Morgunblaðið - 13.09.2018, Síða 47

UMRÆÐAN 47
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 13. SEPTEMBER 2018
Ég hef lungann úr
minni starfsævi unnið í
miðbænum og er alinn
þar upp. Á þeim tíma
hefur því miður margt
farið aflaga og svæðið
er ekki lengur sá
verslunaráfangastaður
sem áður var. Síðustu
árin hafa borgaryf-
irvöld verið okkar
versti óvinur. Nú er
búið að múra inn
miðbæinn með vegatálmum og loka
þar með fyrir aðgengi að versl-
unum, veitingastöðum, hótelum og
annarri þjónustu. Afleiðing þessa er
sú að fjöldi verslana flýr miðbæinn
eða hættir einfaldlega rekstri.
Öryggi borgara og gesta miðbæj-
arins er stórlega skert með lok-
unum. Almenningssamgöngur um
svæðið eru mjög bágbornar, strætó
fer nú um Hverfisgötu tímabundið
vegna framkvæmda við Hörpureit-
inn, en í framtíðinni verða gestir
miðbæjarins að ganga upp nokkur
hundruð metra brekku frá Sæbraut
til að komast að verslun og þjón-
ustu við Laugaveg og Skólavörðu-
stíg. Þá stendur til að biðstöð svo-
kallaðrar borgarlínu fyrir miðbæinn
verði við BSÍ og þaðan er að
minnsta kost 14 mínútna gangur
upp erfiða brekku að Skólavörðu-
stíg og Laugavegi. Miðbærinn mun
ekki þola frekari tálmanir á að-
gengi.
Mér er eðlilega
spurn hvers vegna
borgarstjórnin er á
móti blómlegum
miðbæ þar sem allur
þorri landsmanna gæti
sótt verslanir, þjón-
ustu og veitingahús í
bland við erlendu
ferðamennina? Borg-
arstjórnin virðist ekki
skilja að miðbærinn
mun ekki lifa af án Ís-
lendinga.
Leita þarf leiða til
að auðvelda aðgengi að
miðbænum í stað þess að hefta það.
Borgarfulltrúarnir segja gjarnan
við okkur sem stöndum vaktina hér
í miðbænum að kannanir sýni að
landsmenn vilji hafa göngugötur.
En úr því að þær eru svona vinsæl-
ar, hvers vegna koma Íslendingar
þá ekki í bæinn til að versla og
sækja aðra þjónustu? Ferðamenn
furða sig á því að heimamenn séu
ekki í bænum og spyrja hvar þeir
geti séð Íslendinga. Sumir verða
furðu lostnir þegar þeir stíga inn í
verslunina mína og komast að því
að ég er Íslendingur, enda ekki óal-
gengt að ferðamenn séu hér í
nokkra daga og hitti varla nokkurn
innfæddan, enda er starfsfólk hót-
ela, veitingastaða og verslana oftar
en ekki af erlendum uppruna.
Sífellt minnkar þjónustan hér á
þessu svæði, en nýlega bárust af því
fregnir að pósthúsið væri á förum,
þrátt fyrir að þar sé alltaf fullt út
úr dyrum. Ástæðan er sögð sú að
margir viðskiptavinir kvarti yfir því
að fá ekki bílastæði og aðgengi sé
erfitt fyrir póstflutningabílana. Þess
verður þá ekki langt að bíða að
starfsfólk og íbúar miðbæjarins
muni þurfa að fara akandi út á póst-
hús í Bændahöllinni/Hótel Sögu.
Foreldrar mínir fluttu á Skóla-
vörðustíginn fyrir rúmum aldar-
fjórðungi og þá var nánast öll þjón-
usta í göngufæri. Vinstriöflin hafa
verið við völd í borginni meira og
minna síðan 1994 og hafa allan þann
tíma talað fyrir meiri almennings-
samgöngum og að fólk þyrfti ekki
að eiga bíl en á sama tíma hefur
þetta fólk skapað borgarumhverfi
sem gerir okkur ómögulegt að vera
án bíls. Stjórnmálamennirnir hafa
unnið algjörlega gegn yfirlýstum
markmiðum og aldrei jafn hratt og
síðustu átta árin.
Nú er mál að linni og orðið tíma-
bært að borgaryfirvöld leggi við
hlustir og fái okkur sem hér búum
og störfum í lið með sér til að gera
miðbæinn aftur að verslunaráfanga-
stað fyrir landsmenn alla.
Borgarstjórn vinnur
hörðum höndum við
að eyðileggja miðbæinn
Eftir Bolla
Ófeigsson » Síðustu árin hafa
borgaryfirvöld
þrengt að verslunum í
miðbænum í stað þess
greiða leiðir að þeim.
Bolli
Ófeigsson
Höfundur er gullsmíðameistari og
nemi í rafvirkjun.
bolli@ofeigur.is
Það hafði rignt allan daginn en nú
var komið kvöld. Þau stóðu í forstof-
unni, án þess að hafa bankað, og það
draup af þeim á parkettið. Þau voru
þrjú, hjón og sirka tíu ára telpa, og
héldu á töskum án þess að leggja
þær frá sér.
Hvar er herbergið, sagði maður-
inn, við vorum búin að panta. Við
viljum komast í herbergið.
Ég horfði áhyggjufullur á stækk-
andi pollinn á gólfinu og síðan á fólk-
ið sem hafði villst inn á heimilið.
Farðað andlit konunnar hafði runnið
til og komin skekkja í andlitsdrætt-
ina og telpan var með hálfgerða
skeifu þar sem hún stóð með bangs-
ann sinn.
Sorrí, sagði ég, þetta er ekki
bændagisting, við erum síðasti bær-
inn í dalnum sem ekki er að gera út á
ferðaharkið, sorrí.
Last Valley what, hváði maðurinn,
– við viljum komast strax í her-
bergið, við erum þreytt.
Þá sá ég að hann hafði ekki skilið
mikið hvað ég sagði og fékk að líta á
appið hjá honum. Bráðagróði gist-
ing, stóð þar og ég vísaði þeim leið-
ina með handapati. Svo þurrkaði ég
pollinn.
Sunnlendingur.
Velvakandi Svarað í síma 569-1100 frá kl. 10-12 velvakandi@mbl.is
Ferð með fyrirheitum
Gististaður Sumir ferðamenn gera ekki boð á undan sér.
Móttaka aðsendra greina
Morgunblaðið er vettvangur lifandi umræðu í landinu og birtir aðsendar grein-
ar alla útgáfudaga.
Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega beðnir að nota
innsendikerfi blaðsins. Kerfið er auðvelt í notkun og tryggir öryggi í sam-
skiptum milli starfsfólks Morgunblaðsins og höfunda. Morgunblaðið birtir
ekki greinar sem einnig eru sendar á aðra miðla.