Gripla - 20.12.2018, Síða 79

79
Sérlega verður þetta vandasamt þar sem fyrir liggur ákvörðun um endur-
röðun efnis til þess að sögur hætti að bregða fæti fyrir utanbókarnámið á
skáldamálinu. En skrifarinn er sjálfum sér (eða sjálfri sér) samkvæm(ur):
Það sem verður lesið eða virðist verða lesið er notað.
Það sem þá gerðist mætti hugsa sér að hefði orðið svona í þessu tilviki:
Tafla 5: Það sem lesið varð og reynt að setja saman
í vinstri reit eru þau orð og setningar sem skýrlega má finna í textanum í
DG 11 4to í hægri dálki og er þá í tilgátunni gert ráð fyrir að þær hafi mátt
lesa í forritinu.
Hliðstæðu þessa mætti hugsa sér í frásögnunum um skáldamjöðinn,
sem næstar koma í báðum gerðum.32 Hér er aðeins sýndur sá hlutinn sem
fjallar um óðin og Bauga.
tVÆr GErÐIr SKÁLDSKaParMÁLa
Æsir … gerðusk … heitit bana
…Freyja … valshams …
Þjaza jǫtuns. Var hann róinn á sæ …
Brá Loki henni í hnotar líki … Þjazi …
tekr hann arnarhaminn ok flýgr eptir
Loka …
En er Æsirnir sá er valrinn flaug …
byrðar af lokarspánum …
slógu Æsirnir eldi í lokaraspánu …
ǫrninn mátti eigi stǫðva …
Laust þá eldinum í fiðri arnarins ok
tók þá af fluginn.
… drápu Þjaza jǫtun fyrir innan Ás-
grindr
Æsir gerðust æfrir mjǫk ok spurðu
hvar Iðunn væri. En er þeir vissu var
Loka heitit bana nema hann fœri eptir
henni meðr valsham Freyju.
Hann kom til Þjaza jǫtuns er hann var
róinn á sæ.
Loki brá henni í hnotar líki ok flaug
með hana.
Þjazi tók arnar ham ok flaug eptir
þeim.
En er æsir sá hvar valrinn fló þá tóku
þeir byrði af lokar spánum ok slógu
eldi í. Ǫrninn fékk eigi stǫðvat sik at
fluginum ok laust eldi í fiðrit, ok drápu
þeir jǫtunninn fyrir innan ásgrindr.
32 um þessa sögn kvað Heimir Pálsson enn fastar að orði í „tertium vero datur“: „It is
almost impossible to believe in the shortening theory here,“ 61. – Eins og áður er nefnt
var ályktun Daniel Sävborgs þveröfug árið 2012 þar sem hann komst að eftirfarandi nið-
urstöðu í „Blockbildningen i Codex upsaliensis“ eftir að hafa m.a. borið saman við stytt-
ingar í Eiríks sögu rauða í Hauksbók „Den rimliga lösningen blir att de olika tendenserna
i relationen mellan de två versionerna av Snorra Edda beror på en redigering i den ena
versionen genomförd av minst två olika redaktörer, där den ena följer förlaga nära och den
andra kraftigt omarbetar denna,“ 43. Þörf væri skýringar á hvers vegna styttingarnar koma
áþreifanlegast fram í mikilvægum goðsögnum eins og um Iðunnareplin og skáldamjöðinn.