Gripla - 20.12.2018, Page 250

GRIPLA250
hennar jongfrudom. og er hann uar fæd[dur] ——— [?med þeim] |11 hætti sem
sagt uar. þa tok hun hann a ——— |12um hondum og beygde bæde sín kn`i´e
——— |13 Heyr þu hínn gaufugligazte g[?udzsonur, uel ertu] |14 kominn af
hímne til jardar fyrir heils[u] ——— |15síns. þu ert bæde sannur gud og sannur
[madur] ——— [?skapare] |16 mínn j guddomenum, enn minn sæt[?azte sonur
j manndomenum] |17 hun kyste þa a fæturna a honum j þ[a minning at hann
uar] |18 sannur gud. þa kyste hun a hondurnar [a honum j þa minn]|19íng at
hann uar skapare allra hluta. hun [kyste] ——— |20ínn a honum j þa mín-
ning. at hann uar h——— |21 þa til hans uel .c. sínnum. þat seígía su[mer]
——— |22 talade suo til hans. þu ert drottínn Gud [?minn] ——— [AM 696
IX 4to 1v] ——— [o]g[ooo] gr[a]ta [ooo] |2 ——— mi[er] at bídía til [ooo]
|3 ——— sem hofudfedurner |4 ——— [oo] [lo]ngan tima, josep fíell |5 ———
heídur og lof og dyrd se þier drottin ——— [?uei]|6tande syndugum manne at
sía þina |7 ——— [o] sem hafa girntuzt at sía kongar og spa|8[menn] ———te.
Þa tok þetta íd blezada ung|9[?barn] ——— [sa]ker kulda. josep kueíkte
upp |10 ——— hann keypte. en hin blezada maria gior|11[de] ——— og uafde
þar jnnan j sínn sígnada |12 ——— þa utuega einhuería þa konu er |13 ———
briostunum at gefa þersu blezudu |14 ——— en hin blezada maría bannade
honum þat |15 ——— huernen skulu þier þa fara med ydarn en |16 ———
[b]lezada jungfru, þar hinu mestu |17 ———t su jumfru sem alldri hefur
mann þydz |18 ——— j sínum briostum, hin sígnada maria |19 ——— mun sía
fyrir fædzlu sonar síns. Sidan |20 ——— [b]æde blezad kne. og bad til gudz
fodurs |21 ——— [þier] og eg eígum ockur eírn son bæde. þui bidur |22 ———
þier síaít ollum skepnum fædu, suo ...
Notes
AM 696 IX 4to 2r18 allzm...] Perhaps for a form of allsmektugur? See
Westergård-nielsen, Låneordene, 9.
AM 696 VIII 4to 1r9 næu] I am unsure of the meaning of this word.
Perhaps for nægju, acc.sg. of nægja (cf. Blöndal, Islandsk-Dansk Ordbog,
s.v.), with the sense “satisfaction”?
AM 696 VIII 4to 1r17 kaupmann] ms -mn; perhaps to be expanded
as -madur, but see Westergård-nielsen, Låneordene, 216; Björn K.
Þórólfsson, Um íslenskar orðmyndir, 27.