Morgunblaðið - 17.01.2019, Qupperneq 56

56 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. JANÚAR 2019
✝ Guðbjörg Sig-ríður Guð-
brandsdóttir fædd-
ist 11. júlí 1920 á
Jörfa í Haukadal.
Hún lést á Hrafn-
istu í Hafnarfirði
8. janúar 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Guð-
brandur Árnason
bóndi og Ingibjörg
Daðadóttir. Syst-
kini Guðbjargar voru Jens, f.
1918, Ólöf, f. 1919, Árni, f.
1922, Daði, f. 1924, og Bryn-
hildur Svana, f. 1929, en þau
eru öll látin.
Guðbjörg giftist 20. júní
Sigríði Gunnarsdóttur en þau
skildu. Börn þeirra eru Elín-
borg og Gunnar. Langömmu-
börn Guðbjargar eru orðin
átta talsins og eitt á leiðinni.
Guðbjörg byggði ásamt
manni sínum nýbýlið Ás úr
landi Saura. Árið 1969 seldu
þau Ásinn og fluttu í Eyja-
bakka 10 í Reykjavík. Her-
mann starfaði við múrverk,
jafnframt var sóst eftir vinnu
hans til heimabyggðar. Guð-
björg vann meðal annars við
saumaskap hjá Kjarnabæ eftir
að þau hjón fluttu í bæinn, og
svo hjá ÁTVR í Borgartúni.
Guðbjörg hætti að vinna fyrir
tæpum 30 árum og var þá
mjög virk í félagsstarfi eldri
borgara bæði í Gerðubergi og
Gjábakka. Guðbjörg flutti að
Hrafnistu í maí síðastliðnum.
Útför Guðbjargar verður
gerð frá Fossvogsapellu í dag,
17. janúar 2019, klukkan 13.
1943 Hermanni Jó-
hannessyni frá
Saurum í Laxár-
dal, f. 19. júní
1912, d. 28. maí
1989. Synir þeirra
voru 1) Guð-
brandur Ingi, f.
12. júní 1947, d.
11. apríl 2016. Eft-
irlifandi eiginkona
Guðbrands er
Hjálmfríður Haf-
liðadóttir og börn þeirra eru
Guðbjörg Sigríður, Hulddís
Halldóra, Hermann Ingi og
Hafrún Breiðfjörð. 2) Þor-
steinn, f. 29. janúar 1952, d.
21. júlí 2017. Þorsteinn giftist
Minningarnar streyma fram
í hugann er ég hugsa um elsku
ömmu sem kvaddi þennan heim
í byrjun þessa árs, amma hefði
orðið 99 ára í sumar, því eru
minningarnar margar og dýr-
mætar.
Amma var einstök kona,
glæsileg umhyggjusöm, ákveð-
in en umfram allt var hún mjög
hjartahlý og henni var umhug-
að um allt sitt fólk.
Ég á margar minningar frá
því ég var lítil stelpa vestur í
Búðardal þar sem fátt var
meira spennandi en þegar
amma og afi í Reykjavík voru
að koma í heimsókn og komu
þau oft og dvöldu góðan tíma
með okkur, alltaf var spennandi
að sjá hvað kæmi upp úr brúnu
töskunni.
Oft fengum við systkinin ný
heimasaumuð föt því á því sviði
var amma mjög flink eins með
allt sem við kom einhvers kon-
ar hannyrðum, hún saumaði,
prjónaði, heklaði batt inn heilu
bókaflokkana, málaði myndir
og postulín og skar út, allt
svona lék í höndunum á henni
og lagði hún mikið upp úr að
kenna okkur t.d. að prjóna og
sauma en ekki vorum við þó öll
það heppin að erfa eða hafa
þolinmæði í að læra þetta allt,
en eftir hana standa ótal verk
sem hver sem er gæti verið
stoltur af og eru þeir hlutir
sem ég á eftir hana mér mjög
dýrmætir.
Henni var líka umhugað um
að við þekktum sveitina okkar,
vissum hvar ræturnar væru og
voru ófáir bíltúrarnir sem við
fórum með ömmu og afa t.d. í
Haukadalinn þar sem amma
fæddist og var hún mjög fróð
um landið sitt.
Amma og afi höfðu einnig
unun af að spila og tefla og
vorum við oft tekin með á spila-
kvöld í sveitinni þar sem við
lærðum vist og það er ömmu og
afa að þakka að ég kann eitt-
hvað pínu að tefla.
Heimili ömmu og afa í
Reykjavík stóð okkur öllum op-
ið og bjó ég um tíma hjá ömmu
fyrst er ég byrjaði í framhalds-
skóla og seinna er ég og elsta
dóttir mín bjuggum hjá henni,
er ég mjög þakklát fyrir þann
tíma.
Stórt bros og enn stærri
faðmur var alltaf til staðar fyrir
okkur ömmubörnin hennar og
ekki síður langömmubörnin
sem hún hafði svo gaman af að
fylgjast með og þau heppin að
hafa svona manneskju í lífi
sínu.
Amma hefur upplifað bæði
gleði og sorg í sínu lífi og eins
ósanngjarnt og það nú er missti
hún báða syni sína með mjög
stuttu millibili árin 2016 og
2017 og sem eðlilegt er varð
sorgin henni erfið og átti hún
erfitt með að sætta sig við
þetta, en nú hefur hún fengið
hvíldina og á móti henni taka
allavega þrír heiðursmenn, afi,
pabbi og Steini frændi.
Hvíl í friði, elsku amma, takk
fyrir að auðga líf mitt og gera
mig að betri manneskju
Umhyggju og ástúð þína
okkur veittir hverja stund.
Ætíð gastu öðrum gefið
yl frá þinni hlýju lund.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Þín sonardóttir,
Hulddís H. Guðbrandsdóttir.
Guðbjörg Sigríður
Guðbrandsdóttir
Tólf voru þau
systkinin öll fædd
á Laugum í Súg-
andafirði með fegurð fjarðarins
og umhverfisins í sinni dýrð,
þar sem blíða breyttist í harðan
vetur og allir þurftu að berjast
fyrir sínu. Kannski var eðlilegt
að þú féllir síðust frá, yngst í
stóra systkinahópnum 92 ára
gömul.
Þegar ég fæddist í Hafnar-
firði fyrir 72 árum varst þú við
hlið mömmu ásamt Sigríði Sæ-
land ljósmóður. Við urðum alla
tíð elsk hvort að öðru og alla tíð
síðan hefur þú verið ein af
bestu uppáhaldsfrænkum mín-
um. Lífið var þér ekki frekar en
öðrum einstök blíða, en þú
sýndir fjölskyldu þinni, vinum,
ástvinum og umhverfi ekkert
nema kærleika og ást og ein-
stakt vinarþel sem náði langt út
fyrir garðinn þinn. Þú varst
einstök perla sem skein af langt
út fyrir þitt nánasta umhverfi.
Öll árin sem þú bjóst á
Akureyri með eiginmanni og
sonum undir þú glöð við þitt.
Fjölskyldan öll veitti þér gleði í
huga og hjarta og þannig var
einnig um vini og vandamenn
allt um kring. Betri manneskju
en þig var varla að finna.
Það var dásamlegt fyrir
nokkrum árum þegar þú komst
inn á heimili mitt á Suðureyri.
Þú varst elskuleg, kát og glöð,
komin í heimsókn til drengsins
sem þú nánast tókst á móti fyr-
ir meira en 70 árum og sýndir
ástúð og tryggð alla tíð. Alma
Lilja dóttir mín og þú voruð
alla tíð vinkonur og það góðar.
Það samband ykkar þakka ég.
Að eiga vin í raun er eitthvað
það dýrmætasta sem hægt er
að hugsa sér. Og Alma saknar.
Sveinbjörg
Pétursdóttir
✝ SveinbjörgPétursdóttir
fæddist 12. septem-
ber 1926. Hún lést
13. desember 2018.
Útför Svein-
bjargar fór fram 4.
janúar 2019.
Það veit ég að hún
gerir.
Systkinin frá
Laugum voru ein-
stök og sérstök en
hvert á sínu sviði.
Vel gerð og báru
foreldrum sínum
gott vitni alla tíð.
Eitt áttu þau þó
sameiginlegt, ein-
lægt og gott hjarta
svo einstaklega góð
inni í sér og gáfu góð ráð sem
gögnuðust í lífinu fyrir hvern
sem naut, skyldan og óskyldan,
og þannig voru foreldrar þess-
ara 12 systkina Kristjönu og
Péturs bænda á Laugum. Ég
kom nokkuð oft til hennar
Sveinu frænku í Hrafnagils-
stræti 9, það litla en snyrtilega
hús er nú farið og eins á Eiðs-
vallagötuna eftir að Sveina
flutti þangað. Snyrtimennska
og glæsileiki, svo ekki sé
minnst á hjartaþelið og mann-
gæskuna sem angaði af öllu því
fegursta. Og þó að Sveina ætti
eins og allir aðrir sínar erfiðu
stundir var hlátur hennar og
innileiki svo sterkir þættir í
minni minningu um hana. Í síð-
asta skiptið sem ég heimsótti
hana skenkti hún mér kaffið í
bollann minn tveimur höndum.
En andlega hliðin var heil full
kærleika, ástúðar og umhyggju.
Manni sínum var hún góð eigin-
kona og sonum sínum traust og
hlý móðir og öðrum ástvinum,
elskuð og dáð sakir blíðu og
gæsku.
Ég votta sonum hennar
Kristjáni Pétri og Birgi mína
dýpstu samúð. Í mig hringdi
Sveina oft á afmælisdegi mínum
og jólakortin til mín bárust ára-
tugum saman með fyrirbænum
og blessunarorðum. Guð blessi
þig og umvefji af kærleika sín-
um eins og þú gerðir við sam-
ferðafólk þitt alla tíð. Persónu-
lega þakka ég alla elsku þína í
minn garð og minna allt frá
fyrsta degi lífs míns. Guð blessi
þig og þína.
Kær kveðja frá Súgandafirði.
Ævar Harðarson, Suðureyri.
Elsku afi, mikið
hafði ég kviðið þess-
um fréttum sem ég
fékk að morgni 1.
janúar síðastliðinn. Fyrir mér
varstu nærri eins og minn annar
faðir enda eyddum við meira og
minna mínum fyrstu 16 árum eða
svo saman í Bolungarvík. Sem
ungur drengur vandi ég komur
mínar til þín mörgum sinnum í
hverri viku.
Það var svo notalegt að líta inn
og fá smá hressingu og spjalla
um daginn og veginn. Heimsókn-
irnar voru eins konar athvarf fyr-
ir mann til þess að grúska í göml-
um bókum, spjalla og stundum
hreinlega bara vera saman og
það var ekkert alltaf þörf á því að
halda uppi endalausum sam-
ræðum.
Okkur leið það vel hvor með
öðrum að slíkt var óþarft oft þó
að margt og mikið hafi auðvitað
verið rætt í gegnum tíðina.
Alltaf var maður velkominn,
sama hvenær dags það var, og
ávallt varstu tilbúinn að bjóða
manni hressingu. Rúgbrauð með
smjöri og vel af rabarbarasultu
var vinsælt, smurt af listarinnar
kúnst og svo auðvitað skorið nið-
ur svo þægilegt væri að narta í
það yfir sjónvarpinu.
Alltaf var til diet coke enda
leyfði pabbi ekki annað þar sem
hann var tannlæknir og allt það.
Það átti að vísu við um fleira eins
og t.d. Cocoa Puffs sem var
stranglega bannað af föður mín-
um almennt en við sammæltumst
um að kaupa það öðru hvoru við
sérstök tilefni.
Ég man það eins og það hafi
gerst í gær þegar þú sagðir við
mig og Grétar: „Passið bara að
ganga frá kassanum svo Halli
verði ekki illur.“ Síðast en ekki
síst voru það kjötfarsbollurnar og
Elías Hólmgeir
Guðmundsson
✝ Elías HólmgeirGuðmundsson
fæddist 27. febrúar
1927. Hann lést 1.
janúar 2019.
Útför Elíasar fór
fram 12. janúar
2019.
saltkjötið sem þú
hélst ávallt tryggð
við enda ekkert að
flækja hlutina um of
og varst ávallt tilbú-
inn að bjóða manni í
mat.
Ég lagði í vana
minn að heimsækja
þig reglulega
undanfarin ár og
þótti yndislegt að
kynna þig fyrir bæði
Marit og strákunum okkar, Balt-
asar og Elíasi.
Það er mér ógleymanlegt þeg-
ar ég heimsótti þig óvænt fyrir
nokkrum árum ásamt Marit og
Baltasar en við áttum þar góða
tvo daga saman og fórum meðal
annars í bíltúr upp á Bolafjall. Ég
var þar með ansi mikið skegg
sem ég er ekki vanur að hafa en
þú nefndir það strax að ég væri
kominn með skegg enda alltaf
einstaklega athugull.
Þótti mér gaman að heyra
pabba segja síðar: „Hann afi þinn
er almennt ekki hrifinn af mönn-
um með skegg en sagði að þú
bærir það alveg sérstaklega vel.“
Við brölluðum ýmislegt og
ferðuðumst um heiminn saman
en mestu skipti mig þó að vita að
þú stóðst ávallt við bakið á mér
og hughreystir ef þörf var á. Á
mínum yngri árum fór ég oft
óhefðbundnar leiðir sem ýmsir
fjölskyldumeðlimir skildu ekki
alveg og voru iðulega að reyna að
beina mér á betri brautir en þú
hafðir alltaf trú á mér, alveg
sama hvað og því gleymi ég
aldrei.
Þú vissir ef til vill ekki alltaf al-
veg um hvað málið snérist en
hvattir mig engu að síður áfram í
því sem ég tók mér fyrir hendur.
Sá stuðningur þótti mér og
þykir enn ómetanlegur því stund-
um þarf maður einfaldlega að vita
að aðrir trúi á mann þó að veg-
ferðin sé ef til vill ekki alltaf sú
besta.
Elsku afi, ég vona innilega að
þú hafir rétt fyrir þér um líf eftir
þetta líf og því segi ég einfald-
lega: bless í bili og sjáumst síðar.
Magnús Hafliðason.
✝ Ingvar Ágústs-son fæddist á
Bjólu 8. febrúar
1939. Hann lést 19.
desember 2018 á
hjúkrunarheimil-
inu Eir.
Foreldrar hans
voru Ingveldur
Jóna Jónsdóttir, f.
12. júní 1901, d. 5
desember 1999, og
Ágúst Kristinn Ein-
arsson, f. 6. ágúst 1888, d. 10.
júní 1967.
Ingvar var sjötti í röð átta
systkina, en systkini hans eru
Jón Ingi, f. 23. júní 1925, d. 25.
ágúst 2011, Einar Óskar, f. 5.
desember 1926, d. 6 desember
2013, Arnþór, f. 10. ágúst 1928,
d. 22. febrúar 2001, Svava, f. 6.
mars 1933, d. 30. ágúst 1999,
Guðbjartur, f. 31. október 1936,
Sæmundur Birgir, f. 20. febrúar
1941, og Eyjólfur Viðar, f. 4.
mars 1943, d. 11. mars 1981.
Hinn 3. desember 1960 gekk
Ingvar í hjónaband með Elín-
borgu Sigurðardóttur, f. 3.
ágúst 1942, d. 1. apríl 2004, þau
slitu samvistum. Foreldrar Elín-
borgar voru Guðný
Sigfríður Jóns-
dóttir, f. 25. ágúst
1917, d. 26. febrúar
2000, og Sigurður
Baldur Guðmunds-
son, f. 9. september
1919, d. 3. janúar
2001. Synir Ingvars
og Elínborgar eru
1) Sigurður, f. 10.
desember 1961, í
sambúð með Stein-
unni Jóhannsdóttur, f. 23.
nóvember 1959. Börn Sigurðar
eru: Berglind, f. 19. desember
1980, hún á tvö börn, Ingvar Öl-
ver, f. 2. nóvember 1982, Davíð
Örn, f. 5. september 1985, í sam-
búð með Regínu Sóleyju Vals-
dóttur, f. 7. mars 1987, þau eiga
þrjú börn, Lilja Rós, f. 14. maí
1988 hún á einn son, Hilma
Kristín, f. 5. nóvember 1994, og
Sara Diljá, f. 10. júní 1996. 2)
Kristinn, f. 19. maí 1977, giftur
Guðnýju Oktavíu Arndal, f. 20.
apríl 1961, Guðný á fjögur börn
frá fyrra hjónabandi.
Útför Ingvars fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 17. jan-
úar 2019, klukkan 13.
Ég sofna’ í þínu nafni nú,
mér nægir það, að vakir þú.
Ei sakar neitt þín blessuð börn,
þau blunda rótt í þinni vörn.
(Höf. ók.)
Í dag kveð ég mág minn Ingvar
Ágústsson. Hann var sonur
hjónanna Ingveldar Jónu Jóns-
dóttur og Ágústar Kristins Ein-
arssonar Bjólu, Rang. Börn
þeirra hjóna voru átta og ólst
Ingvar upp við ástríki góðra for-
eldra í stórum systkinahópi. Þá
lærðu börnin öll venjuleg störf og
fóru að hjálpa til þegar þau
stækkuðu.
Ingvar var léttur í spori og létt-
ur í lund, alltaf stutt í brosið.
Hann var vinnusamur og gaman
að vinna með honum. Hann fór til
náms í Héraðsskólanum á
Laugarvatni, síðar fór hann til
Reykjavíkur þar sem hann lærði
kjötiðnað.
Kona Ingvars var Elínborg
Sigurðardóttir, ættuð úr Reykja-
vík. Þau eignuðust tvo syni, Sig-
urð og Kristin. Þau byrjuðu bú-
skap í Reykjavík, en fluttu síðar
til Hellu, þar sem þau byggðu sér
fallegt hús. Þau slitu samvistum.
Leiðin lá aftur til Reykjavíkur.
Síðustu árin átti Ingvar við erfið
veikindi að stríða. Synir, tengda-
dætur og barnabörn voru hans
sólargeislar og reyndust honum
mjög vel, einnig bróðir hans, Guð-
bjartur, sem hefur heimsótt hann
reglulega og stytt honum stundir.
Ég og fjölskylda mín sendum
samúðarkveðjur.
Um undrageim í himinveldi háu,
nú hverfur sól og kveður jarðarglaum,
á fegra landi gróa blómin bláu
í bjartri dögg við lífsins helgan straum.
(Benedikt Gröndal)
Hvíl þú í friði.
Guðríður Bjarnadóttir.
Ingvar Ágústsson
Elsku besta
amma okkar, nú ert
þú farin í annan dal eftir 90 gjöful
ár og eftir lifa ótal margar góðar
minningar um skógrækt, hest-
ana, steinatínslu, spilastundir eða
skemmtilega göngutúra og svo
margt fleira. Þú varst náttúru-
barn af Guðs náð, ofarlega í huga
okkar er virðingin sem þú barst
fyrir náttúrunni og umhverfi
okkar og erum við svo þakklát
fyrir allt sem þú kenndir okkur
og krökkunum um lífið og náttúr-
una.
Þið afi skutuð rótum í Kjósinni
og sköpuðuð þar paradís sem
mun lifa áfram. Stóran part af
ævi okkar hefur sú paradís verið
eins og okkar annað heimili, þar
áttum við okkar bestu stundir
með ykkur hvort sem við vorum
að horfa inn í dal, vökva gróður-
inn, leggja okkur í sófanum,
plana næstu framkvæmdir eða að
spjalla um veðrið og daginn. Þú
varst alltaf til staðar fyrir okkur
og alla aðra, þú varst útsjónar-
söm og mikil kraftakona og sýnd-
ir það fram að hinstu stund. Við
lítum eftir trjánum fyrir þig á
Nanna Guðrún
Jónsdóttir
✝ Nanna GuðrúnJónsdóttir
fæddist 23. desem-
ber 1928. Hún and-
aðist 2. janúar
2019.
Útför Nönnu
Guðrúnar Jóns-
dóttur var gerð 15.
janúar 2019.
meðan við horfum í
eilífðina, inn dalinn.
Ástarkveðja,
Davíð Már og
Nanna Guðrún.
Þú varst okkur amma
svo undur góð
og eftirlést okkur
dýran sjóð,
með bænum og
blessun þinni.
Í barnsins hjarta var sæði sáð,
er síðan blómgast af Drottins náð,
sá ávöxtur geymist inni.
Við allt viljum þakka amma mín,
indælu og blíðu faðmlög þín,
þú vafðir oss vina armi.
Hjá vanga þínum var frið að fá
þá féllu tárin af votri brá,
við brostum hjá þínum barmi.
Við kveðjum þig elsku amma mín,
í upphæðum blessuð sólin skín,
þar englar þér vaka yfir.
Með kærleika ert þú kvödd í dag,
því komið er undir sólarlag,
en minninga ljós þitt lifir.
Leiddu svo ömmu góði guð
í gleðinnar sælu lífsfögnuð,
við minningu munum geyma.
Sofðu svo amma sætt og rótt,
við segjum af hjarta góða nótt.
Það harma þig allir heima.
(Halldór Jónsson frá Gili)
Hvíl í friði, elsku langamma.
Fanney Rós, Lilja Karen,
Kristín Sara, Ísak Már og
Viktoría Ellen.