miðaldatónlist
til samtíma og þeir báðu sérstaklega um að ekki yrði
klappað milli laga.
Kirkjuklukkurnar slógu sex, hvert sæti var skipað
í kirkjunni og þeir gengu syngjandi inn. Ég lokaði
dyrunum á eftir þeim og settist aftast og hugsaði með
mér að þetta augnablik hefði mig aldrei dreymt um
að upplifa. Söngur þeirra hreif kirkjugesti með sér
í hæstu hæðir og nálægðin við þá gerði upplifunina
ennþá sterkari en í stórum tónleikasal.
Á síðari hluta tónleikanna kynntu þeir,
afar skemmtilega, lög frá ýmsum heims-
hlutum sem þeir kölluðu músíkölsk
póstkort. Að loknum tónleikum eftir
mikinn fögnuð og klapp, fylltist hlaðið af
glöðu og þakklátu fólki. King’s Singers
eða Konungssöngvararnir gengu á milli og
spjölluðu, árituðu geisladiska og sátu fyrir
á myndum með helstu aðdáendum sínum.
Kvöldsólin og lognið var eins og fegurst
gerist hér, og stemningin var einstök.
Og þá var komið að lambalærinu. Í
millitíðinni höfðu þeir ákveðið að dvelja
degi lengur á landinu, þar sem enginn
þeirra hafði komið hér áður. Því var
enginn asi á neinum og þessir kurteisu
og elskulegu bresku strákar nutu þess að
smakka mismunandi tegundir af íslenskum
bjór, og gerðu sér gott af humri frá Hornafirði og
lambalæri að hætti húsbóndans. Sósan fékk hæstu
einkunn og eftirréttur, þar sem berin frá Kvistum og
íssósan frá Friðheimum slógu í gegn, fullkomnaði
máltíðina. Konungssöngvararnir, sem halda um 130
tónleika á ári og eru um 7 mánuði ársins á ferðalögum,
voru einstaklega þægilegir og afslappaðir og voru
sérlega þakklátir fyrir að vera í heimahúsi en ekki á
veitingahúsi. Margt var spjallað og þeir undirstrikuðu
hve gjarnan þeir vildu koma aftur.
Daginn eftir fór Benedikt með þá að Gullfossi og
Geysi og síðan var brottför af landinu. Við fengum
falleg þakkarbréf þar sem áheyrendur og kirkjan fengu
lof þeirra líka. Gluggasjóður fékk fyrsta framlag sitt,
fimmtíu þúsund krónur, og eftir lifa minningar um
einstaka stund, þegar tónlistin megnar að lyfta í hæðir
þeim sem viðstaddir eru. Skálholtskirkja er gimsteinn
sem aldrei verður fullþakkað að eiga, því án hennar
gætu slíkir viðburðir ekki orðið að veruleika.
King´s Singers. Ljósmyndari Chris O. Donovan
King´s Singers ásamt aðstoðarfólki á tónleikunum.