Fréttablaðið - 13.03.2019, Blaðsíða 32

LEIKRIT
Club Romantica
HHHH
Leikhópurinn Abendshow í sam-
starfi við Borgarleikhúsið
Höfundur og flytjandi: Friðgeir
Einarsson
Höfundur tónlistar og flytjandi:
Snorri Helgason
Leikstjóri: Pétur Ármannsson
Leikmynd, búningar og mynd-
band: Brynja Björnsdóttir
Sviðshreyfingar: Ásrún Magnús-
dóttir
Ljósahönnun: Ólafur Ágúst
Stefánsson
Ljósahönnun og myndband:
Pálmi Jónsson
Hljóðhönnun: Baldvin Magnússon
Fyrir rúmum áratug keypti Frið-
geir Einarsson þrjú myndaalbúm
á f lóamarkaði í Belgíu, nánar til-
tekið í Brussel, á afmælisdegi sínum.
Þegar betur var að gáð kom í ljós
að myndasafnið tilheyrði sömu
ónafngreindu konunni sem fór á
sínum yngri árum í lok sjöunda
áratugarins tvisvar til Mallorca
og gifti sig síðan á óþekktum stað
þann 16. mars 1985. Friðgeir eyðir
næstu árum í að blaða í albúmunum
og reyna að púsla saman lífshlaupi
konunnar. Club Romantica, frum-
sýnd á Nýja sviði Borgarleikhúss-
ins í síðustu viku, er tilraun til að
koma leitarniðurstöðunum til skila
og fara með áhorfendur í ferðalag á
óþekktar slóðir, bæði til útlanda og
inn á við.
Sviðsetning á sjálfinu er þyrnum
stráð. Hvaða útgáfu af sjálfinu er
manneskjan á sviði að setja fram,
þá sérstaklega í sjálfsævisögulegri
sýningu sem fjallar um f leiri en
sjálf sviðslistamannsins? Listin í
Club Romantica felst í því að Frið-
geir fjallar einmitt um sjálfan sig í
gegnum sögu óþekktrar konu, sem
hann kynnist á tíu ára tímabili í
gegnum sitt eigið ímyndunaraf l.
Leikurinn hefst fyrir alvöru þegar
hann leggur upp í leit að konunni
sem átti albúmin, eða þá verður
alvaran raunveruleg og raunveru-
leikinn alvarlegur.
Friðgeir hefur einstaka sviðs-
verund, nærvera hans á sviði er ólík
nokkrum öðrum. Hann er fjarlægur
en einlægur á sama tíma, hrein-
skilinn en dulur. En hann gætir
þess að sýna margumræddri konu
þá virðingu sem hún á skilið, þetta
er sýning um hana og ástæðurnar
fyrir því af hverju þessi persónu-
legu albúm enduðu á f lóamarkaði.
Með Friðgeiri í slagtogi er tónlistar-
maðurinn Snorri Helgason sem ekki
einungis semur tónlistina og flytur
heldur tekur að sér ýmisleg smærri
hlutverk. Litlir kaflar í sýningunni
eru nefnilega sungnir sem ýtir undir
angurværa og kómíska stemmingu
Club Romantica.
Áhorfendur rýna í þessar fjöru-
tíu ára gömlu myndir úr fjarlægð og
hlátur er fyrstu viðbrögðin. Mynd-
irnar eru óskýrar, vandræðalegar
og stundum jafnvel óheillandi. En
þegar líða tekur á nagar nost algían,
spurningunum fjölgar og líf kviknar
í kringum albúmin. Á síðastliðnum
árum hefur Pétur Ármannsson
getið sér gott orðspor fyrir að leik-
stýra einleikjum og smíðar sterkan
ramma utan um Club Romantica
þar sem allt er gert til að láta kjarna
verksins, ferðalag Friðgeirs og áhorf-
endanna, njóta sín.
Leik my nd a hönnu n Br y nju
Björnsdóttur hefur sjaldan verið
betri, ekki bara vegna þess sem má
sjá á sviðinu, heldur líka vegna þess
sem áhorfendur sjá ekki (líkt og
á myndunum). Hlutir eru gefnir í
skyn fremur en að sýna þá og mynd-
bandsvinnan skiptir þar sköpum.
Nýja sviðið er afmarkað með bæði
hliðar- og baktjöldum, eftir liggur
lítil sandeyja sem er í raun og veru
ekkert nema frekar óspennandi
teppalagt svið. Plönturnar eru af
þeirri gerð að ómögulegt er að sjá
hvort þær eru raunverulegar eða
ekki. Fatnaður leikaranna tveggja er
einstaklega ósmekklegur, toppaður
með syndsamlega ljótum plastskó-
búnaði Friðgeirs, fullkomin múnd-
ering fyrir ferð til Mallorca.
Hið sama má segja um alla aðra
hönnun Club Romantica. Pálmi
Jónsson í samvinnu við Brynju
víkkar hugmyndaheim verksins
með fyrirtaks myndbandsvinnu.
Einnig sér hann um ljósahönnunina
í slagtogi við Ólaf Ágúst Stefánsson
af mikilli næmni. Hljóðhönnun
Baldvins Magnússonar leikur lykil-
hlutverk í sýningunni og dýpkar
söguna.
Forvitnilegt verður að sjá hvort
Leikhópurinn Abendshow með
Friðgeir í forustuhlutverki eigi sér
framhaldslíf eftir þessa sýningu því
allar listrænar ákvarðanir þeirra
spila fallega inn í hugmyndafræði
Club Romantica og niðurstaðan er
ein besta sýning þessa leikárs.
Sigríður Jónsdóttir
NIÐURSTAÐA: Heillandi rann-
sóknarleiðangur um lífið og
tilveruna.
Blaðað í fortíðinni
Niðurstaðan er ein besta sýning þessa leikárs, segir gagnrýnandi Fréttablaðsins.
Pláss er fyrsta málverka-sýning Elínar Elísa-betar Einarsdóttur. Hún hefur fengið pláss í Gall-ery Porti við Laugaveg 23b og verður opnuð
16. mars klukkan 16. Titillinn vísar
til myndefnisins á sýningunni,
stórra kvenna sem taka óhræddar
sitt pláss. Hún segir hugmyndina
hafa kviknað úti í Bandaríkjunum.
„Ég fór í vinnusmiðju hjá landslags-
málara í Haystack Mountain School
of Crafts sumarið 2017 og konurnar
mínar fæddust út úr landslaginu
á afskekktri eyju í Maine, þar sem
ljósbleikar, veðraðar klappir minna
á læri og f leiri líkamsparta. Kon-
urnar eru á stórum skala en búa yfir
mýkt, kvenleika og styrk og eru svar
við þeirri úreltu kröfu samfélagsins
að konur eigi að vera fíngerðar og
þægar.“
Athygli vekur að höfuð kvenn anna
eru pínulítil. Veikir það þær ekki sem
vitsmunaverur?
„Nei, alls ekki. Það er bara partur
af því að ýkja hvað líkaminn er
stór. Þær eru klárar og njóta þess að
breiða úr sér í öllum skilningi. Eiga
eftir að taka yfir.“
Elín Elísabet útskrifaðist úr
teiknideild Myndlistaskólans í
Reykjavík og hefur á síðustu árum
vakið athygli fyrir verk sín, þar á
meðal myndasögur í The Reykjavík
Grapevine. „Ég hef unnið sjálfstætt
sem teiknari í bráðum þrjú ár, mynd-
skreytt bækur, gert veggmyndir og
bókakápur, plaköt og landakort fyrir
túrista. Þetta er fjölbreytt starf sem
hefur haldið áhuga mínum vakandi,“
lýsir Elín sem hefur haldið sýningar
á teikningum sínum, meira að segja
á jafnólíkum stöðum sem á Borgar-
Stóru bleiku
konurnar taka yfir
Myndlistarkonan Elín Elísabet Einars-
dóttir opnar fyrstu málverkasýningu
sína sem hún kallar Pláss í Gallery Porti
við Laugaveg 23b laugardaginn 16. mars.
Pláss verður fyrsta málverkasýning Elínar Elísabetar en hún hefur áður sýnt teikningar. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
Hugmyndin
að myndefn-
inu kviknaði
út frá bleikum
klöppum
við strendur
Maine í
Bandaríkj-
unum.
Gunnþóra
Gunnarsdóttir
gun@frettabladid.is
firði eystra og í Senegal. „Ég vann í
fiski á Borgarfirði eystra á sumrin í
sjö ár og fannst það áhugavert, síðar
ferðaðist ég þar um, teiknaði staði,
fjöll og fólk og gaf myndirnar út í
bók. Fyrir tveimur árum var ég svo
í gestaíbúð í smáþorpi í Senegal í
mánuð og teiknaði líka hversdags-
leikann þar. Þorpið var lengst úti í
sveit, með útibrunnum og moldar-
kofum og lífsskilyrðin ólík þeim sem
við erum vön. Ég gæti hugsað mér að
safna teikningum af þorpum víða
um heim og gefa út í bók einhvern
tíma sem heildarsafn, það er lang-
tímadraumur.“
1 3 . M A R S 2 0 1 9 M I Ð V I K U D A G U R16 M E N N I N G ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
MENNING
1
3
-0
3
-2
0
1
9
0
4
:4
1
F
B
0
4
0
s
_
P
0
3
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
0
s
_
P
0
3
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
0
s
_
P
0
0
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
0
s
_
P
0
0
9
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 2
2
8
C
-3
2
1
4
2
2
8
C
-3
0
D
8
2
2
8
C
-2
F
9
C
2
2
8
C
-2
E
6
0
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
3
B

F
B
0
4
0
s
_
1
2
_
3
_
2
0
1
9
C
M
Y
K