Morgunblaðið - 28.12.2018, Blaðsíða 24

24 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 28. DESEMBER 2018
SKRIFSTOFUHÚSGÖGN
Síðumúli 35 | 108 Reykjavík | S. 568 2828 | www.holmris.is
Bjóðum uppá húsgögn
eftir marga fræga
húsgagnahönnuði.
Mörg vörumerki.
Undirritaður dvelur
og starfar erlendis sem
stendur. Í heimsókn til
Íslands í nóvember sl.
fékk hann í hendur inn-
heimtubréf frá Mótus
og annað frá Lögheimt-
unni vegna meintra
skulda við Símann.
Eftirtalda reikninga
frá símanum greiddi
undirritaður í netbanka
Arionbanka þann 16. ágúst 2018.
Voru þetta síðustu reikningarnir í
viðskiptum hans við Símann, sjá
mynd.
Sem sagt: Síminn rukkar aukalega
alls kr. 39.486 fyrir þessar seinkanir.
Drjúgum meira en tvöfaldan höfuð-
stólinn. Auðvitað ber að greiða á
gjalddaga, það er ekki ágreinings-
atriði. En þessi refsing
fyrir frestun í nokkra
mánuði!
Reyndar var engin
notkun á símanum eftir
janúar 2018. Kortið tek-
ið út svo hann virkaði
ekki einu sinni. Bara
haldið áfram að rukka
fyrir enga þjónustu.
Það má furðu gegna
ef slík vinnubrögð
gagnvart viðskipta-
vinum eru lögleg. Ef
svo er, þá eru þau a.m.k siðlaus.
Slík vinnubrögð og viðskiptasið-
ferði mega ekki liggja í þagnargildi.
Og í ofanálag er svo haldið áfram
innheimtu á ofangreindum kröfum
löngu eftir að þær hafa verið greidd-
ar! Og þá auðvitað með miklum auka-
kostnaði í viðbót!
Þetta voru síðustu viðskipti undir-
ritaðs við Símann. Nú sér hann að
þeim viðskiptum hefði átt að ljúka
miklu fyrr.
Síðustu viðskipti við Símann
Eftir Óskar Þór
Karlsson
» Það má furðu gegna
ef slík vinnubrögð
gagnvart viðskiptinum
eru lögleg. Ef svo er,
þá eru þau a.m.k
siðlaus.
Óskar Þór Karlsson
Höfundur er atvinnurekandi og var
áður viðskiptavinur Símans í 55 ár.
Reikn. dags. Tilv.númer Höfuðstóll Alls greitt
20.1.2018 105477 7.573 23.153
21.2.2018 104446 2.530 14.192
20.3.2018 103261 2.530 7.503
20.4.2018 103776 2.530 7.478
20.4.2018 102956 2.530 4.853
Samtals 17.693 57.179
Um daginn var af-
mælisgrein í Morgun-
blaðinu um lækni á
Austfjörðum, sem varð
sextugur þann dag.
Lét læknirinn blaðinu í
té mynd sem fylgdi
þar sem hann krýpur
yfir dauðu hreindýri
sem hann hafði skotið.
Hann heldur dráps-
vopninu hátt í vinstri
hendi, en lyftir höfði
dauðs dýrsins með
þeirri hægri, sperrir
sig svo og brosir glað-
beittur framan í
myndavélina, eins og
hann væri sannur karl
í krapinu, hetja, sem
hefði verið að vinna
stórvirki, drýgja
hetjudáð.
Ég er að tala um
fullorðinn og væntan-
lega þroskaðan mann,
sextugan lækni, sem
ætti að hlúa að lífi, leit-
ast við að vernda það
og lækna, ekki bara mannlífi, heldur
öllu lífi, einkum lífi þess, sem ekkert
hefur sér til sakar unnið; er ekki að-
eins saklaust og varnarlaust, heldur
á sér líka engrar undankomu auðið,
en hefur tilfinningar; kennir til,
hræðist og óttast, lætur sér annt um
afkvæmi sitt og fjölskyldu, eins og
við.
Skyldi læknirinn hafa látið sníða
höfuðið af dýrinu, stoppa það upp og
svo látið festa það á vegginn í stof-
unni hjá sér, svo að allir sem kæmu
gætu séð hversu mikill maður hann
væri og hvílík hetja byggi á þeim
bæ?
Þessi læknir er ekki einn um það
að hafa fróun og gleði af því að of-
sækja, meiða og limlesta saklaus og
varnarlaus dýr, og loks – ef sært
dýrið getur ekki forðað sér í bili, til
þess eins að deyja skemmri eða
lengri kvaladauða – drepa það.
Þessir svokölluðu veiðimenn sem
eru í öllum störfum og stéttum, oft
hámenntaðir og háttsettir í þjóð-
félaginu, skipta hér mörgum þús-
undum. Þörf þessara manna á veið-
unum er yfirleitt engin. Þetta virðist
snúast um annarlegar innri hvatir;
þörfina fyrir að eyðileggja og drepa,
án þarfar eða tilgangs.
Hvað er þetta; drápsfýsn, blóð-
þorsti, drápslosti?
Í grundvallaratriðum drepa dýr
önnur dýr sér aðeins til matar og
lífsviðurværis. Sköpunarverkið er
byggt á þann veg. Líf og afkoma
margra dýra byggist á slíkri lífs-
keðju náttúrunnar. Við því er vita-
skuld ekkert að segja.
Maðurinn er hér þó undanskilinn.
Hann er eina dýrið, sem
drepur önnur dýr og líf-
verur að gamni sínu;
sér til fróunar, gleði og
skemmtunar. Það
mætti kalla þetta losta-
dráp.
Einna verst er dýra-
níðið einmitt í garð
hreindýra. Í ár mátti
drepa fleiri dýr en
nokkru sinni fyrr; 1.450
dýr, þar af 1.061 kú.
Þeir veiðimenn, sem í
þetta dráp vildu kom-
ast, voru 3.172. Hvað
býr í hjarta og tilfinn-
ingalífi þessara manna?
Er siðmenningin og
mannúðin ekki komin á
hærra stig en svo að
drápslosti ráði för? Er
þetta kannski dráps-
sýki sem líkja má við
áfengissýki og tóbaks-
sýki? Kannski er þetta
krabbamein sálarinnar.
Hreindýrskálfar fæð-
ast upp úr miðjum maí,
margir um mánaða-
mótin maí/júní. Þeir eru
því margir ekki nema
átta vikna þegar farið er að drepa
mæðurnar frá þeim. Við eðlileg skil-
yrði þyrfti hreindýrskálfur á móður
sinni að halda í allt að ári. Rann-
sóknir frá Noregi sýna, að þegar
hreindýrskálfar eru átta vikna
drekka þeir enn móðurmjólk átta
sinnum á dag, ellefu vikna sex sinn-
um og sextán vikna eru þeir enn að
drekka móðurmjólk fimm sinnum á
dag.
Hvernig má það þá vera, að verið
sé að drepa mæður þeirra frá þeim
átta vikna gömlum!? Er þá tilfinn-
ingalegt áfall og sorg, streita, ótti,
óvissa og kvíði umkomulausra ung-
viða ótalið.
Við bætist, að hreindýrskálfar eru
mjög háðir mæðrum sínum þegar
snjóa tekur og frostlag leggst yfir
land með það að gera krafsholur,
þannig að dýrin komist í fléttur,
gras, lyng og annað æti. Til þess þarf
stóra, sterka og beitta hófa sem ung-
viðið býr ekki yfir.
Þetta dráp hreindýrskúa, upp-
haflega frá átta vikna kálfum þeirra,
er því ómannúðlegt og siðlaust og í
raun þeim sem þessar veiðar stunda
til smánar og háborinnar skammar.
Mættu veiðimenn hugsa til þess
að þetta þarflausa og ljóta dráp fer
vitaskuld inn í þeirra karma og verða
menn – fyrr eða síðar – að standa því
illa, sem þar er geymt, skil. Kann þá
bros miskunnarlausra veiðimanna
að stirðna á andliti þeirra. Það kem-
ur alltaf að uppgjöri og reiknings-
skilum. Vei ykkur þá, veiðimenn.
Læknar fólk, en
meiðir og drepur dýr
Eftir Ole Anton
Bieltvedt
Ole Anton Bieltvedt
»Maðurinn er
eina dýrið
sem drepur önn-
ur dýr og líf-
verur að gamni
sínu sér til fró-
unar, gleði og
skemmtunar.
Það mætti kalla
þetta lostadráp.
Höfundur er stofnandi
og formaður Jarðarvina.