Morgunblaðið - Sunnudagur - 28.10.2018, Síða 16

F
anney Eiríksdóttir greind-
ist með leghálskrabba-
mein á 21. viku meðgöngu
en vegna alvarleika
meinsins var sonur henn-
ar og Ragnars Snæs Njálssonar tek-
inn með keisaraskurði á rúmlega 29.
viku meðgöngu. Drengurinn þeirra
er nú á vökudeild og Fanney í lyfja-
og geislameðferðum. Hressleikarnir,
góðgerðarverkefni heilsuræktar-
stöðvarinnar Hress, styrkja í ár
þessa hafnfirsku fjölskyldu en fyrir
eiga Fanney og Ragnar fjögurra ára
dóttur. Hressleikarnir eru haldnir 3.
nóvember og rennur allur ágóði til
fjölskyldunnar.
Það er ekki alveg auðvelt að koma
því við að hittast og að lokum sjáum
við að líklega er best að mætast á
Landspítalanum. Þar er Fanney í
lyfja- og geislameðferðum og svo
búa þau meira og minna uppi á spít-
ala til að geta verið með syni sínum.
Fanney viðurkennir að hún ætti lík-
lega að vera heima og reyna að sofa
því lyfjameðferðin, sérstaklega,
reynir mikið á en hún geti ekki hugs-
að sér annað en eyða sem mestum
tíma með börnunum sínum.
Greindist á 21. viku
Fanney og Ragnar Snær hafa verið
saman í sjö ár, Fanney er úr Garða-
bæ og Ragnar frá Akureyri. Dóttir
þeirra Emilý Rósa S. Ragnarsdóttir
verður fjögurra ára í desember og
mánaðargamall sonur þeirra, Erik
Fjólar, er lítið kraftaverkabarn.
Fanney og Ragnar segja það mikið
ljós í tilverunni hve vel hafi gengið
hingað til með drenginn, hann hafi
verið þyngri en búist var við en taka
þurfti hann í skyndingu þegar Fann-
ey var kominn þrjá daga framyfir 29.
viku meðgöngu. Þá hafði komið í ljós
að krabbamein Fanneyjar var ekki
að svara lyfjameðferð og nauðsyn-
legt var að hún færi í sterkari með-
ferð og geisla sem barnið hefði ekki
þolað.
„Við vorum ekki lengi að sjá að við
ættum vel saman þegar við kynnt-
umst, erum bæði frekar opin, glöð í
eðli okkar og góðhjörtuð, hugsa
stundum að Fanney sé kvenkyns-
útgáfan af mér og ég karlkyns-
útgáfan af henni,“ segir Ragnar
Snær og brosir. „Þegar við kynn-
umst er Fanney að vinna á lög-
fræðistofu sem aðstoðarmaður lög-
fræðings og ég er þarna að leggja
skóna á hilluna vegna meiðsla eftir
að hafa spilað handbolta úti í Grikk-
landi og svo Þýskalandi. Ég bjó á
Akureyri og við byrjuðum í fjar-
sambandi en eftir nokkra mánuði
var ég fluttur heim til hennar og for-
eldra hennar í Garðabæ. Síðar fórum
við svo að leigja sjálf og búum í dag í
Hafnarfirði, og viljum hvergi annars
staðar vera.“
Hvað voruð þið stödd í lífinu þegar
þú greinist, Fanney?
„Eftir að ég átti Emilý var ég
heima með hana í tvö ár og þegar ég
varð ólétt og greindist hafði ég verið
að vinna hjá Orku náttúrunnar, á
jarðhitasviðinu þar, við sýninguna á
Hellisheiðarvirkjun. Ragnar hefur
síðustu árin starfað við sölu- og
markaðssetningu og vinnur á heimili
þar sem hann er einhverfum
strákum til aðstoðar,“ segir Fanney.
„Það fyrsta sem mér dettur í hug
að segja er að við vorum stödd á
besta stað í lífinu. Það hafði aldrei
gengið betur hjá okkur og meira að
segja stuttu áður Fanney greinist
man ég að við vorum að ræða það
sérstaklega okkar á milli hvað við
værum hamingjusöm. Eins og öll
pör höfum við gegnum í gegnum
okkar hæðir og lægðir en mér fannst
við búin að þroskast mjög mikið sem
manneskjur og par, læra svolítið að
hugsa áður en maður talar og koma
fram við hvort annað og okkur sjálf
eins og við viljum að aðrir komi fram
við okkur.
Við vorum bara komin á ótrúlega
flottan stað og þetta samtal er mér
mjög minnisstætt, hvað okkur
fannst allt bjart framundan og
hlökkuðum til að fjölskyldan var að
stækka.“
Hvað verður til að krabbameinið
greinist?
„Meðgangan hafði gengið vel fyrir
sig nema að ég lendi í að það blæðir
hjá mér þegar ég fer á klósettið,
tvisvar sinnum með viku millibili.
Verandi ólétt ákvað ég að hringja
upp á kvennadeild og spyrjast fyrir
og þær sögðu mér að koma og láta
kíkja á mig. Ekkert kom í ljós sem
benti til að eitthvað væri að þungun-
inni í sjálfu sér en í framhaldinu kík-
ir kvensjúkdómalæknir á mig og eft-
ir rannsóknir kemur í ljós að það
blæðir úr leghálsinum. Ég man að
það er tekið sýni á fimmtudegi og
sent í greiningu til að kanna hvað sé í
gangi, þarna er ég komin 21 viku á
leið. Á mánudeginum fæ ég símtal
frá lækninum, sem spyr hvort ég sé
með eiginmanni mínum og biður
okkur að koma upp á spítala. Við
vorum þá fjölskyldan að gera okkur
glaðan dag, höfðum keyrt út úr bæn-
um með dóttur okkar og vorum ný-
komin í dýragarðinn í Slakka. Ég
segi að við séum úti á landi og hann
segir að það sé ekkert mál, hann geti
alveg beðið eftir okkur fram eftir
degi. Ég áttaði mig þá á að við vær-
um ekki að fara að fá góðar fréttir.“
Ragnar bætir við að alvarlegt í
þeirra huga á þessum tímapunkti
hafi verið fjarri þeim alvarleika sem
bjó í þessu máli.
„Nei, okkur hefði aldrei dottið það
í hug. Ég bað um að fá að koma samt
daginn eftir, því ég vildi ekki fara að
bruna strax til baka og skemma dag-
inn í dýragarðinum fyrir dóttur
minn. En þetta var fast í huganum,
maður vissi að eitthvað væri í vænd-
um.“
Daginn eftir hitta þau Fanney og
Ragnar lækninn og í teymið hafði
bæst krabbameinslæknir
„Þau teiknuðu þetta upp og út-
skýrðu og ég skildi þó ekkert í
fyrstu. Það var ekki fyrr en ég
spurði hreint út hvort þau væru að
segja mér að ég væri komin með
krabbamein sem ég áttaði mig,“ seg-
ir Fanney.
„Eitt atriðið á fætur öðru bættist
svo ofan á. Fyrst var að meðtaka að
Fanney væri með krabbamein en
svo að kyngja þeim fréttum að
krabbameinið væri orðið það um-
fangsmikið að það væri ekki skurð-
tækt.“
Fyrsta val læknanna, með tilliti til
heilsu og lífs Fanneyjar var að eyða
fóstrinu.
„Í augum lækna gengur heilsa
móður fyrir en við gátum ekki einu
sinni ímyndað okkur það. Þarna var
meðgangan hálfnuð, við vorum búin
að fá að vita að þetta væri drengur.
Það var búið að segja okkur geisl-
arnir myndu skemma það mikið að
ég myndi ekki geta orðið ófrísk aft-
ur. Ég var ekki til í að gefa þetta
barn upp á bátinn og þurfti held ég
ekki sekúndu til að ákveða það.“
Ekki á leið í lyfjameðferð
heldur keisara
Fréttirnar voru ekki síst áfall fyrir
Fanneyju þar sem frumubreyting-
arnar í leghálsinum höfðu átt sér
stað undanfarin ár og sést hafði yfir
þær í strokum og öðrum skoðunum
sem Fanney hafði alla tíð farið sam-
viskusamlega í.
„Það var svolítið ferli að koma
Fanneyju yfir það andlega að þetta
Í miðri baráttu
með krafta-
verkabarn
Fanney Eiríksdóttir og eiginmaður hennar, Ragnar Snær Njálsson,
eignuðust son eftir aðeins 29 vikna meðgöngu. Drengurinn var tekinn
með keisaraskurði vegna leghálskrabbameins sem Fanney greindist með
á meðgöngu. Framundan er barátta en þau segjast uppfull bjartsýni og
síðast en ekki síst þakklæti. Hressleikarnir, góðgerðarverkefni heilsu-
ræktarstöðvarinnar Hress, styrkja í ár þessa hafnfirsku fjölskyldu.
Júlía Margrét Alexandersdóttir julia@mbl.is
„Ég á tvö yndisleg börn sem
þarfnast mín og ég þarfnast
þeirra líka. Á mínum erfiðu
dögum eru það börnin mín sem
koma mér áfram,“ segir Fanney.
Morgunblaðið/Kristinn Magnússon
VIÐTAL
16 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 28.10. 2018